Amerika, the land of stars and stripes . The land of promise. The land of freedom. Voor ons…gewoon een geweldig vakantieland. Al vanaf 1993 komen we jaarlijks in Amerika. We hebben al vele rondreizen gemaakt en hebben ondertussen onze favoriete plekken waar we graag komen. Het ‘kriebelde’ al jaren….hoe zou het zijn om voor een paar jaar in Amerika te wonen? Nu, na zo veel jaar, is daar onze kans .

Daar waar wij al die jaren van hebben gedroomd is werkelijk geworden. Op 27 oktober 2009 zijn wij verhuisd naar Great Falls, Virginia. Een voorstad van Washington DC. We hebben daar bijna 4 jaar met veel plezier gewoond. Wat we echter niet hadden voorzien, is dat we naar Texas zouden verhuizen. Van een city life style naar een country life style... Our journey continues...

....en het gaat maar door! Vanaf half juli 2018 zullen wij wederom naar Amerika verhuizen voor een periode van 4 jaar. Back where we started...in the Washington DC area!

Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.



donderdag 31 december 2009

Happy New Year!

Het einde van 2009 nadert. Wat een jaar en wat is het snel voorbij gegaan! Het was het jaar van de grote veranderingen. Wij zijn getrouwd, ik heb mijn werk opgezegd, onze verhuizing naar Amerika... Al is het maar voor 3 jaar; het had een grote impact op ons en onze familie. Normaal vieren we Oud & Nieuw met onze vrienden. Dat doen we al zo lang en nu...nu zitten we duizenden kilometers van hen vandaan. Wij denken aan jullie vanavond en met een glas champagne in ons hand denken we nog even aan 2009 en kijken uit naar 2010! Vanavond gaan we naar Jos en Petra. Daar komen nog meer collega's, dus dat wordt vast weer een gezellige avond.

Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van onze blog. Ik kijk er telkens weer naar uit om jullie reacties te lezen. Wij willen iedereen...familie, vrienden, mijn trouwe lezers een heel goed en gezond 2010 wensen! Tegen mijn medebloggers wil ik zeggen; Maak er weer iets moois van in 2010, een jaar vol inspiratie, creativiteit en schrijfplezier!














See you next year!!

maandag 28 december 2009

And the winner is....

Hoewel in Amerika maar één kerstdag wordt gevierd, maken ze er hier wel veel werk van het decoreren van hun huis. Al meerdere keren zijn wij voorbij versierde huizen gereden. Het is ongelooflijk wat je allemaal voorbij ziet komen. kerstmannen, verlichte sneeuwpoppen, bomen met honderden lichtjes, hertjes in de tuin...natuurlijk ook verlicht, en zo gaat het maar door. De één doet het met gekleurde lichtjes en de ander met witte lichtjes. Nu de kerstperiode bijna voorbij is, wil ik jullie de winnaar van 2009 bekend maken. Dit huis heeft duizenden lichtjes in de bomen hangen, een kerstman met slee en rendieren, een kerststal, een 'zingend' koor (beelden) bij de deur, een sneeuwmachine (met de snowblizzard hebben ze die niet vaak hoeven te gebruiken), sneeuwpoppen voor het raam, over ramen gesproken...elk raam was verlicht.




Dit huis zag ik altijd als we van de Target terug naar huis reden. vanaf de snelweg zag ik altijd een lichtbundel en ik wilde het eens nader gaan bekijken. Dus we zijn er afgelopen week langs gereden....en wij waren niet de enige! Het is een ware attractie. Auto's rijden af en aan om dit schouwspel nader te bekijken. Leuk voor de eigenaren van het huis, want ze krijgen zo wel eer voor hun werk. Wat een werk om het 'op te bouwen' en ook weer om het af te breken. Ik moet er niet aan denken! Maar goed, ze staan wat ons betreft op nummer 1. Ik ben benieuwd wie dit volgend jaar gaat overtreffen. Hieronder een filmpje van het huis...


zaterdag 26 december 2009

To my brother...Happy Birthday

Hé broertje,

Je bent jarig vandaag en daarom...


















Helaas konden we er niet bij zijn. Maar we hebben al geskypt en je toch kunnen feliciteren! Wij wensen je nog een hele fijne dag!

Groetjes John en Natasja

donderdag 24 december 2009

Merry Christmas!

Vanuit het mooie Great Falls wensen wij iedereen een heel fijn kerstfeest!




zondag 20 december 2009

The day after...

Het sneeuwt niet meer. Het is eindelijk gestopt! Het resultaat? Er is bij ons in Great Falls 55,5 centimeter sneeuw gevallen. We hebben gelukkig geen stroomuitval gehad. We hadden voor de zekerheid wat zaklampen gekocht en hout voor de openhaard. Je weet tenslotte maar nooit. Gelukkig is het zondag en hoeven we niet weg. John moet morgen weer gaan werken en dat betekent sneeuw ruimen. Veel sneeuw ruimen! Op de foto hiernaast kun je zien, wat wij zagen nadat we de garagedeur geopend hadden. John is nu al een paar uur bezig. De overburen zijn met een heel handig apparaat bezig. Een soort stofzuiger voor sneeuw. Die blaast de sneeuw aan de zijkant weer weg. Zo'n handig apparaat hebben wij natuurlijk niet en John moet het helaas op de normale manier doen. Met een sneeuwschuiver. Dat valt nog niet mee. Hij is nu pas op de helft, die arme jongen. Ik help ook een beetje mee. Ik kan niet veel vanwege mijn rug, maar af en toe met een emmer in mijn hand haal ik de bovenste laag weg. De auto's kunnen nu de garage uit, maar daar blijft het nog even bij. Nu moet de oprit nog weggewerkt worden. Ze zijn al wel in de straat geweest om het een beetje sneeuwvrij te maken. Ook op de weg die naast ons ligt hoor ik al weer auto's rijden. Sneeuw is altijd prachtig, behalve als je er door heen moet en het sneeuwvrij moet maken. Wat een klus! Ondertussen maak ik wat foto's van John.

Na een break met een lekker bakje koffie, gaat John weer verder. Hij voelt al zijn spieren, maar is nog lang niet klaar. Het is ontzettend zwaar werk! De zon verdwijnt langzaam achter de bomen en het wordt flink glad op de oprit. John is niet te houden en maakt deze zware klus af. Al met al heeft John vandaag 90 kuub sneeuw geruimd! Grote klasse hoor, John!

zaterdag 19 december 2009

Snow Blizzard!

Wow! Wat een sneeuw! Ik vond het de vorige keer al mooi, maar deze snow blizzard overtreft het met gemak. Vanaf gisteravond is het aan het sneeuwen. Het gaat maar door. Onze tuinstoelen en tafeltje buiten verdwijnen langzaam onder de sneeuw. De hele dag zijn de verschillende televisiestations verslag aan het doen van de snow blizzard. Winkels zijn gesloten vanwege de sneeuw. Automobilisten stranden langs de kant van de weg, omdat hun auto geen grip meer heeft op de weg. Kortom, de sneeuwstorm heeft de Washington DC area lam gelegd.

Ik loop door het huis en ik kijk naar buiten. Ik maak overal foto's van. Het tafeltje op het deck, van de mooie besneeuwde takken, van de heuvelachtige bergen van sneeuw. Ik vind het allemaal prachtig! Het is een heerlijke dag om thuis te zijn! Niet iedereen is zo blij als ik. Zeker niet als je als postbode op pad wordt gestuurd....




De arme postbode kan niet met zijn auto in de straat komen en hij baant zich een weg van mailbox naar mailbox. Ondertussen ben ik benieuwd wat er in de brievenbus zit en ik besluit naar buiten te gaan om te post te pakken. Met goede hoge laarzen en mét muts en handschoenen ga ik op weg naar de mailbox. Dat valt nog niet mee. De sneeuw komt tot aan mijn knieën en ik moet grote passen maken om vooruit te komen. John staat lekker droog en is druk bezig om foto's van mij te nemen. Hoewel het moeilijk vooruit komen is, vind ik het heerlijk om door te sneeuw te 'baggeren'. Ik geniet er van! Ik haal de post uit de mailbox en check het even snel. Wat? Geen kerstkaart en alleen maar rekeningen....heb ik daarvoor de sneeuw getrotseerd? Nou ja, eigenlijk vond ik het wel even fijn om buiten te zijn, tijdens de snow blizzard of 2009!


vrijdag 18 december 2009

Weather Alert....

Je kunt geen TV aanzetten of er is overal wel een 'Weather Alert'. De reden is dat er een sneeuw storm op komst is. Nou ik heb het geweten, hoor. ik moest nog even boodschappen doen bij de Safeway en druk...niet normaal meer. Binnen was het nog erger. Met zo'n grote kar door de veel te smalle gangpaden. Wie daar bedacht heeft om de gangpaden zo smal te maken weet ik niet, maar die heeft ze niet helemaal op een rij. Het was één choas. Iedereen was aan het hamsteren. Nu ik er toch was, besloot ik ook maar voor een paar dagen boodschappen mee te nemen. Dat viel nog niet mee. Er was bijna geen brood meer te krijgen. Waar ik normaal een 15/20 minuten over doe, kostte me nu ruim anderhalf uur! Bij de kassa's was het ook een puinhoop. Die staan zo dicht op de gangpaden, dat die erg snel vol kwamen te staan. de mensen die daar nog wat boodschappen moesten pakken, kwamen er bijna niet doorheen. Er zijn in deze winkel 3 kassa's voor 15 artikelen of minder. Aangezien bijna niemand onder de 15 artikelen in zijn/haar karretje had liggen, was het daar niet druk. Ze zullen dan ook geen uitzondering maken, om de rijen voor de kassa's weg te werken. Dus er zat niets anders op dan maar aan te sluiten en geduldig te wachten.

Maar goed, de televisiestations houden ons goed op de hoogte, van wat er de komende uren allemaal gaat gebeuren. hieronder wat voorbeelden:

Winter Storm Warning Through Sunday 6 AM

A Winter Storm Warning has been issued for Washington, DC. A potent winter storm is on the way, starting Friday evening and lasting through Sunday morning. This could be one of the top 5 snow storms in DC history.
The 9 NEWS NOW Weather team is expecting perhaps our biggest snow in almost 7 years.


"Crippling" Winter Storm Headed Our Way
You know it's bad when the meteorologist uses the word "crippling." NBC4 meteorologist Tom Kierein said the coming storm has the potential to be the worst December snowstorm for the D.C. area in at least the past 25 years. Expect the snow to begin around bedtime tonight and end early Sunday morning. The heaviest snow should fall Saturday afternoon with the highest accumulations locally and southeast of the metro area.

Je ziet het, volgens de meteorologen kan het wel eens de ergste sneeuw storm in de DC area zijn sinds 25 jaar. Sommige voorspellen dat de storm in de top 5 zal eindigen...veel sneeuw dus en koude temperaturen van dik onder nul. Gelukkig heb ik nu alles in huis en hoeven we de deur niet meer uit. Nu kunnen we van het weekend de laatste klusjes klaren in huis. Ik ga denk ik maar lekker freubelen met mijn kralen die ik laatst gekocht heb. het is al weer lang geleden dat ik een armband of ketting gemaakt heb, dus ik ben benieuwd of ik genoeg inspiratie heb.

donderdag 17 december 2009

Lunch en cadeautjes van thuis...

Afgelopen maandag had ik een kerstlunch met de 'desperate housewifes'...hahaha. Nou ja, we zijn niet desperate hoor, maar allemaal wel huisvrouwen. Dit was door Patty georganiseerd en ze had gekozen voor Fishers & Farmers in Georgetown, Washington. Dit restaurant ligt aan the waterfront met uitzich op de Washington Harbour. In de zomer kun je er heerlijk buiten zitten, maar daar was het nu natuurlijk te koud voor. De naam van het restaurant zegt het natuurlijk al; veel vis en dat vond ik niet erg. Ik ben dol op vis. We begonnen met een capuccino, maar daarna zijn we snel overgaan op een prosecco. De menukeuze is enorm; het was dan ook moeilijk kiezen. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een crabcake sandwich. Deze was erg goed. de lunch met de vrouwen was erg gezellig en we hebben ons voorgenomen om dit vaker te doen.


Dinsdag kwamen de klusjesmannen. Er waren nog wat puntjes in het huis die verbeterd moesten worden. Ze zijn een hele dag bezig geweest. 's Middags kwam ook nog de klusjesman van Obama. Hij heeft onze antieke kast beoordeeld en advies gegeven om wel of niet te repareren. we zijn nu nog aan het overwegen wat we gaan doen. Hij had overigens ook nog tips hoe zo'n kast te decoreren met de kerst. Tenminste, hij vertelde hoe ze het in The White House doen. Die man is er trots op en hebben hem maar laten vertellen.


Woensdag vond ik een mooie dag om te gaan winkelen. Ik ben naar de mall gereden en hen uiteindelijk een shirt gekocht en kralen. Er zat een kralenwinkel in de mall en daar kon ik niet aan voorbij lopen. Ik heb weer genoeg om wat creaties te maken. Gisteren kregen we ook onze eerste kerstkaarten binnen én weer een pakketje! Ik zag aan het handschrift dat het dit keer een pakketje van mijn ouders was. wat zou er in zitten...ik heb braaf gewacht totdat John thuis was, zodat we het samen konden uitpakken. Allereerst de kerstkaart met een hele lieve tekst, vervolgend zag ik de dropjes, tumtums, kruidenzakjes, kerstkransjes en Boulanger bonbons! Dat laatste is natuurlijk helemaal super!! Ik vind ze namelijk erg lekker! Het doosje is dan ook al half leeg... er zaten ook twee zilveren engeltjes in. Die waren ook 'meegevlogen', want ik was een doosje met kerstdecoraties vergeten mee te nemen naar Amerika en daar zaten o.a. zilveren engeltjes in. Ze hangen al in de kerstboom, hoor.

zondag 13 december 2009

De klusjesman van Obama

Gisteren onze eerste WAB (voor uitleg zie vorige bericht) gehad en het was ontzettend gezellig! Yolanda had heerlijk gekookt; lasagna, een vegetarische taart met aubergine, stokbrood, toastjes met verschillende saladas etc. Ook de wijn en bier mochten niet ontbreken. Deze keer was ik degene die zou rijden, dus John had vrijspel. Het was een leuke avond, waarvan er waarschijnlijk nog meer gaan volgen. Het begon om vijf uur. Wij waren er rond half zes en gingen zoals gewoonlijk weer als laatste weg. Ik geloof dat het half 12 was.

Maar goed, jullie zijn waarschijnlijk meer benieuwd naar het verhaal achter de titel. Tijdens de verhuizing heeft onze antieke kast een beetje schade opgelopen. In één van de zijpanelen is een scheur ontstaan en ook één van de planken aan de binnenkant van de kast is gespleten. Nu hebben we dat gemeld bij het verhuisbedrijf en die hebben inmiddels gereageerd. Ik was een beetje huiverig, want je moet maar net weten hoe je een antieke kast moet reparen. Je kunt daar niet zo maar kit tussen stoppen. Zij hebben gelukkig iemand ingeschakeld die veel verstand heeft van antieke meubelen. Het is iemand die door de White House wordt ingeschakeld als er daar iets te repareren valt. Ook het Capitol en Smithsonian doen regelmatig beroep op deze beste man. Dus....wat goed is voor Obama is ook goed voor ons....hahaha! Aanstaande dinsdag komt hij de kast bekijken, dus ik ben benieuwd of hij werkelijk zo veel verstand heeft van antieke meubels. Zijn CV ziet er in ieder geval veelbelovend uit.

Vandaag hebben we een televisie gekocht. We hadden er nog geen en eindelijk één gevonden die ook in de televisiekast past. Ach, we hebben de afgelopen tijd veel op de laptop gekeken. Veel uitzending gemist (RTL nieuws, DWDD etc.) en Amerikaanse series zoals CSI en even lachen met Jay Leno. Op een gegeven moment ga je ook aan het kleine beeld wennen. Maar goed, een televisie moest er komen en we zijn er blij mee. Nu nog één voor de slaapkamer, maar ook dat heeft geen haast. We wachten gewoon op een mooie aanbieding en slaan dan toe. Had ik ook al gezegd dat we ook een KitchenAid Blender hebben gekocht? Nee, nou bij deze dus. De KitchenAid Blender Architect. Nu kan ik eindelijk smoothies maken en mixen...cocktails dan hè ;-)...

vrijdag 11 december 2009

Het kan niet op...weer een pakketje!

Wat worden wij toch verwend! Gisteren kwam John thuis met weer een pakketje! Nieuwsgierig als wij zijn, hebben wij het gelijk opengemaakt. Mmm, schuimpjes, pepernoten, Cappuccino koffie en de Linda (mijn favoriete magazine!). Niet alleen cadeautjes, maar ook een echt sinterklaasgedicht zat erbij.
























Geweldig toch! Sint en Piet uit Limburg....ontzettend bedankt voor al dit lekkers en mooi gebaar! Wij gaan er van genieten! Ik was wat kilootjes kwijt, maar ik vrees voor mijn gewicht met al dit lekkers! Nou ja, na de feestdagen beginnen we weer opnieuw!


Vandaag hebben we een WAB...Jullie vragen je waarschijnlijk af wat dat is. Ik zal het je uitleggen WAB staat voor Week Afsluit Borrel. Die wordt vanavond gehouden bij Arnoud en Yolanda. Arnoud is ook nog eens jarig, dus nog een goede reden om bij elkaar te komen. Dat wordt vast weer een gezellige avond!

donderdag 10 december 2009

Avondje ambassade en kerstpakket!

Gisteravond zijn we naar een social geweest op de Nederlandse Ambassade. Deze werd georganiseerd door het militaire attaché. Ook werden er onderscheidingen uitegereikt; het officierskruis. Omdat normaal gesproken tijdens deze uitreikingen in het officiersverblijf traditioneel een glaasje jenever werd genuttigd, wordt ze ook wel het Jeneverkruis genoemd. Het wordt uitgereikt aan officieren met een aantoonbare diensttijd als officier van minimaal 15 jaar. Elke daaropvolgende 5 jaar wordt het jaartal op het onderscheidingsteken vervangen door 20, 25, 30 of 35. De baas van John was één van de mensen die een officierskruis kreeg. John heeft ook al eens zo'n onderscheiding mogen ontvangen. Na deze plechtige ceremonie en felicitaties, volgde de social. Deze avond had men voor een Indonesische rijsttafel gezorgd. Allerlei lekkere (en pittige) gerechten stonden klaar voor ons. Natuurlijk mocht de saté met kroepoek ook niet ontbreken. Het was heerlijk! We hebben dan ook gesmuld! Onder het genot van een wijntje heb ik weer nieuwe mensen leren kennen.

Tijdens die avond werd ook duidelijk dat er voor ons een kerstpakket klaar stond. Helemaal super natuurlijk! Door alle drukte hadden we daar helemaal niet aan gedacht. Na deze geslaagde middag/avond gingen we met 'ons presentje' naar huis. Zo benieuwd wat er in zou zitten. Eenmaal thuis aangekomen, konden we het niet laten en hebben gelijk de doos opengemaakt.
Wat een feest van herkenning; stroopwafels, banketstaaf (de enige echte!), van Melle snoepjes, Wilhelmina pepermunt, pepernoten, chocoladeletter, een Delftsblauwe koektrommel gevuld met speculaas, kaaskoekjes, Douwe Egberst koffie, een heuse kerststol, Sultana en nog veel meer. O ja, en twee theedoeken met een tulpenprint. Nou, wij komen zo de winter wel door! Kan niet wachten om aan al dat lekkers te beginnen!

zondag 6 december 2009

Tree lighting, snow and more....

Vrijdag was het zo ver. Het ontsteken van de verlichting van de kerstboom in Great Falls. Ik had er eerder deze week al over gelezen en ik vond het wel leuk om een kijkje te gaan nemen. Vrijdag had ik John opgehaald en we zeten een beetje te kletsen 's avonds na het eten, ton het me te binnen schoot; de tree lighting ceremony! Was ik het bijna vergeten en het was al 7 uur. Nou ja, gauw onze jassen gepakt en naar het 'centrum' gereden. Tussen aanhalingstekens, want zo groot is ons centrum niet. Het is beter gezegd een dorp. Nou ja, heel het dorp was wel uitgelopen voor de traditionele ceremonie van het ontsteken van de lichtjes in de kerstboom. Volgens mij heb ik vrijdagavond al de inwoners van Great Falls gezien. Er was een kampvuur, kinderen konden paardje rijden, een levende kerststal, en natuurlijk de enige echte Santa Claus! Rijen met ouders en kinderen om op de foto te gaan met Santa. Ach, na een half uurtje hadden wij het ook wel weer gezien en gingen terug naar huis. Nog even gestopt bij ons kleine centrum om de hoek. Daar hadden ze deze week ook verlichting aangebracht en het ziet er erg sfeervol uit!


Zaterdag werden we wakker en wat denk je....sneeuw! De hele dag heeft het gesneeuwd. Onze eerste sneeuw hier en hoe! Het hield niet op, echt de hele dag heeft het staan sneeuwen. Prachtig om te zien. We moesten er nog wel doorheen, want we moesten nog ergens ketjap scoren voor ons gerechtje die we die avond mee moesten nemen naar de internationale collega's van John. We hadden besloten om saté te maken. Ik had nog speciale satémarinade vanuit Nederland meegenomen voor het vlees. Ik heb een flesje gevonden met satésaus in de supermarkt en met wat pindakaas en ketjap konden we de satésaus maken. Het was een succes...heerlijk gewoon. We vonden Grand Intenational Supermarket op zo'n 10 minuten rijden bij ons vandaan. Wat een leuke winkel. Ik heb veel lekkere dingen gevonden en ik denk dat we daar nog wel eens vaker zullen komen. Ik vond het wel tegenvallen hoe ze hier de straten schoon houden. Nou eigenlijk doen ze er niet veel aan. Heel anders als in Nederland. Hoewel ze eigenlijk hier meer sneeuw gewend zijn. Maar ja, wij weten hoe we moeten rijden met sneeuw; het is hier altijd oppassen met die Amerikanen op de weg. Niet iedereen kan hier goed omgaan met het in de sneeuw rijden...dat hebben we al gemerkt.

's Avonds naar de internationale collega's. Helaas was niet iedereen aanwezig. Sommige waren afwezig door de sneeuw en sommige hadden zieke kinderen thuis, wat heel begrijpelijk is. Verder heb ik kennisgemaakt met de gastheer en gastvrouw; John en Helen Harris, zij komen uit Canada. ook heb ik eindelijk Gerry en Kimberly uit Australië en Janet en Lisa uit Engeland leren kennen. Nu is het bij hun schijnbaar de gewoonte dat je de schoenen uit doet. In mijn geval mijn laarzen! Dat had ik niet verwacht, dus weg leuke outfit. Had ik dat zorgvuldig uitgekozen, maar goed iedereen liep inmiddels op hun sokken. Dan wij ook maar. Ik heb de hele avond koude voeten gehad en ik kreeg last van mijn rug, omdat ik de steun van mijn laarzen kwijt was. Als ik dat had geweten, had ik mijn lekkere warme slofjes meegenomen van de Restoration Hardware Store. Die zitten echt zalig! Iedereen had wat meegebracht en onder het genot van een wijntje en biertje hebben we gesmuld van al het lekkers. John heeft de kipsaté nog even gebraden en toen kon men van ons gerechtje proeven. Het viel goed in de smaak en alles , op een beetje satésaus na, was dan ook op.



Vandaag ligt er nog steeds sneeuw; het is al wel aan het smelten. Gauw nog even wat foto's maken, voordat alles weg is. Alhoewel, er is best veel gevallen, dus ik denk dat het nog wel een paar dagen duurt, voordat alles helemaal weg is. tot die tijd geniet ik er nog even van. Het zonnetje schijnt en het is een heerlijke dag! Vandaag gaan we op pad om een TV te kopen. Tenminste als we er één vinden naar onze zin en die in de televisiekast past. We zien wel. Tot nu toe kijken we televisie op de laptop en dan vooral uitzending gemist. Dat gaat prima. Zo nog even skypen met Roland en Monique, gezellig!


O ja, ik zou het nog bijna vergeten, maar vrijdag hebben we natuurlijk 'het kadootje' uitgepakt! We waren zo nieuwsgierig wat er in zat. We hadden natuurlijk al wel een vermoeden, maar helemaal zeker ben je nooit. Het was in ieder gavel heel veel lekkers. Van speculaas tot pepernoten, van een chocoladeletter tot wat tijdschriften. Hier kom ik de tijd wel mee door. Lekker op de bank, verwarming aan, boekje erbij en natuurlijk de overheerlijke pepernoten. Ik wil hierbij mijn schoonmoeder heel erg bedanken voor al dit lekkers. We gaan smullen!
Hieronder de foto's van afgelopen weekend; de sneeuw, feestje en onze nieuwe ontdekking Grand International Food.





zaterdag 5 december 2009

Chantal 20 jaar!

Chantal,

Happy Birthday! Van harte gefeliciteerd met je 20e verjaardag. Geniet van deze leuke gezellige dag! Helaas kunnen wij er niet bij zijn, maar we zijn je niet vergeten, hoor!



















Groetjes van John en Natasja

vrijdag 4 december 2009

Bezoekje aan de kapper

Het is vandaag donderdag en dat betekent mijn eerste bezoekje aan de kapper. Die afspraak staat in de middag gepland. Dat kwam goed uit, want vandaag kreeg ik Yolanda op de koffie. Zij is de vrouw van Arnoud (een collega van John). Ik had lekker appeltaart gehaald en met een lekker bakje (oplos)koffie hebben we gezellig zitten kletsen. Zij moest vandaag ook naar de kapper. Ze heeft nog een foto van mijn kapsel genomen als voorbeeld voor haar kapper. Ik ben benieuwd naar het resultaat. Na een paar uur namen we afscheid en maakte ik mij klaar voor de trip naar Alexandria. Daar gebruiken ze ook Davines en ik wilde graag dezelfde kleur die ik nu heb, dus met mijn briefje met de kleurnummers en hoeveelheden (met dank aan Désirée) ben ik die kant op gereden. Ik rijd er in één keer naar toe. Dankzij de TomTom weliswaar; het zou ook stom zijn als ik verkeerd zou rijden. Ik heb goed naar de aanwijzingen geluisterd!

Na zo'n 50 minuutjes kwam ik aan bij de kapsalon. Van buiten ziet het er gezellig uit. Van binnen...tja, wat zal ik zeggen...ach, een suffige gezelligheid? Maar goed, daar kijk ik doorheen en ik vertrouw op de kapper die mijn haar gaat kleuren. Wat kan er tenslotte fout gaan. Ik geef hem 'het recept' notabene op een briefje cadeau. Na besproken te hebben wat er moet gebeuren, gaat hij beginnen. Ik speel op safe en laten we eerst maar eens kijken hoe het kleuren er aan toe gaat. De highlights en knippen komt de volgende keer wel weer. Dat kan er nog best mee door.

Na een tijdje met de kwast en kleur in de weer te zijn geweest, mag ik op een andere stoel gaan plaatsnemen. Er wordt mij gevraagd wat ik wil drinken en ik kies voor een watertje. Je weet nooit hoelang de koffie al in de pot zit. Met een boekje erbij kom ik de tijd door. Hé, de wekker gaat. Ik mag aan de wasbak plaatsnemen en mijn haar wordt door een dame uitgespoeld. Ik mag daarna weer terug op mijn plaats gaan zitten, totdat mijn kapper klaar is met zijn andere klant. Ondertussen zie ik glazen wijn voorbij komen. Dat had ik dus ook kunnen krijgen. Zeggen ze als ik bijna klaar ben en nog van mijn verfrissende water zit te nippen. Ach, dat is voor de volgende keer. Nou ja, ik moet natuurlijk ook nog dat hele stuk terugrijden. Water is ook best lekker!

Ik mag weer plaatsnemen en hij gaat aan de slag met de fohn en borstel. Het stylen gaat beginnen. Oké, dat gaat er dus iets anders aan toe, als ik gewend ben. Met de fohn dicht op mijn haar, zonder 'mondstuk' erop, is mijn haar binnen no time droog. Tja, wat wil je. Het begint er al een beetje pluizig uit te zien. Vervolgens komt er een krulbortsel in beeld. Met een diameter van bijna 10 centimeter. Zou hij maar één borstel hebben. Nou ja, ik krijg al door dat het stylen geen succes gaat worden. Na een tijdje is hij klaar. Hij vraagt nog of er haarlak op moet, maar als ik naar mijn kapsel kijk, sla ik dat deze keer maar over. Met een goede kleur, maar beetje pluizige kop, verlaat ik de kapsalon. 115 Dollar armer, maar wel met de goede kleur. Ik heb zelfs nog een discount gekregen van 20%, vanwege mijn eerste bezoek aan de kapsalon. Hieronder de foto's van het resultaat. De foto's zoals ik laatst bij Désirée ben weggegaan en de foto's van mijn kappersbezoek hier....zoek de verschillen...








Tja, dat mag duidelijk zijn, nietwaar? Al met al ben ik tevreden over mijn kleur, maar daar kon ook niet echt iets mis mee gaan. Het stylen daarintegen...was het stylen of alleen blowdryen? Geen idee, maar Natas gaat morgen weer lekker haar haartjes wassen en fohnen zoals zij het gewend is.

PS: Désirée, ik mis je hoofdhuidmassage, je kennis van het vak en gezelligheid nu al!

woensdag 2 december 2009

Christmas is coming...

Afgelopen maandag heb ik John naar de luchthaven gebracht, want hij zit deze week in Fort Worth, Texas. Ik kreeg zojuist een mailtje van hem en hij zei dat het sneeuwde in Fort Worth. Hier is het vandaag weer een grijze dag. Gisteren was het lekker zonnig. Wel aan de frisse kant, maar als je uit de wind ging staan, was het best lekker. Niet zo lekker als afgelopen weekend, want toen was het echt zalig weer. Bijna 20 graden en zonnig. Maandag regende het ook, dus een mooie dag om aan de kerstboom te beginnen. John had de kerstboom al in elkaar gezet en de 1000 lampjes er in gedaan. We hebben gewoon de kerstverlichting vanuit Nederland meegenomen en gekeken wat voor licht het hier geeft. Thuis zette we ook altijd een dimmer op de kerstverlichting. Tja, dat moet wel als je er 1000 lampjes in hangt. Ik hoor jullie denken; dan hang je er toch wat minder lichtjes in, maar ik hou nu eenmaal van een volle sfeervolle kerstboom.

Dus aan de slag dan maar. Ik had van het weekend alle dozen naar beneden gebracht en dan moet je een begin maken. dat vind ik altijd het moeilijkst. Het duurt altijd even, voordat ik op gang ben. Ondertussen was ik de dozen aan het doorzoeken, op zoek naar mijn doosje met zilveren engeltjes en sterren etc. Die hang ik als afwisseling tussen de kerstballen en het maakt mijn boom helemaal af. Ik zoeken en zoeken, maar helaas zonder resultaat. Nu is echt alles meegegaan, zelfs kerstspullen die niet mee hadden gehoeven, maar mijn 'finishing touch' zit er niet bij. Hè, wat jammer. Nou ja, dan maar even naar de Target, Macy's en Crate and Barrel. Op internet had ik al even gekeken wat zij aan kerstdecoraties hadden en daar zag ik wel wat leuke dingetjes voor in de kerstboom. Ik wilde er niet te veel geld aan uit geven, maar wat ik nu heb gevonden past helemaal bij de boom en in het budget!

In de Mall is het ook al helemaal kerstsfeer. Grappig, want op een gegeven moment begon het te sneeuwen...in het winkelcentrum...echt heel erg leuk gedaan. Met de kerstmuziek op de achtergrond kom ik al helemaal in de stemming. Ook nog even wat kerstkaarten gehaald bij Hallmark en ik ben weer klaar om naar huis te gaan. Eenmaal thuis heb ik de slag gelijk te pakken en de ene bal na de andere bal krijgt een plaatsje in de boom. Ik krijg de boom niet helemaal af, maar hè, morgen weer een dag.

Het is vandaag dinsdag en ik ga weer verder met de kerstboom. Als je er even afstand van genomen hebt, dan zie je weer andere dingen en lege plekken in de boom. Dus hier en daar nog een kerstbal en hij is af. Nou ja, op een paar kleine details. Ik moet eigenlijk nog 3 à 4 zilveren kerstvlokken hebben van Crate and Barrel en de kestverlichting mag wel iets sterker branden. Dat wordt dus een omvormer en een dimmer ertussen zetten en wat houtblokken onder de boom leggen en dan is ie helemaal naar mijn zin. Verder leg ik hier en daar nog wat kerstballen in de schalen die op tafel staan en langzaam aan is mijn huis helemaal in kerstsfeer.



Ik heb dinsdag ook een afspraak gemaakt bij de kapper. Zij gebruiken ook het merk Davines en ik hoop dat het resultaat hetzelfde is als bij Désirée. Donderdag om 3:30pm moet ik bij de kapper zijn. Ik laat jullie wel weten wat het resultaat is geworden. Misschien wel met foto....dat hangt er helemaal van af...hahaha. Spannend hoor! Wat ook spannend is...is het pakketje wat we gekregen hebben! Helemaal ingepakt in sinterklaaspapier. Die goede sint is ons toch niet vergeten! Hij heeft ons zelfs weten te vinden in Great Falls! John zit nu in Fort Worth, dus we hebben afgesproken dat we het van het weekend uitpakken. Heel toevallig is het dan ook 5 december...hebben we toch nog pakjesavond!

zondag 29 november 2009

Black friday...

Eergisteren was het Black Friday. Oftewel een gekkehuis in veel winkels. Amerikanen gaan er massaal op uit, op zoek naar koopjes. Veel winkels hebben aanbiedingen. Die zijn schijnbaar zo goed, dat ze 's nachts voor de winkels gaan liggen, om maar de eerste te zijn. Sommige winkels gingen al om 5 uur 's ochtends open! Nou mij niet gezien. Zodra de winkels open gaan, stormen ze met zijn allen (het liefst tegelijk) naar binnen. Al rennend naar het schap met de aanbieding die ze willen hebben. Nou, mij niet gezien hoor. Vorig jaar is er zelfs iemand bij omgekomen. Die werd door de menigte omver gelopen en kwam door de verdrukking om het leven. Het moet niet gekker worden. Zo ver ik weet, is het dit jaar wat rustiger verlopen en heeft iedereen het overleefd.

Het is wat met die Black Friday! Wil niet zeggen dat we er niet van geprofiteerd hebben, want de Homedepot had de hele week al een aanbieding die wij wel interessant vonden. Een wasmachine van LG; een frontloader. Er stond al een wasmachine in het huis, maar een oudere en een toploader. Dat vonden wij niet echt een handige wasmachine. Het was een mooie aanbieding, dat wij overstag zijn gegaan. Ha, ons eerste 'Black Friday' koopje.

Het was vandaag een mooie zonnige dag. Wij hebben er wel niet veel van gemerkt, want we zijn de hele dag bezig geweest. John is al bijna klaar om de verlichting in de kerstboom te hangen. Dan kan ik me uitleven; de kerstballen staan al klaar. Ik zal een foto plaatsen als de kerstboom helemaal af is. Verder kregen we vandaag onze converter binnen. Hiermee kan ik onze stofzuiger en strijkijzer gebruiken. Die hebben we namelijk vanuit Nederland meegenomen. Het eerste strijkje heb ik al weggewerkt.

woensdag 25 november 2009

Grijze dagen...

Bah, weer een dag met regen. Wat ziet het er hier dan grijs en saai uit. Nou ja, het kan ook niet altijd lekker zonnig zijn. Dus dan maar lekker aan de gang in het huis. Dat deed ik eigenlijk toch al. De diningroom is al lekker opgeruimd. Ik heb gisteren de laatste dozen weggewerkt. Op tafel pronken mijn boeken; ik hou erg van mooie boeken. Hoewel de kerst nog ver weg is, ben ik toch al bezig geweest om de guirlanders op te hangen. Thuis had ik ze ook aan de trapleuning gehangen en ik had precies genoeg om dat hier ook te kunnen doen. Toen nog maar eens in de dozen gedoken en ik kwam nog een krans tegen. Die komt aan de voordeur te hangen.

Het grootste werk zit hem in de kerstboom. Thuis hadden we er zo'n 1000 lampjes in hangen. Je kunt zich voorstellen dat dit de 'favoriete' bezigheid is van John....niet dus! Elk jaar kwam hij wel een snoer tekort en moest ik weer naar het tuincentrum om een extra snoer te halen...met als gevolgd dat er elk jaar 100 lampjes bij kwamen. Dit jaar gaan er 8 snoeren in. Ook heb ik ontzettend veel kerstballen. Ik hou van een volle kerstboom, dus dan moet je er wat voor over hebben. We hebben al onze kerstballen meegenomen en er is er geen één kapot gegaan tijdens de verhuizing. Dat vind ik toch wel knap hoor!

Mijn rekje in de keuken is inmiddels opgehangen en ik heb er mijn Delftsblauwe spulletjes op gezet. Ook de foto van Kennedy hangt op zijn plek. Dankzij de tip van Bibi hebben wij een studfinder gekocht. Makkelijk apparaatje hoor. Nog een paar foto's moeten we ophangen en dan ziet het er allemaal wat gezelliger uit. We hebben al voor twee potten planten gekocht. Er gingen 3 planten in een pot. Eén plantje à 15 dollar x 6...maar ja, dan heb je ook wat, zullen we maar zeggen. De poezen voelen zich ook al aardig thuis. Esmée heeft zojuist haar eerste kennismaking gehad met een squirrel (eekhoorn). Dat was lachen...gelijk met een dikke staart en in sluipstand rende ze van het ene raam naar het andere raam.

Gisteren kregen we een uitnodiging van Yolanda (de vrouw van een collega van John).
Zij organiseren een WAB (Week Afsluit Borrel) op 11 december. Zij vieren dan gelijk de verjaardag van Arnoud (haar man). Op 5 december hebben we een avondje met de internationale collega's van John. We moeten dan een 'native dish' oftewel een gerechtje uit jouw land maken/meenemen. Wij zijn druk aan het denken wat we mee gaan nemen. Een appertaart, erwtensoep, kroketten....we weten het nog niet. Ik moet het met de ingrediënten doen die hier voorhanden zijn. Even googlen naar Dutch Recipes. Of hebben jullie nog tips en Hollandse recepten die ik hier makkelijk kan maken (vooral de ingrediënten die ik hier kan kopen)? We hebben in ieder geval veel leuks in het vooruitzicht!


dinsdag 24 november 2009

Award

Van Anja kreeg ik een Creative Blog Award. Zij woont met haar man in Utah. Bedankt Anja, voor deze award! Anja woont in Utah, dankzij haar man die (net als mijn man) bij de luchtmacht werkt. Op haar blog schrijft ze over haar leven in Amerika. Ze hebben samen al veel leuke uitstapjes gemaakt naar andere plaatsen in Amerika.













Er zitten een aantal voorwaarden en opdrachten aan vast. Nou moet ik als dank voor het krijgen van het award deze 6 dingen doen.

1. Plaats de award en het berichtje op je Blog…
2. Een bedankje en link naar degene die je de award heeft gegeven...
3. Vertel ons 7 dingen over jezelf die wij niet van je weten
4. Kies 7 andere bloggers die volgens jou deze award verdienen…
5. Plaats een link naar deze 7 bloggers…
6. Laat deze 7 mensen weten dat je ze deze award hebt gegeven…

Nou, dat moet wel lukken, toch.

De 7 awards die ik ga geven zijn aan bloggers en niet-bloggers. De meeste hebben er al in het verleden één gekregen. Je hoeft er niet nog een keer iets mee te doen; zie het als blijk van waardering.

1) Ik geef de eerste award aan Bibi. Zij woont in Liberty, PA met haar man, Scott. Ik bewonder dat je ondanks je ups and downs, (ik weet dat je liever niet in Liberty had gewoond), toch altijd zo opgewekt bent en altijd even een berichtje op mijn blog achterlaat.

2) De tweede award gaat naar Miranda. Zij woont met haar man en kinderen in Forest, Virginia. Zij houd ook van de Brabantse gezelligheid en brengt ook nog af en toe een bezoekje aan het mooie Brabant. Ook zij is een trouwe lezeres van mijn blog en ook nog eens ontzettend creatief!

3) De derde award gaat naar Petra. Zij woont met haar gezin in Vienna, VA. Zij schrijft elke dag een uitgebreid verhaal over haar leven in Vienna. Ze heeft me al veel tips gegeven en daar ben ik haar dan ook dankbaar voor.

4) Mijn vierde award gaat naat mijn ouders. Nee, ze hebben geen blog, maar dankzij hun steun, maakt het ons verblijf hier wel makkelijker. Ik weet dat ze ons missen, maar dat is natuurlijk wederzijds.

5) Mijn vijfde award gaat naar mijn schoonmoeder. Zij mist ons ook heel erg. Vooral de zaterdagavond is bij haar nu even wat stiller; wij missen het ook hoor! Ook zonder haar steun, hadden wij dit niet kunnen doen. Dank daarvoor!

6) Mijn zesde award gaat naar Bianca. Zij runt samen met haar man Hans een camping (genaamd Holland ranch) in Buffalo, Texas. Ook zij is een trouwe lezeres en laat ook regelmatig een reactie achter. Ik bewonder dat mensen hun boeltje oppakken en naar een ander land verhuizen om daar een bedrijf te beginnen. Je moet maar durven! Haar blog laat ons meekijken in hun leven in Texas.

7) Award nummer zeven gaat naar Skype! Hahaha, dankzij Skype, kan ik mijn familie en vrienden 'live' zien en dat vind ik helemaal top! Bellen is leuk, maar een live verbinding met het thuisfront is nog leuker!

Dan rest mij nu nog jullie 7 dingen te vertellen, die jullie nog niet van mij wisten. Jullie wisten vast nog niet dat...

1. ...ik sinds ik in Amerika woon al 4,5 kilo ben afgevallen.
2. ...ik nog steeds oploskoffie aan het drinken ben (terwijl ik een echte koffieleut ben), omdat we nog geen koffieapparaat gekocht hebben. Wil graag een Jura, net als we thuis hebben, maar die zijn zo duur!
3. ...ik een paar jaar geleden aan een hernia geopereerd ben, maar de laatste jaren nog steeds veel last van mijn rug heb.
4. ...ik morgen 2 maanden getrouwd ben met John!
5. ...ik het belachelijk vind dat de planten hier zo duur zijn. Slechte kwaliteit en weinig keus.
6. ...ik de muziek van Edwin McCain, Keith Urban en Kenny Chesney helemaal geweldig vind.
7. ...ik op zie tegen mijn eerste bezoekje aan de kapper. Mijn vriendin heeft een eigen kapsalon en wist altijd precies wat ik wilde. Hier moet ik nog op zoek naar een goede (en beetje betaalbare) kapper. Hier in de buurt zitten twee kapsalons die ook met het merk Davines werken. Ik heb een lijstje met de kleurnummers en de werkwijze van mijn vriendin al uitgeprint...

Nou, zo weten jullie weer wat meer over mij. Ik had maar 7 awards te vergeven, maar ik wil iedereen die mijn blog trouw volgt bedanken voor de reacties die jullie elke keer weer achterlaten.

maandag 23 november 2009

Voor Matthijs....















Gisteren heb je al feest gevierd, maar vandaag ben je echt jarig. Hiep hiep hoera!
Veel plezier, Matthijs!

Groetjes John en Natasja

zondag 22 november 2009

Skypen

We hebben geskypt! De meeste onder ons zullen er al heel lang mee communiceren, maar voor ons helemaal nieuw. Donderdagmiddag (rond 5 uur) hebben we geskypt met vrienden van ons. Wow, dit is helemaal te gek! Praten en elkaar kunnen zien...super toch! We hebben zo'n 3 kwartier zitten kletsen. Ik zei al tegen mijn vriendin; de volgende keer op zaterdag, met een wijntje erbij en het is net als vanouds... Alhoewel, dan moeten wij al in de middag beginnen met wijn drinken....pff, wat maakt het ook uit. It's 5 o'clock somewhere!

Vrijdag waren we allebei vrij en we zaten in de keuken, toen John een toontje hoorde op de computer en wat bleek...? Mijn ouders gingen skype eens testen en probeerden contact met ons te krijgen. Dus wij gelijk achter de computer. Zij konden ons wel zien, maar andersom helaas niet. Zwart beeld en ja, daar zit je niet op te wachten. We willen natuurlijk wel beeld. Dat moet nog even opgelost worden en daar hebben mijn ouders mijn broer voor. Die weet waarschijnlijk wel wat er aan de hand is.

Nu we eenmaal skype hebben gebruikt, gaan we helemaal los. Ik spreek met Monique af voor zondag. Dan geeft Matthijs zijn feestje ter ere van zijn verjaardag. (hij is maadag de 23e jarig). De meeste zullen er wel zijn. Dat blijkt later ook wel, want naast de felicitaties aan Matthijs, hebben we gezellig zitten kletsen. Met Monique natuurlijk; Roland was druk met het verzorgen van de catering...we hebben heel wat lekkers voorbij zien komen. Ook met Jaap en Désirée hebben we gezellig bijgekletst. Dat doet ons wel goed. Jullie even zien en horen. Laurent en Cathy waren ook van de partij en als laatste nog even gebabbeld met Joop en Conny. De kinderen konden zich ook even los maken van het spelen en kwamen ook nog even zwaaien voor de camera. Overdag (mijn tijd) kan ik niet skypen, want op die van mij zit geen webcam. Misschien maar even een webcam kopen. Nog even geduld dus voor het skypen overdag. Tja, skype...al veel over gehoord en nu we het in praktijk hebben gebracht moet ik zeggen: Helemaal te gek!

Wat betreft het mysterie van vorige keer....De meeste hebben 'gegokt' op een wasbeer, dus daar gaan we maar van uit. Tot nu toe is het bij een eenmalig bezoek gebleven. Gelukkig. Hoe leuk ook al die dieren zijn, hetgeen wat ze achterlaten is toch iets minder.

dinsdag 17 november 2009

Mysterie...

Sinds afgelopen zaterdag wonen we in ons huis. Na vaarwel te hebben gezegd tegen het comfortabele hotel, werd het echt tijd om een eigen stek te hebben. Het is altijd weer even wennen om in een 'vreemd' huis te slapen. Nieuwe geluiden, een andere loop naar het toilet, etc. Overal staan er nog dozen, die uitgepakt moeten worden. We hebben gordijnen gekocht, maar we moeten nog een omvormer kopen, zodat de boormachine gaat werken. Dan kan John alles gaan ophangen. De gordijnen, onze mooie foto's, een rekje in de keuken. Er is nog heel veel te doen. gisteren heb ik voor het eerst gekookt in ons huis. Even wennen, want thuis ben ik gas gewend en hier is het elektrisch. Ik had nog lekker boemboe meegenomen vanuit Nederland, dus het was een vertrouwd kostje wat we gegeten hebben.

John is vandaag weer gaan werken. Dus ik had het huis voor mij alleen. Ik ben verder gegaan met de inloopkast. We hebben er allebei één. Dozen vol met kleding heb ik uitgezocht en een plekje gegeven. Het past er allemaal maar net in :-) . Ook ben ik nog even boodschappen gaan doen, bij de Safeway. Die zit op ongeveer 10 minuten rijden bij ons vandaan. Daar ben ik wel even tijd mee kwijt. Alles goed uitzoeken, wat is de beste prijs etc. Ik heb al wel lekker brood gevonden, dus daar ben ik ook wel blij mee. Ik mis wel mijn dagelijkse bakje koffie. We hebben nog geen koffiezetapparaat. Thuis hebben we een Jura; daar worden de bonen gemalen voor een lekker bakje koffie. We wilden hier ook zo'n apparaat. Wel de goedkopere versie, maar we hebben nog zoveel dingen die we moeten aanschaffen, dat het even is uitgesteld. Ik ben niet de enige die het bakje koffie mist, ook John heeft er moeite mee, dus ik denk dat er wel gauw iets komt.

Er heeft zich ook een mysterie voorgedaan. Als je nu aan het eten bent, moet je maar even niet verder lezen. Wij hebben een zwembad en daar is nu een doek over gespannen. Van de week zagen we echter dat er een dikke drol op ligt! Niet zo maar een drol, maar een stevige volle hoop. Zelfs een hond produceert nog niet zo veel. We hebben geen idee, hoe het daar komt. Want het is zo maar een doek om de bladeren op te vangen. Het zakt een beetje door als je een voet erop zet. Wij zijn nu zo benieuwd, wat voor beest het is geweest die deze 'boodschap' daar heeft achter gelaten. O ja...hij/zij lust graag nootjes....;-). Rara, wat is het geweest? Wie het weet mag het zeggen.

woensdag 11 november 2009

Onze spullen zijn gearriveerd!

Wat is het snel gegaan....onze container is gearriveerd en heeft er maar 4 weken over gedaan. Afgelopen zaterdag moesten we om 8 uur in het huis aanwezig zijn. Het blijft spannend; is alles nog heel, zijn er geen spullen kapot... Ze waren met vier mannen en begonnen gelijk te lossen. Jeetje, wat werken die mannen hard. Om 12 uur stond alles binnen. De grote spullen, zoals meubels, hebben ze ngelijk op de juiste plaats gezet. Verder moesten we aangeven wat we waar wilden hebben. John had buiten een soort bureau gemaakt en kon zo alles aanvinken wat er naar binnen werd gebracht. De dozen hebben we op de juiste kamers laten zetten. We hebben besloten om die de komende dage op ons gemak uit te pakken. Wel maken we de dozen open met breekbare spullen om te kijken of er niets gebroken is. Tot nu toe is onze antieke kast aan de zijkant een beetje gespleten en er is een plankje van de buffetkast gebroken. Zo op het zicht blijkt het allemaal wel mee te vallen.

Het is een raar gezicht om onze meubels in ons nieuwe huis te zien staan. Het is vertrouwd, maar aan de andere kant ook weer niet. De basis staat; nu nog een beetje sfeer maken en dan is het net als thuis!



Klik hier voor alle foto's: http://picasaweb.google.com/Our.life.overseas/ContainerIsGearriveerd


Zaterdagavond ben ik naar een Dutch Borrel geweest bij Clyde's. Samen met Patty en Yolanda (vrouwen van collega's van John). Leuk om te zien dat er toch best veel Nederlanders in de buurt wonen. Zo heb ik met meerdere Nederlandse vrouwen kennis gemaakt. Ook Petra was er. Zij heeft een blog en reageert vaak op mijn berichten. Grappig dat je elkaar nu 'in het echt' ontmoet. Ook waren er nog meer vrpouwen van collega's van John. Het was erg gezellig en met een lekker wijntje en live muziek was het een geslaagde avond. Wie gingen er weer als laatste weg.....juist de 'defensie' club. Dus vrienden in Nederland...het is hier dus hetzelfde als thuis. Ook hier gaan we als laatste weg!

Zondag zijn we naar de baas van John geweest om de auto te bekijken. Hij heeft een Ford Escape. De kleur is zwart en we zijn een eindje gaan rijden. De auto is prima voor woon/werk verkeer. We hebben dan ook besloten om de auto over te nemen. Inmiddels hebben we ook de license plate (kentekenplaat) en verzekering geregeld. Ons wagenpark is nu compleet.


(Klik http://picasaweb.google.com/Our.life.overseas/DeFordEscape voor alle foto's)

Na een mooie zachte dag, is er nu een regenfront aangekomen. Dit naar aanleiding van orkaan Ida. Nog even wat dagen met regen, maar zondag wordt er beter weer verwacht; 21 graden en zonnig! Heerlijk toch!
Zaterdag (14 november) gaan we het hotel verlaten en naar ons nieuwe huis. Dat zal wel even wennen worden. Nieuwe geluiden, nieuwe omgeving...spannend! Ook gaan we zaterdag de Volkswagen Touareg ophalen. Al met al een drukke, maar leuke dag!