Amerika, the land of stars and stripes . The land of promise. The land of freedom. Voor ons…gewoon een geweldig vakantieland. Al vanaf 1993 komen we jaarlijks in Amerika. We hebben al vele rondreizen gemaakt en hebben ondertussen onze favoriete plekken waar we graag komen. Het ‘kriebelde’ al jaren….hoe zou het zijn om voor een paar jaar in Amerika te wonen? Nu, na zo veel jaar, is daar onze kans .

Daar waar wij al die jaren van hebben gedroomd is werkelijk geworden. Op 27 oktober 2009 zijn wij verhuisd naar Great Falls, Virginia. Een voorstad van Washington DC. We hebben daar bijna 4 jaar met veel plezier gewoond. Wat we echter niet hadden voorzien, is dat we naar Texas zouden verhuizen. Van een city life style naar een country life style... Our journey continues...

....en het gaat maar door! Vanaf half juli 2018 zullen wij wederom naar Amerika verhuizen voor een periode van 4 jaar. Back where we started...in the Washington DC area!

Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.



maandag 29 maart 2010

Wat een gestress...

Vandaag is de dag met stress begonnen. Jullie vragen zich waarschijnlijk af waarom… Ik ben vanochtend druk bezig geweest om concertkaartjes te bemachtigen en het is me gelukt. Yeahhhh! We gaan op 15 juni naar een concert van The Eagles, Keith Urban en de Dixie Chicks in Washington DC. Ze gaan gezamenlijk op tournee in juni en doen ook Washington aan. Echt zo'n megaconcert. Gaaf hè! Alle artiesten vinden we super...! Van de 3 gaat mijn voorkeur uit naar Keith Urban. We zijn al wel eens naar een concert van hem geweest. Dat was toen in Duitsland. Daar deed hij een ‘club tour’. Een klein zaaltje, goed om 1000 mensen kwijt te kunnen. Dat was natuurlijk helemaal super, want wij hadden erg goed zicht op hem en wat kan die man zingen. Er was een hele leuke interactie met hem en het publiek. Hij gaf me nog een knikje en een knipoog, ook al zegt John dat ik dat helemaal verkeerd heb gezien, hahaha. Dat zal in Washington wel heel anders zijn. We zijn al wel eens vaker naar zo’n groot concert in Amerika geweest (Kenny Chesney, met als voorprogramma Leann Rimes, Brooks & Dunn, Gary Allen en Big & Rich). Dat was ook super, maar de artiesten stonden toch best ver weg. Ach, soms gaat het ook om de sfeer. Nu gaan we naar een baseball stadium. Die is nog wel groot, maar wel veel kleiner als het M&T Bank Stadium in Baltimore.

Om nog even terug te komen op het gestress… Ik vind het altijd wel een hoop gedoe om kaartjes te kopen. Want wat 'popt' er op...zijn dit goede stoelen...snel op de map van het stadium kijken, welk vak is het, zal ik deze doen of toch maar niet. Wat als er betere stoelen komen? Elke keer als je weer opnieuw gaat zoeken, dan moet je ook weer nieuwe wachtwoorden invullen…pfff. Toch maar weer opnieuw proberen en je hebt telkens 1,5 minuut om een beslissing te nemen. Meestal open ik twee pagina's, zodat ik continue van de ene pagina naar de andere kan switchen. Uiteindelijk heb ik toch maar een keuze gemaakt en dan heb je weer 3,5 minuut om al je gegevens in te voeren...zucht...stress, maar dan heb je ook wat. Het begint om 5 uur 's middags en het gaat door tot laat in de avond. Ik heb er nu al zin in!

De Dixie Chicks treden voor het eerst weer op sinds 4 jaar. In 2003 kwam het trio in opspraak toen Natalie Maines (één van de zangeressen) tijdens een concert in Londen verkondigde zich te schamen omdat president George W. Bush, net als zij, uit Texas kwam. Hierop volgde een boycot van hun muziek in de Verenigde Staten. Daarvoor waren ze Amerika's best verkopende vrouwelijke muziekgroep. De impact en nasleep van deze uitspraken zijn gedocumenteerd in ‘Shut up and sing’. Deze documentaire gaat over het proces waar ze zich doorheen moesten vechten en over de manier hoe ze zijn behandeld door media, overheid en fans. Die film heb ik gezien en ik vond het indrukwekkend. Hun CD ‘Taking the long way’ is geïnspireerd door de moeilijke periode waar zij in terecht zijn gekomen. Voor deze CD hebben ze 5 grammy’s gewonnen en terecht! Ik ben wel benieuwd hoe zij ontvangen worden door het publiek.

We hebben van alle artiesten de CD’s, dus de teksten ken ik al. Ik heb medelijden met degene die naast mij zit (behalve John dan, die is het wel gewend). Ik zing altijd mee met een concert en blijf het liefst ook niet zitten. Ik hoop dat wij een vak hebben die lekker enthousiast is en ook eens gaat staan en lekker gaat bewegen op de muziek. We gaan het meemaken!

zondag 28 maart 2010

Dagje Cherry Blossoms in DC

Aangezien John nog in Nederland zit en het gisteren een mooie zonnige dag was, ben ik er in mijn uppie op uit getrokken. Ik wilde graag naar de Cherry Blossoms. Hoewel deze nog niet de piek hebben bereikt, wat betreft de bloei, vond ik het wel leuk om eens een kijkje te gaan nemen. Ik kon een paar dingen doen; of met de auto naar DC rijden en de auto bij Hains Point parkeren, of naar de parkeergarage van John zijn werk rijden en de auto daar parkeren en de metro pakken, of de auto bij het metrostation van Falls Church wegzetten. Ik heb uiteindelijk voor de laatste optie gekozen. De optie om naar DC te rijden, zou betekenen dat ik heel erg vroeg mijn bed uit moest en daar had ik niet zo veel zin in. Bij het metrostation van Falls Church is het in het weekend gratis parkeren. Na ’s ochtends eerst wat met John gemaild te hebben vertrok ik richting Falls Church. Daar heb ik de metro gepakt naar Smithsonian Station. Dit metrostation ligt het meest gunstig t.o.v. de Cherry Blossoms. Het was aardig druk in de metro en hoe dichter ik bij DC kwam hoe drukker het werd. Logisch, want het Cherry Blossom festival trekt dagelijks duizenden mensen. In de metro stonden ook veel mensen met vliegers. Een mevrouw die naast mij zat vroeg aan één van die mensen of er nog meer te doen was die dag. Het bleek dus dat er ook een kite (vlieger) festival was; het Smithsonian Kite Festival. Dat vond ik wel leuk om te horen, want het zou betekenen dat ik nog meer leuks te zien kreeg. Achteraf blijkt dat dit de 44e keer was dat het georganiseerd werd.

Van de metro ben ik naar de Cherry Blossoms gelopen. Het was megadruk, maar wat wil je met twee festivals. De bloesems zijn nog niet helemaal uitgekomen, maar het gaf me wel een goede indruk hoe het er straks uit ziet als alles in bloei staat. Ik heb mijn fototoestel tevoorschijn gehaald en ben onder de bloesems door naar het Jefferson Memorial gelopen. Onderweg natuurlijk de bloesems gefotografeerd en de mensen om mij heen. Het nadeel is als je met een digitale spiegelreflexcamera en een grote lens erop loopt, dat mensen continue vragen of je van hun (met hun eigen toestel natuurlijk) een foto wil maken. Dat wil ik best een paar keer doen, maar ik had al meer foto’s van de mensen gemaakt, dan ikzelf aan fotograferen was. Toen heb ik maar een paar keer vriendelijk nee gezegd, want je kunt op een gegeven moment bezig blijven. Ik was daar op de eerste plaats voor mijn eigen plezier. De meeste begrepen het wel en zochten een ander ‘slachtoffer’ op.

Van het Jefferson Memorial ben ik weer teruggelopen richting het Washington Monument. Daar waar ik normaal het gras zie liggen, zag ik nu alleen maar mensen. Ze waren aan het vliegeren of hadden zich ‘geparkeerd’ op het gras. Wat een bedrijvigheid allemaal, maar ik heb er van genoten. Ik heb nog nooit zo veel vliegers in de lucht gezien. De één nog mooier als de andere. En de één kon het ook beter als de andere. Het was een mooi schouwspel om te zien, hoe soms de samenwerking er aan toe ging. Het liep niet altijd vlekkeloos. De één moest het touwtje vasthouden en de ander moest dan gaan rennen om de vlieger in de lucht te krijgen. Ik heb veel vliegers in de lucht gezien, maar ook veel vliegers die een duik namen linea recta naar de grond. En dan maar weer opnieuw proberen…hahaha. Ik kon er er wel van van genieten. Naast deze kleine vliegers gingen er ook hele grote professionele vliegers de lucht in. Ik heb Nemo (van Disney), draken, vissen en nog veel meer figuren in de lucht gezien. Het was een mooi spektakel.

Ik heb daar een tijdje rondgelopen, foto’s gemaakt, even uitgerust op een bankje en ben toen naar Capitol Hill gelopen. Ik had gehoopt dat de tulpen daar al in bloei zouden staan, maar dat was helaas nog niet het geval. De tulpen hebben nog een paar warme dagen nodig en daarnaast waren ze afgeschermd met een hekje van gaas. Het was inmiddels al 4 uur en ik vond het wel weer welletjes. Ik heb echt veel gelopen die dag en met een zware fototas om je nek is het na een paar uur niet meer zo comfortabel. Op naar de metro dan maar en wat ik al verwachtte werd werkelijkheid. Super druk natuurlijk. Het was proppen in de metro, echt soms kon er echt niemand meer bij. Naarmate de metro dichter bij Falls Church kwam, des te rustiger het werd in de metro. Ik kon zelfs weer even gaan zitten en mijn voetjes waren daar echt aan toe. Eenmaal aangekomen ben ik weer huiswaarts gereden en na een leuke, maar vermoeiende dag ben ik na het eten lekker op de bank geploft en ben niet meer overeind gekomen.



Voor alle foto's van mijn dagje in DC klik hier.

donderdag 25 maart 2010

De natuur ontwaakt...

Het gaat weer beter met me. Misschien even een klein dipje gehad, gelukkig niet de echte griep. Gisteren ben ik naar de Mall gereden. Naar Tysons Corner. Ik heb wat winkels bezocht en wat rondgelopen. Uiteindelijk nog naar de Victoria Secret gegaan. Dit is zo'n fijne winkel en staat op mijn lijstje van favorieten. Nu ik een aantal kilo's ben afgevallen kon ik wel weer wat nieuws gebruiken. Ik heb gevonden wat ik zocht. Mijn tas was weer gevuld en mijn portemonnee weer wat leger. Ik kreeg wel een mooie paraplu mee, give-a-way. Altijd handig! Niet zo'n suffe zwarte, maar een mooi roze gestreepte paraplu. Als het nu een keer regent, dan loop ik er vrolijk bij met mijn plu. Ook zat er een kortingskaart in. Als je de volgende maand iets koopt, dan krijg je korting. Dat kan $10, $50, $100 of $500 zijn. Ik ga er maar van uit dat de kaart $10 waard is. Alles wat erboven zit is mooi meegenomen. Dat is toch aardig van Victoria, nietwaar?

Vandaag is het bewolkt, maar best warm buiten. Sterker nog, buiten is het warmer dan binnen. Je kunt zien dat het lente is. De blaadjes komen weer aan de bomen, de bloemetjes komen langzaam uit. Zoals wat narcissen bij ons voor in de tuin. Achter hebben we ze ook staan. Op een plaats waar je ze niet zo goed ziet, dat is wel jammer. Die staan nog in hun knoppen. Ik denk dat het komt, omdat ze daar in de schaduw staan. Ook zie ik weer mooie vogeltjes voorbij vliegen. Zoals deze Cardinal Crosbeak ook wel de Nothern Cardinal genoemd, maar in mijn woorden: een mooie rode cardinaal. Ze zien er niet alleen mooi uit, maar ze zingen of beter gezegd fluiten ook nog eens prachtig. Ook komt 'onze' squirrel regelmatig voorbij gelopen op het deck. Zijn bek zit dan helemaal vol met, tja, als ik het wist, zou ik het jullie vertellen. Volgens mij een soort vrucht is die bij ons in één van de bomen groeit. Ik denk, omdat ik hem/haar zo vaak zie lopen, dat hij zijn goedje onder het deck bewaard. De bloemetjes komen uit, de vogels zingen er lustig op los. De natuur ontwaakt en laat zich gewillig zien. Ik kan er alleen maar van genieten!

dinsdag 23 maart 2010

Rustig dagje

Gisteren was weer het begin van een nieuwe week. Gisteren was ook de dag dat ik John naar de luchthaven heb gebracht. Hij is voor zijn werk naar Nederland vertrokken. Alhoewel ik graag was meegegaan, heb ik ervoor gekozen om eind mei/begin juni naar Nederland te gaan. Hij heeft dan weer wat meetings. Vandaag kreeg ik een mail van John, dat hij naar zijn moeder is geweest. Hij heeft daar lekker frietjes gegeten mét van Dobben bitterballen en kleine bamihapjes...mmm! Bij de gedachte alleen al loopt het water me in de mond. Vanochtend heeft hij ook al een boterham met filet american (met uitjes) op.... Ik kan wel zeggen dat ik jaloers op hem ben. Ook is hij naar Jaap en Désirée geweest. Eerst natuurlijk bij Désirée in de kapperstoel. Lekker vertrouwd. Daarna is hij ook nog langs Roland en Monique gegaan. Ik kijk er al naar uit om onze vrienden weer eens te zien. Ik mis ze wel hoor.

Ik voel me sinds gisteren niet zo lekker. Een beetje een grieperig gevoel. Ik doe het daarom ook rustig aan. Ik ga zo lekker in mijn makkelijke loungepak op de bank liggen en vanavond kruip ik lekker vroeg mijn bedje in. Ik hoop dat het morgen weer wat beter gaat. Het was gisteren en vandaag zo maar fris weer (plus regen en hagel), maar morgen komt het zonnetje weer tevoorschijn en wordt het 19 graden. Ik heb al koude rillingen en als ik naar buiten kijk en de regen tegen het raam hoor tikken en de bomen op en neer zie gaan van de wind, krijg ik het nog kouder. Dus, sunshine...je bent meer dan welkom!

zaterdag 20 maart 2010

En toen was het weer zaterdag...

Wat een zalige week. Donderdag hadden we dankzij Nicole (zij was die dag jarig) een uitje naar de film met aansluitend een lunch. We zijn naar She's out of my league geweest. Het was een leuke grappige film en we hebben wel een paar keer erg moeten lachen. De lunch was ook weer gezellig en na een paar uur, zijn we allemaal ons eigen weg weer gegaan. Nou ja, niet allemaal, want ik ben nog even met Yolanda op zoek geweest naar een bikini. Voor haar, want zij gaat op vakantie. Op het moment dat ik dit schrijf zijn ze al vertrokken. Die avond was het lekker zacht weer en hebben John en ik nog lekker aan een Prosecco gezeten...natuurlijk buiten op het deck! Ik leef momenteel veel buiten. Dat is niet zo gek, want gisteren zette het goede warme weer zich voort en wel met zo'n 23 graden. Waarschijnlijk was het bij ons op het deck en uit de wind nog wel warmer. Ik krijg al een aardig kleurtje. Ik zal eens een zonnecreme gaan kopen, want de zon is zo sterk dat je al gauw verbrand. 's Avonds hadden we een WAB (week afsuit borrel) bij Marcel en Natalie. Dit ter ere van Hidde's verjaardag. Het begon om 6 uur. Het was toen nog zo lekker warm. Het leek wel zomer! Natuurlijk zijn we buiten gaan staan. Marcel ging vervolgens BBQ-en en ik heb genoten van een lekkere saté, salade, brood etc. Daarna werden er nog wat steaks op de BBQ gelegd en scampis. Het was genieten! Omdat het vroeg in het jaar is, koelt het nog wel snel af. Om 9 uur heb ik toch maar mijn vestje aangetrokken. Later die avond heeft Marcel de vuurkorf tevoorschijn gehaald. Dankzij dit warme vuurtje konden we buiten blijven. Wel tot 11:45 uur! En dat in maart! Iedereen voelt de zomer komen en we hebben er zin in. Ik denk (en hoop) dat er nog menig WAB-je wordt gegeven. Gezellig met z'n allen, buiten, drankje erbij, BBQ-en en een hoop lol hebben! Uhm....wij moeten echter eerst nog een BBQ kopen. Die hebben we nog niet. We hebben een Weber op het oog. Deze zijn hier in Amerika veel goedkoper dan in Nederland. We willen gelijk een goede kwailiteit BBQ kopen, want ik denk dat we er heel veel gebruik van gaan maken en zo hebben we er straks in Nederland ook nog veel plezier van. Ik ga maar eens onderzoeken waar ik deze het beste kan kopen. We willen natuurlijk wel de scherpste prijs. Ik hoop dat ze deze op de BX (militaire basis) hebben. We zullen zien...

Vandaag stonden we weer op met een stralende zon. Na een ontbijtje, heb ik eerst even snel een strijkje weggewerkt. John vertrekt maandag naar Nederland, dus ik moet zorgen dat alles weer gewassen en gestreken is. Het is de eerste keer dat hij sinds ons vertrek naar Great Falls, naar Nederland gaat. Ik had graag meegegaan, maar ik heb gekozen voor eind mei/begin juni. Dit omdat we dan wat extra dagen erbij kunnen pakken, zodat we met zijn tweetjes langs familie en vrienden kunnen gaan. Hij heeft volgende week een drukke planning, dus dat maakt het wat lastiger. Ach, als het dit weer blijft, dan ben ik hier ook helemaal happy. Ik kom de tijd wel door. Vandaag zou het 24 graden worden; ik kan jullie melden dat we deze temperatuur inmiddels wel hebben bereikt. Nu ga ik lekker weer naar buiten, want het is veel te mooi weer om binnen te zitten.

dinsdag 16 maart 2010

Van alles en nog wat...

Oké...degene die in Nederland zijn willen dit misschien niet horen, maar oh, wat was het lekker vandaag. Stralende zon, strakblauwe lucht en zo'n 18 graden. Het goede nieuws; het blijft tot zondag lekker weer. De temperatuur loopt alleen maar op! De voorspelling is dat het vrijdag en zaterdag 21 graden wordt! Terug naar de orde van de dag, die ik vandaag begonnen ben in de supermarkt. Snel de boodschappen gehaald, want ik moest nog wat vlees hebben. We hebben een tijdje terug een slowcooker gekocht. Dat is toch zo'n handig apparaat. Je legt hier het vlees in plus alle ingrediënten. Je stelt het apparaat in en dat was met mijn gerecht 5 uur en je laat het apparaat zijn werk doen. De naam zegt het al; slowcooker, dus het vlees wordt langzaam gegaard. Resultaat is dat je supermals vlees krijgt en dat je er geen omkijken meer naar hebt. Ook ideaal voor stoof/wild gerechten. Als je een stoofgerecht maakt, dan moet het zo'n 10 uur opstaan. Je kunt gewoon weg; je hoeft er niet voor thuis te blijven. Super toch! Voordat dit stukje tekst teveel op een 'Tell Sell' reclame gaat lijken, stop ik maar met het aanprijzen van dit apparaat. Ik wil alleen nog maar zeggen dat het een zeer goede aankoop is geweest!

De badkamer was ook toe aan een grote beurt, dus dat was het tweede wat op mijn planning stond vandaag. Alles weer lekker gesopt en gedweild...het ruikt weer lekker fris. Daarna was het tijd om eens lekker van het weer te genieten. Op het deck met een bakje koffie, mijn Iphone en een boek heb ik heerlijk zitten genieten. Even mijn Hyves gecheckt en alle andere dames zaten ook lekker buiten. We krijgen al een gezonde kleur op onze snoet! Morgen moet ik echter naar de kapper, dus mis ik wat van het goede weer. Maar ja, het is echt wel weer nodig. De uitgroei is meer dan zichtbaar, dus dat moet even weggewerkt worden. Om half één kan ik terecht; ik hoop dat het niet zo lang gaat duren als de vorige keer. Ben ook wel benieuwd of ze mijn formule kan maken. Ze belde me daar gisteren over op. Of ik het haar door kon geven. Natuurlijk, ik heb het wel 5 keer moeten oplezen...nu maar hopen dat ze weet wat ze doet.

Donderdag is Nicole jarig. Zij heeft de dames uitgenodigd voor een filmpje en een lunch. Erg leuk, want het is al weer een tijdje geleden dat ik naar de film ben geweest. We gaan naar 'She's out of my league'. Ik ben benieuwd! Vrijdagavond hebben we een WAB (week afsluit borrel) bij Natalie en Marcel, dit ter ere van Hidde's verjaardag. Genoeg op de planning dus! Ik schrijf dit nu allemaal maar, want mijn eigen laptop (ik zit nu op die van John) heeft een virusje te pakken. Ik kan helemaal niets meer. Balen joh! Dus als het even stil blijft op mijn blog, dan weten jullie hoe dat komt.

John heeft helemaal een goed vooruitzicht. Hij vertrekt maandag naar Nederland. Ik blijf hier. Ik ga pas eind mei/begin juni mee. Hij kijkt er nu al naar uit. Leuk hoor; naast de meetings van het werk gaat hij ook op bezoek bij familie en vrienden. Lekker eten, zoals kroketten, bamihapjes met moeder's zelf gebakken friet. Mmmm, het water loopt me nu al in de mond. Ook neemt hij wat spullen mee terug. We hebben nog wat cadeau's gekregen met ons afscheidsfeest. De container was echter al weg en we hadden geen plaats meer in de koffer. Deze spullen gaan nu mee met John. Natuurlijk ook dropjes en andere lekkernijen! Een extra koffer is dus niet overbodig!

maandag 15 maart 2010

Een jaartje ouder...

Zaterdag was de dag dat ik weer een jaartje ouder werd. Dat moest natuurlijk gevierd worden met een Birthday Party. Ik had mijn de uitnodiging weer zelf gemaakt. Dat vind ik altijd leuk om te doen. Dus na een middagje friebelen en freubelen op de computer was ik tevreden met het reslutaat. Tja, 38 al weer...Toch vreemd om je verjaardag hier in Amerika te vieren. Normaal doe ik dat gewoon thuis met familie en vrienden. Met heerlijke gebakjes van de Bijenkorf of lekkere limburgse vlaaien. Het gebak vind ik hier over het algemeen erg zoet. Het ziet er allemaal mooi uit, maar echt lekker vind ik het niet. Dus dan maar een appelflap...ook lekker! We hadden de Nederlandse club uitgenodigd en zoals gewoonlijk kwamen ze allemaal! Ook had ik de internationale collega's van John gevraagd om te komen. Helaas konden daarvan alleen Janet en Lisa (de Engelsen) komen.

Ik heb me weer gestort op wat nieuwe hapjes. Mijn gemarineerde mozarrella heb ik nu al een paar keer gemaakt, dus het werd tijd voor wat anders. Ik had 3 nieuwe hapjes; Gevulde eitjes met zalm en creme fraiche, feta/cream cheese truffels en rosbief sandwiches met een mustard-horseradish Sauce. Nadat ik alle boodschappen had gehaald ben ik aan de slag gegaan. Ik had bewust gekozen voor hapjes die ik alvast kon klaarmaken, zodat ik op de avond zelf niet te veel werk had. Ik moet zeggen dat het een langere voorbereidingstijd nodig had, dan op het recept was aangegeven. Waarschijnlijk zal het wel aan mijzelf hebben gelegen... De gevulde eitjes waren goed gelukt en het zag er mooi uit. Ook de truffels lukte goed en de rosbiefsandwiches waren helemaal makkelijk om te maken. Goh, weer 3 hapjes erbij. De gasten hebben het zich goed laten smaken.

Toen was het tijd voor een speech en een cadeau. Yolanda nam het woord en ik heb een heel mooi boek gekregen over fotograferen. Maar dat niet alleen; ik kreeg ook nog eens een fotoworkshop aangeboden. Op 6 april gaan we (Natalie, Patty, Yolanda en ik) de Cherry Blossom Photo Safari doen met begeleiding van een professionele fotograaf (E. David Luria). Gáááf!! Om kwart over zes moeten we er zijn....aahh...zo vroeg?...ja zo vroeg! Maar dat heb ik er wel voor over. Hopelijk is het dan nog niet zo druk met toeristen en hebben we mooi ochtendlicht. Ik heb er nu al zin in. Aan alle Dutchies: Heel erg bedankt voor de mooie cadeaus en jullie aanwezigheid!! Het was weer top! Met een hapje en een drankje (ik lekker aan de proscecco), swingende muziek en leuke gezellige mensen om me heen, was het een zeer geslaagde avond!

Gelukkig waren ze me niet vergeten in Nederland en heb ik veel emailtjes gekregen, E-cards en via Hyves hebben velen mij gefeliciteerd. Ik wil iedereen heel erg bedanken voor alle lieve, leuke felicitaties! Thanks!!!

donderdag 11 maart 2010

Nog één dag mooi weer...

Afgelopen zondag hebben we de eerste meeting gehad van de Dutch QBP. In deze vergadering hebben we de datum, locatie uitgekozen en zijn de taken verdeeld. Nu gaat het organiseren pas echt beginnen. We hebben er allemaal erg veel zin in. Iedereen is druk bezig om de emailadressen te verzamelen, zodat de gastenlijst compleet is en de uitnodigingen verstuurd kunnen worden. Er wordt druk over en weer gemaild en we zitten er helemaal in. Nog 6 weken te gaan en er moet nog best veel gedaan worden. Maar het gaat ons lukken, hoor. Ik ben zelf deze week bezig geweest om een header voor de blog te maken. De blog is vorig jaar in het leven geroepen door de Nederlanders die er toen nog waren. Er zijn nog een paar Nederlanders van die club die later dit jaar terug naar Nederland gaan. De site heette toen The McLean Dutchies. Nu komen wij niet allemaal uit McLean, dus het leek me leuk om iets nieuws te maken voor de blog. Ik had het idee aangedragen en iedereen vond het een goed idee en een leuke header. Zo leuk, dat deze nu ook verwerkt is in de uitnodiging. Ik heb de uitnodiging nog niet gezien, maar dat zal niet lang meer duren. Mijn eerste bijdrage aan het feest is hiermee een feit. Verder ga ik op de dag van de QBP party een fotoreportage maken. Deze zal natuurlijk ook op de blog van de QBP te zien zijn. Op deze blog kun je alles lezen over de vorderingen van ons feest. Verder help ik mee daar waar ze me nodig hebben.

Vanavond gaan we naar de Nederlandse Ambassade voor een meeting. Er is aansluitend een social. Voordat het zover is geniet ik nog even van het lekkere weer. De afgelopen dagen waren zalig! Rond de 18 à 20 graden. In het zonnetje was het zelfs nog warmer. Ook vandaag is de temperatuur heerlijk. Dit komt deels door de hoge luchtvochtigheid. Na vandaag nemen we even afscheid van de zon, want we krijgen een paar dagen regen over ons heen. Jammer hoor, maar we zijn natuurlijk de afgelopen dagen wel verwend en weet je…je went er zo snel aan!

Dit weekend gaat hier ook de klok een uur vooruit. Dan hebben we tijdelijk maar 5 uur tijdsverschil met Nederland. Daar gaat de klok pas op 28 maart een uur vooruit.

zondag 7 maart 2010

Wat een heerlijke dag!

De voorspelling van een mooi zonnig weekend is uitgekomen. Wat een heerlijke dag was het vandaag. John is begonnen om alle takken die door de sneeuwstorm zijn afgebroken op te ruimen en klein te maken. We hebben voor de komende tijd genoeg haardhout. Ik ben lekker op deck gaan zitten en heb genoten van de zon. Eerst nog met een trui aan, maar het was zo warm, dat ik al snel in een blouse buiten kon zitten. Ik zat heerlijk uit de wind en met een boek erbij was het gewoon genieten. Ik was benieuwd hoe warm het was bij ons op het deck en heb even de temperatuur opgemeten. Nou, in de schaduw was het 18 graden en in de zon zo'n 24 graden. Zalig!!

Zelfs de squirrel had het naar zijn zin, want die lag languit op het deck bij het zwembad! Een waaghals, want met die grote roofvogels in de lucht was hij zo een makkelijke prooi voor ze. Maar hij heeft het overleefd, want na een tijdje besloot hij toch maar weer in de boom te klimmen! Morgen en overmorgen blijft het lekker weer. Zon en een heerlijke temperatuur van 16 graden. Later in de week blijft de temperatuur gelijk, maar de zon wordt ingeruild voor regenbuien. Tja, je kunt niet alles hebben!

Vanavond hebben we onze eerste QPB meeting. QBP staat voor Queens Birthday Party. Die gaan wij dit jaar met de andere Nederlanders organiseren. De voorgaande jaren bleek het ook al een groot succes. De collega's van John die hier al een paar jaar wonen en dit jaar weer naar Nederland gaan, dragen het stokje over aan de 'nieuwelingen'. Vanavond gaan we kijken waar het feest wordt gehouden, wie welke taak krijgt etc. Er moet een hoop geregeld worden en er komt best veel bij kijken. Ben benieuwd.

zaterdag 6 maart 2010

Voor Corien,

Hoi Corien,

It's your birthday! Dus van harte gefeliciteerd met je verjaardag!! Jammer dat wij er niet bij kunnen zijn, maar het feestje zal daardoor niet minder worden. Wij wensen je veel plezier, wij zijn er in gedachten bij en proosten hier op jouw verjaardag!


Groetjes John en Natasja


vrijdag 5 maart 2010

Zomaar...

Gisteren was het een saaie regenachtige dag, maar vandaag...vandaag was het heerlijk. Dat merkte ik al bij het opstaan. De zon scheen door de lichte gordijnen naar binnen. Als het bewolkt is, dan is het altijd een stuk donkerder in de kamer. Maar vandaag niet. Vandaag is de start van een paar dagen mooi weer. Vanochtend kreeg ik Petra op de koffie. Het was zo lekker, dat we buiten zijn gaan zitten. Bij ons op het deck zit je een beetje uit de wind, dus het was heerlijk. Ik kan hier zo van genieten; de eerste voorjaarszon. Het was maar 9 graden, maar het voelde veel warmer aan. Natuurlijk is het nog vroeg in het jaar en af en toe kwam er een vlaagje wind te hoek om kijken, maar nog altijd lekker genoeg om te blijven zitten. Koffie, zonnebrilletjes op en gezellig kletsen.

Morgen wordt het weer een zonnige dag en daarna loopt de nog temperatuur wat op. Het weekend verwachten ze dat het 12 graden wordt en misschien wel hoger. Dat wordt genieten! Nu kan het ook zomaar ineens omslaan, maar vooralsnog blijft het t/m volgende week dinsdag zonnig weer. Daar word je toch vrolijk van! Ik keek zojuist in de spiegel en wat denk je...mijn neus helemaal rood. Je ziet precies waar mijn bril op mijn neus stond. Het is net maart, moet ik me nu al gaan insmeren met factor X (ja, hoeveel eigenlijk?)... I love it here!

Vandaag is ook bekend geworden wanneer de Cherry Blossom (kersenbomen) het mooist in bloei staan. Een tuinbouwkundige en een Cherry Tree deskundige hebben samen bepaald dat de bloeiperiode op 31 maart gaat beginnen en zal duren tot 11 april. De piek zal worden verwacht van 3 tot 8 april. De piek is bepaald wanneer 70 % procent van de bomen in bloei staan. In 1912 gaf de burgemeester van Tokyo, Yukio Ozaki, 3000 kersenbomen aan de stad Washington om de vriendschap tussen de Verenigde Staten en Japan te onderstrepen. Die vriendschap wordt ieder jaar gevierd met een festival; het National Cherry Blossom Festival. Ik heb al zo vaak foto’s gezien en het lijkt me echt schitterend om de bomen straks in bloei te zien staan. Dit vooruitzicht en het mooie weer....ik voel de lente komen!

maandag 1 maart 2010

Shoppen!

Het weekend stond in het teken van shoppen. Niet dat ik dit had gepland, maar het kwam zaterdag zo maar in me op om weer voor een spijkerbroek te gaan kijken. Dus ik naar de Mall in Tysons Corner. Ik was eerst bang dat het erg druk zou zijn, maar dat viel reuze mee. Ik kon de auto makkelijk kwijt. Tysons Corner Mall is de grootste mall in Washington DC (en omgeving). Hier moest ik toch onderhand wel iets vinden. Vol goede moed ging ik van start. Eerst naar Macy's. Een warenhuis waar allerlei merken worden verkocht. Van Calvin Klein tot Guess, van For All Man Kind tot Tommy Hilfiger. Ze hadden weer eens een one day sale. Volgende week geven ze er weer een andere naam aan, want ik heb het gevoel dat het hier constant uitverkoop is. Alleen maar gunstig voor ons, nietwaar. Maar goed, hier heb ik een aantal broeken gepast. De één te lang, de ander iets (echt hoor, ietsjes maar) te krap. Te duur, te licht van kleur...ja, ik had een model en kleur in mijn hoofd en dat moest het ook echt gaan worden. Mijn motto: "I ain't settling for anything less than everything!" gold ook voor mijn spijkerbroek. Op het laatst zag ik nog een broek hangen, maar ik was het inmiddels een beetje beu geworden bij Macy's. Het was er warm en van het passen kreeg ik het nog warmer.

Ik ben het winkelcentrum ingelopen en heb hier en daar wat winkels bezocht. Wederom verschillende spijkerbroeken aangehad, maar de meeste waren allemaal te lang. Ik wilde er zo graag één die gelijk goed zou zitten, zeker qua lengte. Ik had al besloten om weer terug te gaan naar Macy's om die ene spijkerbroek nog te passen. Weer dat pashokje in...maar dit keer met resultaat. De broek zat goed, de lengte was perfect...eindelijk! Een spijkerbroek naar mijn zin! Ik was het winkelen al beu en ben lekker weer naar huis gereden.

Zondag hadden we ook niets op de planning staan. Om 15:00 uur besloten we nog even naar het Outlet Center in Leesburg te gaan. Dat was al weer een tijdje geleden, dus we zijn in de auto gestapt en die kant opgereden. Het is maar een klein half uur rijden, dus we waren er zo. Nu kan ik nooit zo goed slagen bij de winkels in de Outlet, maar vandaag was het mijn dag. Ik ging eens even bij Esprit kijken. Wat zag ik daar nu, een spijkerbroek voor $14,99...en ook nog eens het model wat ik zocht, inclusief de goede lengtemaat! Gauw het pashokje in en hopen dat dit koopje voor mij bestemd was. Wat denk je...perfect! Lengte goed, model goed, maat goed en een maatje kleiner...afvallen wordt steeds leuker! Ik naar de kassa om af te rekenen; $14,99...dat is toch geen geld voor een spijkerbroek! Ik stond al met mijn bankpasje klaar en de vriendelijke jongen achter de kassa vertelde mij het eindbedrag (hier komt altijd nog wat tax bij)....$9,44....hè? Ging er nog eens extra korting vanaf! Dat is toch ongelooflijk...omgerekend is dat 6,93 euro voor een spijkerbroek! Ik helemaal happy, want dit weekend heb ik dus twee spijkerbroeken gescoord.

We zijn verder gelopen naar Ralph Lauren Store. Ik kon er niets vinden, maar John heeft er nog twee petjes gekocht. Daarna naar de Nautica Store. John had er vorige keer een joggingbroek gekocht en die zat zo fijn, dat hij er nog één wilde. Ook daar hadden ze mooie petjes, dus ook die gingen mee. Daarna zijn we een beetje rond gaan lopen en zijn nog wat winkels binnengestapt. Zo ook een winkel waar ze van alles en nog wat hadden. Zo ook het volgende...nou ja, laat ik het maar even inleiden. Ik verbaas me soms over de artikelen die hier te koop zijn. Je moet er soms maar opkomen om het uit te vinden. Dat het dan ook nog in productie wordt genomen...daar kan ik soms niet over uit. Maar hé...er zal een markt voor zijn. Dus voor de dames deze nieuwe gadget...de Slipper Genie! Deze zal wellicht al een tijdje te koop zijn, maar voor mij helemaal nieuw! De Slipper Genie...jawel, leg de zwabber en dweil maar in de kast, voortaan gaan we op de Slipper Genie door het huis. Niet meer bukken, niet meer met de swiffer aan de gang, nee...dames, wij gaan het voortaan op deze manier doen. Ideaal voor parket, laminaat of stenen vloer. Ze zijn in alle kleuren te verkrijgen en voor ons dames ook in kek roze met strik. Tja, het moet ook wel 'stylish verantwoord' zijn hè! Dames, nu staan jullie natuurlijk te popelen...dus voor bestellingen...je weet me te vinden!

Voor Jonathan...

Vandaag ben je jarig en dus....van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Wij wensen je heel veel plezier en natuurlijk veel cadeautjes ;-)!! Jammer dat we er niet bij kunnen zijn, maar we denken wel aan je, hoor! Ga maar gauw weer spelen, cadeautjes uitpakken en taart eten.