skip to main |
skip to sidebar
Amerika, the land of stars and stripes . The land of promise. The land of freedom. Voor ons…gewoon een geweldig vakantieland. Al vanaf 1993 komen we jaarlijks in Amerika. We hebben al vele rondreizen gemaakt en hebben ondertussen onze favoriete plekken waar we graag komen. Het ‘kriebelde’ al jaren….hoe zou het zijn om voor een paar jaar in Amerika te wonen? Nu, na zo veel jaar, is daar onze kans .
Daar waar wij al die jaren van hebben gedroomd is werkelijk geworden. Op 27 oktober 2009 zijn wij verhuisd naar Great Falls, Virginia. Een voorstad van Washington DC. We hebben daar bijna 4 jaar met veel plezier gewoond. Wat we echter niet hadden voorzien, is dat we naar Texas zouden verhuizen. Van een city life style naar een country life style... Our journey continues...
....en het gaat maar door! Vanaf half juli 2018 zullen wij wederom naar Amerika verhuizen voor een periode van 4 jaar. Back where we started...in the Washington DC area!
Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.
Een paar weken geleden heb ik een tattoo laten zetten. Ja, jullie lezen het goed, een tattoo. Dit wilde ik al heel lang. Ik had er goed over nagedacht, want het is niet iets wat je zo maar doet. Het is tenslotte iets definitiefs. Over het design van de tattoo was ik al snel uit en ook de plaats waar het moest komen. Ik hoef er niet mee te koop te lopen, dus het moest op een plaats komen dat als ik eens netjes gekleed moet gaan naar een feest, dat je niet mijn tattoo ziet. Armen, pols, enkel was dan ook uitgesloten. Ik heb de tattoo rechts onderaan mijn buik laten zetten. Ook had ik de nodige research gedaan van alle tattoozaken hier in de omgeving. Ik ben helemaal niet thuis daarin en dan zijn de reviewsites op internet een uitkomst. Jinx Tattoo in Georgetown kwam erg goed uit de bus. Die moest het gaan worden. Op hun site stond dat je op zaterdag zonder afspraak langs kon komen. Op basis van 'first come, first serve'. Tegen half 2 waren we bij de tattoo shop. Ik was inmiddels wel een beetje zenuwachtig geworden. Het hielp er ook niet echt aan toen ik daar binnen stapte al die zwaar getattoeërde personeelsleden rond zag lopen. Aan de balie liet ik zien wat ik wilde, ik had namelijk het voorbeeld meegenomen. Ik wilde dat Tim de tattoo zou gaan zetten. Hij was volgens de site gespecialiseerd in letters. Aangezien in mijn tattoo ook een woord voorkomt leek Tim de beste keuze. Die was echter pas om 5 uur beschikbaar. Ik heb me op de lijst laten zetten en de borg betaald. We besloten om dan maar even naar DC te gaan.
Eenmaal in DC zijn we naar de Cherry Blossoms gegaan. Omdat het een koud voorjaar is geweest, stonden er nog maar weinig bomen in bloei. De piek moest duidelijk nog komen. We hebben wat rondgewandeld en hebben nog even op een bankje gezeten vlakbij het Witte Huis. De zenuwen gingen maar niet weg. Ik was er echter wel heel erg zeker van dat dit iets was wat ik wilde laten doen. We keken naar de tijd en besloten om maar weer richting Georgetown te rijden. Daar was het een gekkenhuis met auto's en parkeren. Wat een drukte op zaterdag.
We waren op tijd, dus ik heb me weer gemeld bij de tattoo shop. Ik moest nog even wachten, want Tim was nog bezig met iemand anders. Ondertussen lieten ze mij de tekening zien naar aanleiding van mijn voorbeeld. Ik moest mijn goedkeuring geven. Dat was geen probleem, het zag er al mooi uit. Niet veel later werd ik opgehaald door Tim. Mijn zenuwen hadden inmiddels hun toppunt bereikt. Wat kon ik verwachten? Hoeveel pijn zou het gaan doen? Ojee, als hij maar niet uitschiet of een slechte dag heeft... ja, dat ging allemaal door mijn hoofd. Tim stelde mij gerust en legde alles uit. Stap voor stap...
Ik moest aangeven waar de tattoo moest komen. Door middel van een velletje met daarop de tattoo maakte hij een afdruk op mijn lichaam. Ik moest vervolgens in de spiegel kijken of het goed was. Ik was nog niet helemaal tevreden, dus na wat aanwijzingen te hebben gegeven, maakt hij opnieuw een afdruk op mijn buik. Dit keer was het goed. Ik moest gaan liggen en toen begon hij aan de tattoo. De eerste keer dat ik de naald voelde deed het wel even pijn. Maar ik moet zeggen de pijn was draagbaar. Als ik even een pauze wilde moest ik dat aangeven, maar dat is niet nodig geweest. Toen hij wat dichter bij mijn heup kwam deed het wel erg zeer, maar ja, je moet er wat voor over hebben. Alles bij elkaar heeft het zo'n 40 minuten geduurd. Op de foto hiernaast is genomen net nadat het klaar was. Het is nog wat opgezwollen en rood. Het glimt ook nog wat van de zalf.
Toen hij klaar was heeft hij er een speciale zalf opgedaan en mocht ik in de spiegel kijken. Ik was en ben nog steeds helemaal blij met het resultaat. De één zal het trashy of ordinair vinden, de ander kan het mooi vinden... Ik blijf nog steeds dezelfde Natasja, alleen met een tattoo. Ik had zo mijn eigen redenen om een tattoo te nemen en daar gaat het tenslotte om. Tim deed er een verband over en die mocht ik de dag erna verwijderen. Ik had speciale zalf meegekregen en ik moest de tattoo een paar keer per dag insmeren. Het heeft ongeveer twee weken geduurd voordat het helemaal geheeld was. Nu mag ik er mee zwemmen en in de zon.
We waren op tijd, dus ik heb me weer gemeld bij de tattoo shop. Ik moest nog even wachten, want Tim was nog bezig met iemand anders. Ondertussen lieten ze mij de tekening zien naar aanleiding van mijn voorbeeld. Ik moest mijn goedkeuring geven. Dat was geen probleem, het zag er al mooi uit. Niet veel later werd ik opgehaald door Tim. Mijn zenuwen hadden inmiddels hun toppunt bereikt. Wat kon ik verwachten? Hoeveel pijn zou het gaan doen? Ojee, als hij maar niet uitschiet of een slechte dag heeft... ja, dat ging allemaal door mijn hoofd. Tim stelde mij gerust en legde alles uit. Stap voor stap... 
Ik moest aangeven waar de tattoo moest komen. Door middel van een velletje met daarop de tattoo maakte hij een afdruk op mijn lichaam. Ik moest vervolgens in de spiegel kijken of het goed was. Ik was nog niet helemaal tevreden, dus na wat aanwijzingen te hebben gegeven, maakt hij opnieuw een afdruk op mijn buik. Dit keer was het goed. Ik moest gaan liggen en toen begon hij aan de tattoo. De eerste keer dat ik de naald voelde deed het wel even pijn. Maar ik moet zeggen de pijn was draagbaar. Als ik even een pauze wilde moest ik dat aangeven, maar dat is niet nodig geweest. Toen hij wat dichter bij mijn heup kwam deed het wel erg zeer, maar ja, je moet er wat voor over hebben. Alles bij elkaar heeft het zo'n 40 minuten geduurd. Op de foto hiernaast is genomen net nadat het klaar was. Het is nog wat opgezwollen en rood. Het glimt ook nog wat van de zalf. 
Toen hij klaar was heeft hij er een speciale zalf opgedaan en mocht ik in de spiegel kijken. Ik was en ben nog steeds helemaal blij met het resultaat. De één zal het trashy of ordinair vinden, de ander kan het mooi vinden... Ik blijf nog steeds dezelfde Natasja, alleen met een tattoo. Ik had zo mijn eigen redenen om een tattoo te nemen en daar gaat het tenslotte om. Tim deed er een verband over en die mocht ik de dag erna verwijderen. Ik had speciale zalf meegekregen en ik moest de tattoo een paar keer per dag insmeren. Het heeft ongeveer twee weken geduurd voordat het helemaal geheeld was. Nu mag ik er mee zwemmen en in de zon.
