Amerika, the land of stars and stripes . The land of promise. The land of freedom. Voor ons…gewoon een geweldig vakantieland. Al vanaf 1993 komen we jaarlijks in Amerika. We hebben al vele rondreizen gemaakt en hebben ondertussen onze favoriete plekken waar we graag komen. Het ‘kriebelde’ al jaren….hoe zou het zijn om voor een paar jaar in Amerika te wonen? Nu, na zo veel jaar, is daar onze kans .

Daar waar wij al die jaren van hebben gedroomd is werkelijk geworden. Op 27 oktober 2009 zijn wij verhuisd naar Great Falls, Virginia. Een voorstad van Washington DC. We hebben daar bijna 4 jaar met veel plezier gewoond. Wat we echter niet hadden voorzien, is dat we naar Texas zouden verhuizen. Van een city life style naar een country life style... Our journey continues...

....en het gaat maar door! Vanaf half juli 2018 zullen wij wederom naar Amerika verhuizen voor een periode van 4 jaar. Back where we started...in the Washington DC area!

Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.



dinsdag 25 augustus 2009

Weekje Washington...

Na één week in The Washington Area te hebben doorgebracht, hebben we heel wat plaatsen, wijken en straten bezocht. Helaas nog geen huis gevonden. Om maar bij het begin te beginnen;

De eerste week van ons verblijf in de USA stond geheel in het teken van het bezichtigen van huizen. Wij hadden vooraf al contact gezocht met een makelaar die voor collega’s van John het één en ander heeft geregeld. Eigenlijk is het meest belangrijke dat zij weet hoe de ambassade te werk gaat. Wij zijn er achter gekomen dat deze periode funest is om een huis te vinden, dus helaas hebben we nog geen huis gevonden. Het huis op de foto hiernaast hebben we ook kunnen bezichtigen. Het is nog niet op de markt en is zoals het merendeel van de huizen ook boven het budget. Dit huis staat wel hoog op het lijstje; misschien dat de lawn care etc. uit de huur gehaald kan worden en zo de prijs toch richting het budget komt.

In het budget waar we tegenwoordig een huis voor mogen huren is er niet veel te vinden. Of het is vervallen en ziet er van binnen en buiten niet uit of het ligt dicht bij een snelweg. Prachtig huis gezien in Falls Church, maar de wijk was een verschrikking. Het straatje waar het huis gesitueerd was zag er goed uit, maar zodra je uit de straat kwam, had de omgeving al direct een hele andere atmosfeer. Heel veel huizen waar we wel wat potentie in zagen, werden maar voor 1 of 2 jaar verhuurd. De ambassade heeft ook nog een clausule (waarvan ik jullie de details zal besparen) waar niet elke verhuurder mee akkoord gaat. Een beetje ‘eenrichtingsverkeer’ vanuit de kant van de ambassade. Er is één huis geweest in Great Falls waar wij allebei een goed gevoel bij hadden. Het is het huis hiernaast. We hebben een ‘application’ ingediend en nu gaat de ambassade daarmee aan de slag. Het is boven het budget, dus het zal wel niets worden.

Jammer dat we geen resultaat hebben geboekt, maar wel veel geleerd over de plaatsen, wijken en straten in en rond Mclean, Falls Church en Alexandria.



Op vrijdag zijn we nog naar een collega van John geweest; Arthur en Aagje. Zij hebben hun draai al helemaal gevonden. Ze wonen in Alexandria en daar hebben we heerlijk Mexicaans (door Arthur klaargemaakt) gegeten. Na het eten hebben we nog een pilsje gepakt in een bar bij hun om de hoek. Na 3 dagen auto in/auto uit, huis in/huis uit, rijden door de straten op zoek naar huizen, hadden we op zaterdag nog een vrije dag. Die hebben we gebruikt om nog wat monumenten in Washington te bezoeken. Het was een heerlijke dag, lekker warm en we hebben veel gedaan en gezien.

Natuurlijk heb ik ook nog even kennis gemaakt met de ‘buurtjes’…. Ze zijn zo aardig en gastvrij! De volgende BBQ is bij ons……

Na de drukke week in Washington, zijn we op zondag naar orlando gevlogen. De eerste vlucht gepakt, om daarna gelijk door te rijden naar Key West. Daarover later meer.



donderdag 6 augustus 2009

Friebelen en freubelen

Ik als 'designer' van kettingen en kralen is een feit. Gisteren ben ik samen met een vriendin naar een workshop sieraden maken geweest. Ik had geen idee wat ik er van moest verwachten. Na het zien van de honderden kralen in de winkel, wilden we natuurlijk gelijk aan de slag. Maar ja, dan moet je ook de techniek weten. Onze 'lerares' begon alles uit te leggen en al gauw hadden we in de gaten hoe we een ketting moesten maken. Dus op naar de kralen! Maar waar moet je beginnen...welke kleur, wat voor stijl, welke materialen. Jeetje, we waren al anderhalf uur verder met het uitzoeken van de kralen. Het lijkt zo makkelijk als je een ketting ziet, maar het zelf samenstellen is een ander verhaal. Maar goed, ik begon een beeld te krijgen hoe mijn ketting zou worden, dus aan de slag. Met drie verschillende tangetjes, ijzerdraad, ringetjes, kralen en natuurlijk de sluiting van de ketting ging ik aan de slag. Soms is het wel wat friebelen en freubelen; zeker als je kleine ringetjes moet dichtknijpen, maar die tot ergenis tussen je tangetje uitschiet. Aahh, had ik al gezegd dat je ook een portie geduld moet hebben? Het was ook helemaal niet warm hoor, met 9 vrouwen in een kleine ruimte terwijl het buiten zo'n 28 graden is. Het liep al tegen tienen, dus we hadden allemaal met een 'deadline' te maken, maar ja, sommige ontwerpers zijn dan op hun best. Misschien wij ook wel...

Hieronder het resultaat van mijn eerste eigen creatie.



Na afloop heb ik nog wat lossen kralen meegenomen, want ik wilde er graag een armband bij. Die heb ik vanavond even in elkaar gezet. We hebben een gezellige avond gehad, zijn wat euro's armer, maar wel een 'pronkstuk' die we mee naar huis hebben kunnen nemen. Dit is zeker voor herhaling vatbaar. nu ga ik er een sport van maken om overal op zoek te gaan naar kralen of materialen waar je kralen van kunt maken. Ik heb nog veel te leren, want er zijn zoveel verschillende technieken, maar hé...daar heb ik straks alle tijd voor.

Gelukkig hadden Monique en ik nog wat eurootjes over en hebben we nog lekker op het terras gezeten in Breda. Het was een mooie warme zomeravond en hebben nog heel vaak ons ontwerp zitten bewonderen.