Update...

Nadat Misty weer naar haar baasjes terug is gegaan, was het zo maar stil in huis. Geen kwispelende staart, geen begroeting bij elk moment dat je even 5 minuten weg was... Maar gelukkig heb ik weer wat om naar uit te kijken, want op 12 februari komt ze weer logeren. Dit keer tot 23 februari. Ik kijk al weer uit naar de wandelingen met Misty. John gaat die week naar Nederland, dus wat extra gezelschap is dan best leuk. Ik ga in februari niet mee. Geen caranaval dit jaar in Nederland. Verder gaat alles zijn gangetje hier. John zit deze week in Fort Worth en komt morgen weer naar huis. Ik ben druk met de foto's bewerken van New York. Tussen de bedrijven door af en toe een 'koffie date' met de dames hier.

Het weer is op het moment erg wisselvallig. We hebben een paar dagen terug sneeuw gehad. Jawel, dact eerst dat we geen sneeuw meer zouden krijgen. De dagen ervoor was het namelijk erg mild. Zo mild, dat het 16 graden was en volop zonneschijn. Een mooi moment om er van te genieten en buiten te zitten. In december notabene. Ongelooflijk toch? Maar goed, dat werd even verstoord door sneeuw en ijzel. Het heeft overigens niet lang gelegen, want met een temperatuur van 12 graden en volop zon, verdweem de sneeuw al snel. Ik vind dat helemaal niet erg. We hebben een snowblizzard hier al wel eens meegemaakt, dus een milde winter voor de verandering is erg welkom.

Een tijdje terug zat ik rustig achter mijn laptop tot ik een knal hoorde. Het waaide op dat moment en ik was ervan overtuigd dat er een boom omgewaaid was. Ik ben naar buiten gegaan om het te checken, maar zag niets vreemds. Ik ben weer naar binnen gegaan en niet veel later hoorde ik een brandweerauto, politieauto en een ziekenwagen. Nu komen die wel vaker met gillende sirenes door Colvin Run Rd gereden. Maar ze stopten zo wat voor de deur. Door de bossen heen kon ik zien dat ze uitstapten. Ik werd toch wat nieuwsgierig en ben op 'onderzoek' uitgegaan. Wat bleek nu, er waren 2 auto's tegen elkaar aan gereden, frontaal. Hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen weet ik niet, want het is een normale weg, waar je ook niet hard mag rijden. Maar de auto's zaten toch flink in elkaar. Alles werd afgezet en het heeft nog een tijdje geduurd voordat alles weer opgeruimd was.

We zijn ook onlangs met Myrthe en Dennis gaan eten. Het was in Washington 'restaurant week'. Dan bieden veel restaurants een 3-gangen diner aan voor een schappelijke prijs. Zo kun je eens de wat betere restaurants uitproberen. Myrthe had restaurant Occidental uitgekozen. Op een zondagavond zijn we naar Washington gereden. Gelukkig konden we de auto makkelijk kwijt. Het restaurant zag er erg gezellig uit. De muur hing vol met foto's van belangrijke mensen die er ooit hebben gegeten. We kregen een tafeltje aangewezen. Niet echt groot voor 4 personene en het was dan soms ook passen en meten. We heben er heerlijk gegeten en qua tempo viel het allemaal nog best mee. We bestelden er 2 flessen wijn bij en hebben gezellig getafeld. We waren zelfs de laatste die weggingen, tot opluchting van het personeel volgens mij. Maar tot half 11 hebben we het kunnen rekken. Daarna hebben we nog ergens wat gedronken om deze leuke avond af te sluiten. We hebben met elkaar afgesproken dit vaker te gaan doen. De volgende keer is het aan ons om een restaurant uit te zoeken. Daar ga ik me maar eens in verdiepen.

Ook hebben we vorige week weer eters gehad. Collega's vanuit Nederland. Ik moest dus weer voor 5 mensen koken. Ik word er al handig in en het is al bijna een routineklus. Ook is al bekend wanneer mijn ouders, broer en schoonmoeder dit jaar onze kant op komen. Van 14 t/m 27 mei. Tegen die tijd zal ik weer nieuwe dingen gaan verzinnen wat we kunnen gaan doen. Ik kijk er al naar uit om ze weer te zien. Het duurt nog even, dus ik heb nog de tijd. Wat wel dichterbij komt is mijn veerstigste verjaardag. Die ga ik vieren met een feest. Dat is mijn volgende project.

Onze logeetje, Misty

Zoals jullie in het vorige bericht al konden lezen, hebben we een gast gehad voor 8 dagen. Niet één waarvoor het bed opgemaakt hoefde te worden, maar een viervoeter deze keer. Haar naam is Misty en ze is een zwarte labrador pup. Op 29 december werd ze door haar baasjes bij ons gebracht. Alle spullen werden naar binnen gesjouwd, zoals de bench, kussen, dekentjes, knuffels, voer etc. Het was even wennen voor haar en ook voor onze kat. Die ging maar snel naar boven, want zo'n groot beest was toch net even iets te eng voor haar. Nadat de baasjes afscheid hadden genomen ging Misty lekker op de mat liggen. Ik ben 's avonds nog met haar gaan lopen.

De dag erna werden we al vroeg gewekt...echt vroeg, want om half 5 hoorde we 'woef'... Misty was wakker geworden. We luisterden nog even en daarna was het stil en konden we nog even blijven liggen. Om 7 uur vond Misty het toch wel tijd worden en opnieuw liet ze zich horen. Toen ben ik er maar uitgegaan. Nadat ik haar eten had gegeven ben ik met haar gaan lopen. Dat is even wennen zo vroeg op de ochtend, maar wel ontzettend leuk! Ze volgde me ook overal naartoe, ging ik naar boven, dan ging ze bij de trap liggen wachten tot ik weer naar beneden kwam. Ze begroette me alsof ze me uren niet had gezien. Zo grappig. We hebben haar ook een paar keer meegenomen naar Great Falls National Park. Lekker gewandeld, waar ze daarna thuis heerlijk in slaap viel. Ook was ze altijd in de buurt als ik ging koken. In de hoop dat er nog eens iets op de grond zou vallen. We hebben van haar genoten. Ze is nu weer terug naar haar baasjes, haar thuis. Het is wel stil zonder Misty, maar ik geloof dat Esmée daar geen problemen mee heeft. Die heeft haar plekje op de bank weer terug. De rust is weer teruggekeerd...

Voor alle foto's klik hier.

Oud & Nieuw

Tijd gaat snel, dat blijkt wel dat we weer oud en nieuw hebben gevierd. In eerste instantie zouden we het bij ons vieren. Een leuk feest in de bar, maar omdat er toch wat mensen in Nederland zaten hebben we het feest bij Arnoud en Yolanda gehouden. Iedereen zou wat lekkers meenemen. Wij hadden zalmrolletjes gemaakt (gevuld met zalmmousse) en voor naar middernacht een broodje Gyros met Tzaziki en knoflooksaus. Dit was eigenlijk een beetje een verzoek van Myrthe die na het avondje stappen van laatst riep dat een broodje Gyros op een stapavond niet mocht ontbreken. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb 's middags alles voorbereid, zodat het 's avonds alleen nog maar opgewarmd hoefde te worden in de oven. Om 8 uur begon de avond. Wij zouden Myrthe en Dennis ophalen. Dat lag toch op de route en zou in één moeite doorgaan. Ware het niet dat we Misty ook meenamen die avond. Misty (nog een puppy) is de hond van Nicole en Michel. Zij gingen voor 8 dagen naar Nederland en hadden gevraagd of Misty bij ons mocht logeren. Nu heb ik altijd zo graag een hond gehad, dus mijn droom kwam uit. Nou ja, voor 8 dagen dan. We begonnen de spullen te verzamelen en kwamen al snel tot de conclusie dat Myrthe en Dennis er niet meer bij konden in de auto. Op de achterbank stonden de champagneglazen, de schaal met gyros, saus, de zalmhapjes....en o ja...of we de beertender ook mee konden brengen. Helemaal achterin zat Misty op haar kussen die weer op de bench lag. Volle bak dus... John heeft mij en Misty dan ook maar eerst afgezet en is later Myrthe en Dennis op gaan halen.

Iedereen was feestelijk gekleed. Dat hoort een beetje bij Oud & Nieuw. Ik had nog een leuk jurkje gescoord en die had ik dan ook aangetrokken. Laarzen met hoge hakken eronder. Nou, met een hond die nogal speels is, is dat niet altijd handig. Ze springt graag tegen je aan, wat ze van haar baasjes (en van ons) niet mag. Zeker als je even voor 5 minuten boven bent geweest, dan lijkt het net alsof je een uur bent weggebleven zo blij dat ze dan is... Met een beetje stuntelen en 10x foei en af! te roepen zijn mijn panty's bespaard gebleven. Maar goed, ik wijk van het verhaal af. Terug naar het feest. Myrtha had oliebollen en een quiche gebakken, Jos en Petra hadden kaas, chips toastjes en salades meegenomen. Het bleek al snel dat we weer eens veel te veel eten hadden, maar ja, wat over was hebben we weer meegenomen. Om voor een beetje entertainment te zorgen had Arnoud de sjoelbak van Jos geleend en werd er een waar toernooi gehouden. Nu was het voor mij al lang geleden, maar heb het uiteindelijk tot de halve finale geschopt (beter gezegd gesjoeld). De avond verstreek en de wijzers van de klok gingen richting 12 uur. Zoals elk jaar werd het beeld van Times Square opgezet (ja, we missen de oerdegelijke klok die altijd getoond wordt op de Nederlandse TV). We begonnen af te tellen en.....12 uur....gelukkig nieuwjaar! Na iedereen geknuffeld en gekust te hebben, ging het feestje weer door. Ook wij zijn weer naar buiten gegaan, waar wij dus de enige waren. Sigaren werden gerookt en we lieten ons de bubbels goed smaken. Na een tijdje zijn we weer naar binnen gegaan. Om 3 uur vond ik het wel best, want Misty is een hond van 7 uur. Dat betekent dat ze zich laat horen en graag uitgelaten wilt worden. De meeste dingen hebben we laten staan bij Arnoud en Yolanda. Zo konden we Dennis, Myrthe en Misty in één keer meenemen. Het was een geslaagde avond!

Voor alle foto's klik hier.