Dolphins Playground

Onze korte vakantie in Key West zit er al weer op. We hebben het zoals altijd weer super naar ons zin gehad. De temperatuur in Key West was heerlijk. Elke dag rond de 31 graden en 's avonds koelde het niet verder af dan 27 graden. Ik kan echt genieten van die mooie zwoele avonden. We hebben wel af en toe een tropisch regenbuitje gehad. Eén dag heeft het wat langer geregend, maar de temperatuur was nog steeds rond de 31 graden. Ruim voldoende dus om gewoon lekker op de veranda bij ons B&B te zitten. Lekker een boek lezen, bakje koffie erbij...ook dat is vakantie. Toen het weer wat droger werd zijn we gaan shoppen. We wilden nog wat spulletjes kopen voor onze pool party. Ik kan je vertellen dat we aardig zijn geslaagd.
Helaas zijn we slechts twee keer naar het strand geweest. Eerder deze week naar Duval Beach. Dit is een klein strandje vlakbij onze B&B. De beachboy van de afgelopen jaren (Juan) is er ook nog steeds. De bedjes zijn daar niet duur; 5 dollar per bedje. Geen geld toch? Zeker als je weet wat je er nog meer voor krijgt. Verkoelende doekjes; opgerold komen ze uit de vriezer en je kunt ze dan uitrollen en over je gezicht leggen. Heerlijk, even afkoelen. Ook komt hij altijd met ijsjes langs! Ook lekker! In de middag wederom een verkoelend doekje, met daarna een bakje vers bevroren ananas. Het zijn net ijsjes..., mmm! En dat allemaal slechts voor $5 (plus tip natuurlijk). Het was best warm die dag en na een paar uurtjes in de zon te hebben gelegen, hebben we verkoeling onder een palmboom gezocht.

Ook zijn we deze week bij Marcel en Kristine op de koffie geweest. Marcel had ons afgelopen donderdag weer uitgenodigd voor een boottocht. Deze keer zijn we naar de Dolphins Playground geweest! Dat was helemaal super! Na een stukje gevaren te hebben, ging Marcel op zoek naar de dolfijnen. Het duurde niet lang of we zagen ze al zwemmen. Wow, zo veel dolfijnen bij elkaar. John probeerde ze te tellen en kwam op een stuk of 24! Ze zwommen rond de boot, lieten zich vaak zien en speelden met elkaar. Af en toe was het net 'Seaworld' en maakten ze sprongetjes boven het water. Dit was echt genieten. Ik kon er naar blijven kijken. We hebben in Mexico met dolfijnen gezwommen, maar dit was zeker zo leuk. Ze komen spontaan naar de boot gezwommen en wanneer ze het beu zijn gaan ze weer. Mooi om die beesten in hun eigen 'habitat' te zien. Ik hoop, maar dat geldt voor alles en iedereen eigenlijk in Key West, dat de olievlek niet zo ver in de Golf van Mexico komt. Ik moet er niet aan denken wat voor effect dit heeft voor de dieren. Dolfijnen, manatees, pelicanen en andere vissen en vogels..., nee, ik hoop niet dat zij de dupe gaan worden. Afin, terug naar onze boottrip. Nadat we de dolfijnen gespot hadden, zijn we naar een zandbank gevaren om daar wat verkoeling in het water te zoeken. Wat zijn de Florida Keys toch mooi! Het blauwe water, de lichte kleur van de zandbank, de blauwe lucht...alles paradijselijk mooi. Deze dag was echt wel het hoogetpunt van de vakantie! Marcel, ontzettend bedankt voor deze fantastische dag op het water!

We hebben afgelopen week genoten van het lekkere eten, vooral de visgerechten, zoals de 'fresh catch of the day'! John heeft weer genoten van kreeft! Ik lust het niet, maar John smult er altijd weer van! Verder hebben in Key West genoten van de nodige cocktails, wijntjes, restaurants, live music, de goede swingende band bij Sloppy Joes, de mensen, de appetizers (vooral de coconut shrimp) bij de Conch Republic Seafood Company, de rustige tuin en veranda bij onze B&B, The Paradise Inn, de mooie huizen, ontmoetingen, de flora en fauna, de vriendelijkheid van de locals, de warme temperaturen en zwoele avonden, de Key Deers, de sunset op Mallory Square, de vissers die met trots hun vangst laten zien....kortom, we hebben genoten van een paar dagen Island Life in Key West. Sommige mensen zeggen weleens; "Als je Islamorada of Key Largo hebt gezien, dan heb je de rest van de Keys ook wel gezien en hoef je niet meer naar Key West". Ik ben het daar helemaal niet mee eens. Key West is prachtig en heeft zo veel meer te bieden als alleen Duval Street en Mallory Square. Maar goed, hier ga je nooit achterkomen als je niet de tijd neemt om Key West te ontdekken.

Een tweede filmpje vind je hier. Foto's van onze boottrip staan hier. De overige foto's van Key West volgen nog. Eerst vertrekken we morgen voor een weekje naar Nederland. Gisterenavond thuisgekomen, vandaag koffer uitgepakt, snel een wasje gedaan, de koffer weer inpakken en morgen weer naar de luchthaven. Van het één naar het ander....wel met een temperatuursverschil van zo'n 20 graden.... De flipflops worden ingeruild voor iets warmer schoeisel, geen palmbomen maar coniferen, geen 'conch fritters' maar bitterballen en mijn tanktop maakt plaats voor een trui. . Ach, wie weet wordt het nog mooi weer in Nederland. Het is in ieder geval droog en dat is al wat!

Op naar Key West

Afgelopen vrijdag was het zover; ons vertrek richting Key West. We hadden een vlucht naar Orlando. Niet het meest ideale, omdat onze eindbestemming Key West was. We kwamen om 17:00 uur aan en onze koffers kwamen als eerste op de bagageband. Dat schoot lekker op. Toen de huurauto opgehaald. We kregen eerst een Jeep Cherokee toegewezen. Wij hadden echter een large SUV geboekt en dit was duidelijk een kleinere SUV. John is terug naar de balie gegaan en kreeg zonder tegenwoord gelijk een andere auto. Ditmaal een GMC Yukon. Dat was beter. De auto was zelfs een model uit de Prestige Collection. Er stond slechts een paar mile op de teller en de plastic beschermstickers zaten hier en daar nog op de auto. Mooie lederen bekleding en de auto is van alle luxe voorzien. Zoals het op afstand openen van de kofferbak, een camera voor het achteruit rijden en de auto kan ook nog eens op afstand worden gestart....waar dat goed voor is?? Wel grappig, dat dan weer wel. Afin, alles in de auto gezet en de reis naar Key Largo kon beginnen. Daar kwamen we om 23:30 uur aan. Het eerste gedeelte zat er op en we hebben heerlijk geslapen in het Hilton.

De volgende dag zijn we op ons gemak richting Key West gereden. Ondanks dat we deze weg al vele malen hebben gereden, blijf ik het een prachtige weg vinden. Mooie uitzichten op de eilandjes en het blauwe water. Eenmaal in Key West zijn we gelijk naar onze B&B gereden. De vakantie is nu echt begonnen. Gisteravond hadden we afgesproken met Hugo en Leonie. Hij zit bij de marine en zij zijn voor 3 jaar in Key West gestationeerd (...ben niet jaloers hoor...). Ik ken Hugo en Leonie via mijn blog. Toen ze voorstelden om gezellig ergens wat te gaan drinken, zeiden wij geen nee. Wij zijn altijd wel in voor een hapje en een drankje. We hebben een hele leuke avond met ze gehad. Eerst wat Mojito's gedronken en daarna naar
Santiago's Bodega om heerlijke tapas te gaan eten. Dit restaurant is echt een aanrader voor iedereen die naar Key West gaat. Dankzij Hugo en Leonie hebben we er weer een toprestaurant bij! We hebben een hele leuke avond gehad! Het zijn erg gezellige mensen, dus wie weet zien we ze nog eens. Vandaag gaan we verder genieten van ons verblijf in Key West!

Beestenboel

We ontdekken steeds meer nieuwe dieren in onze tuin. Nu de temperatuur stijgt (alhoewel daar vandaag niet veel van te merken is) komen allerlei dieren tevoorschijn. Zo zag John laatst een beest. Hij beschreef het als een grote cavia... Ja hoor, dachten wij (toen was de visite er nog), zal vast wel een konijn zijn geweest. We hadden immers die ochtend een groot konijn in de voortuin gezien. Nee, zei John, het was echt geen konijn. Maar wat dan wel? John kon dit niet met rust laten en ging op internet zoeken. Na wat speurwerk vond hij 'het beest' wat hij gezien had. Een Groundhog, ofwel een whistle-pig of bergmarmot genoemd. Nu klinkt dat laatste niet echt als een groot beest. Maar toen ik deze een paar dagen later met mijn eigen ogen zag, veranderde mijn menig over de grootte van een bergmarmot. Ik zat onder de gazebo, toen de groundhog zijn kop om het hoekje stak. Wát...jeetje, wat een enorm beest. Een groundhog kan wel 40 to 80 cm groot zijn en heeft een staart van zo'n 15 cm lang. Hij of een zij, dat weet ik niet, schrok van mij en kroop weer gauw onder de gazebo. Toen ik rustig bleef zitten, dacht de groundhog waarschijnlijk dat ik weg was en trippelde parmantig over het gras. Toen deze mij weer in de smiezen kreeg, dook hij snel naar zijn schuilplaats. Ik kan je zeggen, onze groundhog heeft een grootte van een klein hondje. het heeft in ieder geval een grotere kop dan die van onze poezen. In die week hebben we de groundhog meerdere malen gezien. Nu snap ik de gleuven en gaten onder de schutting. Het beestje graaft en graag ook. Ze kunnen wel 320 kg zand verplaatsen. Ze kunnen tunnels graven van zo'n 14 meter lang en 1,5 meter diep. Nu hebben we een verzakking bij de tegels bij het zwembad. Ik sta er niet van te kijken dat de groundhog de oorzaak is. Nu heb ik geprobeerd om de groundhog te fotograferen, maar dat is me tot nu toe nog niet gelukt. Het beestje is razendsnel en kan erg hard lopen. Ik geeft het nog niet op. O ja en we hebben hem (ervan uitgaande dat het een hij is) Guus genoemd. Dus Guus, kom maar op...I'll be waiting!


De groundhog is niet het enige beest, die we in onze tuin hebben gezien. Laatst hadden we heerlijk gezwommen in het zwembad. Toen we uit het water kwamen, zagen we iets drijven. Hè, wat is dat nu weer. We liepen weer terug naar het zwembad en wat denk je...een kikker. Hij zag er meer dood als levend uit. Gadver...hebben we net in het water gezwommen, zien we nu een dooie kikker drijven. John had ondertussen het schepnet gepakt en ik een handdoek. Komen we terug bij het water...weg kikker! Nou ja zeg! Het beestje leefde dus nog. Toen zagen we de kikker tegen de kant zitten. John heeft 'm eruit gevist en op een mooi plekje weggezet. Het zal waarschijnlijk niet de laatste keer zijn, alhoewel ik niet denk dat de kikker zo dol is op chloorwater.

Een rode cardinaal heeft een nestje gebouwd in één van de bomen. Vader en moeder zijn druk bezig en vliegen af en aan. Leuk om te zien. Dit hoort nu echt bij het voorjaar. Natuurlijk komen de 2 squirrels (eekhoorntjes) ook elke dag voorbij. De chipmunk die we van de winter een keer zagen, laat komt nu ook steeds vaker tevoorschijn. Gisteren hadden we visite en hebben (door de regen) onder de gazebo gezeten. Toen ze naar huis gingen en wij ze uitgezwaaid hadden, zijn John en ik nog even teruggegaan naar de gazebo. Zie ik daar iets op de stoel liggen, maar bij nader inzien 'zitten'. Een klein kikkertje. Het was duidelijk niet dezelfde als die we laatst in het zwembad zagen liggen. Het leek wel een kleine pad, ofzo. John heeft de kikker voorzichtig opgepakt en het beestje was niet bang. Sterker nog, het bleef gewillig op John zijn hand zitten. We hebben de kikker goed kunnen bekijken. Dit beestje had een soort zuignapjes aan zijn poten. Dat verklaard ook dat het kikkertje op de stoel zat. Die is er gewoon opgeklommen. Ook dit diertje hebben we in de tuin gezet. Dat vind ik nu zo ontzettend leuk; al die verschillende dieren in de tuin. Ik ben benieuwd wat er nog meer zit. Zo lang het maar geen slang is, want hoewel die hier ook voorkomen, kom ik die niet graag tegen.

Ik ga zo maar eens mijn koffer pakken. Morgen vertrekken we naar Key West in Florida voor een weekje vakantie. De vooruitzichten van het weer zijn erg goed. Zonnig en zo'n 29/30 graden...heerlijk! Yolanda en Petra komen op onze poezen passen en wij zijn daar erg blij! Dankzij Petra en Yolanda kunnen we met een gerust hart op vakantie. Thanks meiden!

Weekje Key West geboekt!

We speelden al een tijdje met de gedachten om nog even een keer een weekje op vakantie te gaan. Normaal gesproken (toen we nog in Nederland woonden) gingen we altijd zo'n 3 weken op vakantie. Nu ik in Amerika woon, heb ik de drang niet om lang weg te gaan. We hebben in Great Falls een fijne tuin met zwembad en de temperatuur is hier heerlijk, dus een een weekje ertussenuit vind ik prima. Afgelopen zaterdag hebben we besloten om in mei nog weg te gaan. Op de United Arlines site gekeken of er nog met miles gevlogen kon worden...en jawel! We vliegen op Orlando en wel a.s. vrijdag! Nou ja, tickets geregeld, dan ook maar gelijk kijken of we nog terecht konden in ons favoriete B&B; The Paradise Inn . Nu zitten we daar altijd in room 105. We hebben nooit een andere kamer gehad, zolang we al in deze B&B komen. De kamer was echter alleen beschikbaar van maandag tot en met vrijdag. Voor de eerste twee overnachtingen slapen we wel in The Paradise Inn, maar dan in de cottage. Ach, ik vind het ook best leuk om een andere kamer uit te proberen. De cottage ligt niet zo mooi als room 105, maar is wel alle gemakken voorzien, zoals twee veranda's en een jacuzzi. Ook niet verkeerd, vinden wij.

De huurauto hebben we vandaag geboekt. Gewoon weer bij Hertz en een Ford Explorer (of gelijkwaardig). We konden het niet laten. Ik vind het nu eenmaal fijn om in een SUV te rijden. Zeker nu ik het (we hebben hier twee SUV's) eenmaal gewend ben. Het 'hoge' zitten in een SUV geeft me een goed overzicht op de weg en wat er allemaal voor mij gebeurd. Bovendien is het gewoon comfortabel. We vliegen dus op Orlando, waar we de auto pakken en naar Key Largo gaan rijden. Daar hebben we één overnachting, zodat we de volgende dag op ons gemak naar het zuidelijkste eilandje van Florida kunnen rijden; het mooie Key West. Toch fijn als je in Amerika woont; twee uurtjes vliegen, geen aswolk die voor vertragingen of erger zorgt. Als we terugkomen op zaterdag 22 mei, moeten we snel een wasje draaien, want die maandag erop vertrekken we al weer naar Nederland. Dan hebben we de zorg van de aswolk weer wel. Ik hoop dat deze onze trip naar Nederland (en terug) niet gaat verstoren. Ik kijk ook al uit naar onze trip naar Nederland. Dan zien we niet alleen onze familie weer,maar ook onze vrienden!

Het ene weekend ben je alles aan het boeken en het andere weekend zitten we op dezelfde tijd dat ik dit schrijf al in Key West. Nog maar 4 dagen....heerlijk! We hebben er zin in!

Dodenherdenking in Arlington

Afgelopen dinsdag heb ik het Nederlandse Carillon bezocht ter gelegenheid van de Dodenherdenking. The Dutch Carillon op de Arlington National Cemetery was een cadeau van het Nederlandse volk aan de verenigde Staten in 1954. Het cadeau werd gegeven om de Verenigde Staten te bedanken voor de hulp gedurende en na de Tweede Wereldoorlog. John moest zich ook opstellen, net als Marcel en Jos. Wij vrouwen (Natalie, Patty en Petra) moesten aan de andere kant gaan staan. De opkomst viel niet tegen. Er waren best wat mensen op af gekomen. Om precies 2 uur ’s middags onze tijd werd er twee minuten stilte gehouden. Onze mannen moesten in houding gaan staan, er werd een krans gelegd, een trompetist die het Nederlandse taptoe signaal speelde en dan dus de stilte. Op dat moment in Nederland, om acht uur dus, werd precies hetzelfde gedaan. Het is wel bijzonder om op dat moment bij het Arlington Cemetery te staan.

Daarna werden we verzocht om langs de krans te lopen en even stil te staan bij de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog. Nadat iedereen hun respect had betuigd was de ceremonie afgelopen. Bij ons verliep het allemaal rustig en respectvol, in tegenstelling tot Amsterdam, waar de ceremonie ernstig werd verstoord. Voor de foto's klik hier. Hieronder een kort filmpje die op de site van de Ambassade staat van de ceremonie:

Queens Birthday Party

Vrijdag zou het een hectische dag worden en als ik er op terugkijk was dat ook zo. Het was de laatste dag van onze familie, voordat zij op zaterdag weer terug zouden vliegen naar Nederland en de dag van het opbouwen voor onze QBP. Omdat het koninginnedag was, hebben we natuurlijk de Nederlandse vlag (inclusief oranje wimpel) buiten gehangen en ook ons ontbijtje was helemaal in stijl. 's Ochtends heb ik mijn ouders en schoonmoeder nog meegenomen langs wat winkels waar ze toch nog even de laatste dingetjes wilden shoppen. Het was warm die dag en ze hadden ervoor gekozen om nog eens lekker te relaxen voordat ze zaterdag terug zouden vliegen. Toen ik het rondje langs de winkels had gemaakt, zijn John en ik naar het Holland House gereden. Daar was iedereen al druk aan de gang. Wij hebben nog meegeholpen, daar waar het nodig was. Natuurlijk nog even een drankje genuttigd, voordat we weer naar huis gingen. Een prachtige laatste avond met de familie. We hebben heerlijk buiten kunnen zitten en natuurlijk hebben we ook buiten gegeten!

Zaterdag zijn we een weer vroeg opgestaan, want we moesten ons weer bij het Holland House verzamelen om de laatste versieringen op te hangen en John moest alles alvast klaar zetten bij zijn 'bar'. De cocktails zouden we maken zodra we terug waren van de luchthaven. Vandaag was het weer een dag van afscheid nemen. We zijn 's middags naar huis gereden, waar we de familie hebben opgehaald om ze vervolgens naar de luchthaven te brengen. Het scheelt dat we over 3 weken weer in Nederland zijn, maar zoals ik al eerder in een andere blog schreef; het is altijd leuker om iemand op te halen,dan afscheid te nemen...ook al zie je elkaar weer snel.

Na het afscheid weer vlug in de auto gestapt en terug naar het feestadres. We waren gelukkig weer op tijd terug. Om half 4 hebben we de groepsfoto gemaakt en is John daarna vliegensvlug de cocktails gaan maken.Het feest begon tenslotte om 4 uur! We hebben de laatste dingen gecheckt en toen was het wachten op de eerste gasten. Die kwamen al snel. De tuin was helemaal afgezet en de gasten moesten door een poort van oranje ballonnen. Daar werd van iedereen een foto gemaakt door één van de kinderen. De tuin hadden we helemaal versierd met vlaggetjes, ballonnen, statafels met oranje kleedjes. Overal stonden tafels en stoelen voor de mensen die graag wilden zitten. De kinderen hadden een speciale speelhoek, waar Nicole de kinderen vermaakten met allerei spelletjes. Typisch hollandse spelletjes natuurlijk, zoals koekhappen met echte peperkoek (vanuit Nederland over laten komen), zaklopen etc. Ook konden de kinderen zich uitleven op het springkussen. We hadden als verkoeling voor de kinderen een ijsmachine; dat was een groot succes! Voor de volwassenen was er natuurlijk ook goed gezorgd. Er was genoeg drank; van bier tot frisdrank, rode wijn, witte wijn...en natuurlijk de cocktails. John was verantwoordelijk voor de drank en dat was nog een hele klus. Hij is er de hele week druk mee bezig geweest! Je kunt pas gaan bestellen, wanneer je ongeveer weet hoeveel gasten er komen. Er waren zelfs deze week nog aanmeldingen. We zijn uitgegaan van 300 gasten. We hadden gekozen voor 4 cocktails. De 'MaxiMargarita' (Margarita), de Beatrix Sunrise (Tequila Sunrise), The Royal Passion (een mix met Bacardi, Passoa en jus 'd orange) en de CosmoQueen (Cosmopolitan). Ik had etiketten gemaakt voor de cocktails. De glaasjes stonden al klaar met een ananasje of schijfje limoen c.q. sinaasappel. Het zag er top uit. John kan trots op zichzelf zijn, want het is altijd maar een gok wat men op zo'n dag gaat drinken. Gelukkig zijn we niets tekort gekomen, maar we hebben ook niet veel over. Ach, in ieder geval genoeg voor een pool party bij ons.

Binnen een mum van tijd stond de tuin vol met mensen. Wow, dat zijn er dan toch heel wat. Ik had de taak op me genomen om te fotograferen. Ik heb heel wat plaatjes geschoten. Ik denk ongeveer 425 foto's. Tijdens het fotograferen, zag ik dat Petra en Rick (uit Vienna) gearriveerd waren. Ik ben snel naar ze toegelopen om ze te verwelkomen. Wat leuk om Petra weer eens te zien en om Rick te ontmoeten. Je leest elkaars blog en je ziet foto's, maar het is altijd leuker om elkaar in levende lijve te zien. Ik heb ze voorgesteld aan John en die vond het ook leuk om ze nu eindelijk eens te ontmoeten. Hij leest haar blog ook. Ik had wel langer willen kletsen met ze maar ik moest weer verder met fotograferen. John heeft het wel goedgemaakt, want na mijn rondje stond hij nog met ze te kletsen. Leuk dat ze er waren. Aangezien het feest werd gegeven ter ere van de Queen's Birthday kon een toast op haar niet ontbreken. En waar kunnen we dat beter mee doen dan met Oranjebitter! Het was dus tijd voor het officiële gedeelte en nadat de dames iedereen van een glaasje Oranjebitter had voorzien, nam Commodore de Bok (Defensie Attache) het woord. Hij las o.a. het telegram voor die we naar de koningin hadden gestuurd. Ieder jaar wordt ze uitgenodigd...het is tenslotte haar feestje, hahaha. Ook dit jaar had zij andere verplichtingen, maar we hebben wel een fax teruggekregen, welke ook werd voorgelezen. Daarna werd de toast uitgebracht op de koningin.

Een feestje zonder eten kan natuurlijk niet, dus ook daar hadden we voor gezorgd. Om 6 uur gingen de BBQ's aan en werd er nasi met saté en satésaus geserveerd, broodjes hamburger en hotdogs. Het was een uitdaging om voor 300 gasten nasi klaar te maken. Jos was hier verantwoordelijk voor en die heeft het in grote tonnen klaargemaakt. Wat denk je trouwens van de saté, al die kip aan stokjes rijgen...maar het is ons gelukt. Iedereen heeft ervan gesmuld! We mogen met zijn allen best trots zijn. Het is niet niks om een feest voor zoveel mensen te organiseren. Er heeft heel wat voorbereidingstijd ingezeten, maar het resultaat mag er zijn! Het weer heeft ons ook niet in de steek gelaten, want met een 32 graden bleef het nog lang warm en zwoel. Nadat de laatste gasten waren vertrokken konden wij nog nagenieten op de after party. De rosé vloeide rijkelijk en ook de cocktails gingen er goed in! We waren allemaal moe, maar voldaan!

De volgende dag moest er natuurlijk weer worden opgeruimd en om 10 uur stonden we weer bij het Holland House. De volle vuilniszakken werden verzameld, de tent werd weer afgebroken, de stoelen en parasols in de auto's geladen en het afval wat her en der verspreid lag werd opgeruimd. Na een paar uurtjes zag de tuin er weer picobello uit. Er werd nog wat nasi opgewarmd en we hebben nog gezellig zitten kletsen over het feest. Ik zei al dat er niet veel over was, maar dat wat er nog stond hebben we verzameld en verdeeld. Het meeste hebben wij meegenomen omdat we binnenkort een pool party geven en dan kunnen we alles goed gebruiken. Zondagmiddag hebben we lekker aan het zwembad gezeten en uitgerust van een hectische week.

Het zijn nog niet alle foto's, maar een groot gedeelte is hier te bewonderen.