Black friday...

Eergisteren was het Black Friday. Oftewel een gekkehuis in veel winkels. Amerikanen gaan er massaal op uit, op zoek naar koopjes. Veel winkels hebben aanbiedingen. Die zijn schijnbaar zo goed, dat ze 's nachts voor de winkels gaan liggen, om maar de eerste te zijn. Sommige winkels gingen al om 5 uur 's ochtends open! Nou mij niet gezien. Zodra de winkels open gaan, stormen ze met zijn allen (het liefst tegelijk) naar binnen. Al rennend naar het schap met de aanbieding die ze willen hebben. Nou, mij niet gezien hoor. Vorig jaar is er zelfs iemand bij omgekomen. Die werd door de menigte omver gelopen en kwam door de verdrukking om het leven. Het moet niet gekker worden. Zo ver ik weet, is het dit jaar wat rustiger verlopen en heeft iedereen het overleefd.

Het is wat met die Black Friday! Wil niet zeggen dat we er niet van geprofiteerd hebben, want de Homedepot had de hele week al een aanbieding die wij wel interessant vonden. Een wasmachine van LG; een frontloader. Er stond al een wasmachine in het huis, maar een oudere en een toploader. Dat vonden wij niet echt een handige wasmachine. Het was een mooie aanbieding, dat wij overstag zijn gegaan. Ha, ons eerste 'Black Friday' koopje.

Het was vandaag een mooie zonnige dag. Wij hebben er wel niet veel van gemerkt, want we zijn de hele dag bezig geweest. John is al bijna klaar om de verlichting in de kerstboom te hangen. Dan kan ik me uitleven; de kerstballen staan al klaar. Ik zal een foto plaatsen als de kerstboom helemaal af is. Verder kregen we vandaag onze converter binnen. Hiermee kan ik onze stofzuiger en strijkijzer gebruiken. Die hebben we namelijk vanuit Nederland meegenomen. Het eerste strijkje heb ik al weggewerkt.

Grijze dagen...

Bah, weer een dag met regen. Wat ziet het er hier dan grijs en saai uit. Nou ja, het kan ook niet altijd lekker zonnig zijn. Dus dan maar lekker aan de gang in het huis. Dat deed ik eigenlijk toch al. De diningroom is al lekker opgeruimd. Ik heb gisteren de laatste dozen weggewerkt. Op tafel pronken mijn boeken; ik hou erg van mooie boeken. Hoewel de kerst nog ver weg is, ben ik toch al bezig geweest om de guirlanders op te hangen. Thuis had ik ze ook aan de trapleuning gehangen en ik had precies genoeg om dat hier ook te kunnen doen. Toen nog maar eens in de dozen gedoken en ik kwam nog een krans tegen. Die komt aan de voordeur te hangen.

Het grootste werk zit hem in de kerstboom. Thuis hadden we er zo'n 1000 lampjes in hangen. Je kunt zich voorstellen dat dit de 'favoriete' bezigheid is van John....niet dus! Elk jaar kwam hij wel een snoer tekort en moest ik weer naar het tuincentrum om een extra snoer te halen...met als gevolgd dat er elk jaar 100 lampjes bij kwamen. Dit jaar gaan er 8 snoeren in. Ook heb ik ontzettend veel kerstballen. Ik hou van een volle kerstboom, dus dan moet je er wat voor over hebben. We hebben al onze kerstballen meegenomen en er is er geen één kapot gegaan tijdens de verhuizing. Dat vind ik toch wel knap hoor!

Mijn rekje in de keuken is inmiddels opgehangen en ik heb er mijn Delftsblauwe spulletjes op gezet. Ook de foto van Kennedy hangt op zijn plek. Dankzij de tip van Bibi hebben wij een studfinder gekocht. Makkelijk apparaatje hoor. Nog een paar foto's moeten we ophangen en dan ziet het er allemaal wat gezelliger uit. We hebben al voor twee potten planten gekocht. Er gingen 3 planten in een pot. Eén plantje à 15 dollar x 6...maar ja, dan heb je ook wat, zullen we maar zeggen. De poezen voelen zich ook al aardig thuis. Esmée heeft zojuist haar eerste kennismaking gehad met een squirrel (eekhoorn). Dat was lachen...gelijk met een dikke staart en in sluipstand rende ze van het ene raam naar het andere raam.

Gisteren kregen we een uitnodiging van Yolanda (de vrouw van een collega van John). Zij organiseren een WAB (Week Afsluit Borrel) op 11 december. Zij vieren dan gelijk de verjaardag van Arnoud (haar man). Op 5 december hebben we een avondje met de internationale collega's van John. We moeten dan een 'native dish' oftewel een gerechtje uit jouw land maken/meenemen. Wij zijn druk aan het denken wat we mee gaan nemen. Een appertaart, erwtensoep, kroketten....we weten het nog niet. Ik moet het met de ingrediënten doen die hier voorhanden zijn. Even googlen naar Dutch Recipes. Of hebben jullie nog tips en Hollandse recepten die ik hier makkelijk kan maken (vooral de ingrediënten die ik hier kan kopen)? We hebben in ieder geval veel leuks in het vooruitzicht!

Award

Van Anja kreeg ik een Creative Blog Award. Zij woont met haar man in Utah. Bedankt Anja, voor deze award! Anja woont in Utah, dankzij haar man die (net als mijn man) bij de luchtmacht werkt. Op haar blog schrijft ze over haar leven in Amerika. Ze hebben samen al veel leuke uitstapjes gemaakt naar andere plaatsen in Amerika.













Er zitten een aantal voorwaarden en opdrachten aan vast. Nou moet ik als dank voor het krijgen van het award deze 6 dingen doen.

1. Plaats de award en het berichtje op je Blog…
2. Een bedankje en link naar degene die je de award heeft gegeven...
3. Vertel ons 7 dingen over jezelf die wij niet van je weten
4. Kies 7 andere bloggers die volgens jou deze award verdienen…
5. Plaats een link naar deze 7 bloggers…
6. Laat deze 7 mensen weten dat je ze deze award hebt gegeven…

Nou, dat moet wel lukken, toch.

De 7 awards die ik ga geven zijn aan bloggers en niet-bloggers. De meeste hebben er al in het verleden één gekregen. Je hoeft er niet nog een keer iets mee te doen; zie het als blijk van waardering.

1) Ik geef de eerste award aan Bibi. Zij woont in Liberty, PA met haar man, Scott. Ik bewonder dat je ondanks je ups and downs, (ik weet dat je liever niet in Liberty had gewoond), toch altijd zo opgewekt bent en altijd even een berichtje op mijn blog achterlaat.

2) De tweede award gaat naar Miranda. Zij woont met haar man en kinderen in Forest, Virginia. Zij houd ook van de Brabantse gezelligheid en brengt ook nog af en toe een bezoekje aan het mooie Brabant. Ook zij is een trouwe lezeres van mijn blog en ook nog eens ontzettend creatief!

3) De derde award gaat naar Petra. Zij woont met haar gezin in Vienna, VA. Zij schrijft elke dag een uitgebreid verhaal over haar leven in Vienna. Ze heeft me al veel tips gegeven en daar ben ik haar dan ook dankbaar voor.

4) Mijn vierde award gaat naat mijn ouders. Nee, ze hebben geen blog, maar dankzij hun steun, maakt het ons verblijf hier wel makkelijker. Ik weet dat ze ons missen, maar dat is natuurlijk wederzijds.

5) Mijn vijfde award gaat naar mijn schoonmoeder. Zij mist ons ook heel erg. Vooral de zaterdagavond is bij haar nu even wat stiller; wij missen het ook hoor! Ook zonder haar steun, hadden wij dit niet kunnen doen. Dank daarvoor!

6) Mijn zesde award gaat naar Bianca. Zij runt samen met haar man Hans een camping (genaamd Holland ranch) in Buffalo, Texas. Ook zij is een trouwe lezeres en laat ook regelmatig een reactie achter. Ik bewonder dat mensen hun boeltje oppakken en naar een ander land verhuizen om daar een bedrijf te beginnen. Je moet maar durven! Haar blog laat ons meekijken in hun leven in Texas.

7) Award nummer zeven gaat naar Skype! Hahaha, dankzij Skype, kan ik mijn familie en vrienden 'live' zien en dat vind ik helemaal top! Bellen is leuk, maar een live verbinding met het thuisfront is nog leuker!

Dan rest mij nu nog jullie 7 dingen te vertellen, die jullie nog niet van mij wisten. Jullie wisten vast nog niet dat...

1. ...ik sinds ik in Amerika woon al 4,5 kilo ben afgevallen.
2. ...ik nog steeds oploskoffie aan het drinken ben (terwijl ik een echte koffieleut ben), omdat we nog geen koffieapparaat gekocht hebben. Wil graag een Jura, net als we thuis hebben, maar die zijn zo duur!
3. ...ik een paar jaar geleden aan een hernia geopereerd ben, maar de laatste jaren nog steeds veel last van mijn rug heb.
4. ...ik morgen 2 maanden getrouwd ben met John!
5. ...ik het belachelijk vind dat de planten hier zo duur zijn. Slechte kwaliteit en weinig keus.
6. ...ik de muziek van Edwin McCain, Keith Urban en Kenny Chesney helemaal geweldig vind.
7. ...ik op zie tegen mijn eerste bezoekje aan de kapper. Mijn vriendin heeft een eigen kapsalon en wist altijd precies wat ik wilde. Hier moet ik nog op zoek naar een goede (en beetje betaalbare) kapper. Hier in de buurt zitten twee kapsalons die ook met het merk Davines werken. Ik heb een lijstje met de kleurnummers en de werkwijze van mijn vriendin al uitgeprint...

Nou, zo weten jullie weer wat meer over mij. Ik had maar 7 awards te vergeven, maar ik wil iedereen die mijn blog trouw volgt bedanken voor de reacties die jullie elke keer weer achterlaten.

Voor Matthijs....

Gisteren heb je al feest gevierd, maar vandaag ben je echt jarig. Hiep hiep hoera!
Veel plezier, Matthijs!

Groetjes John en Natasja

Skypen

We hebben geskypt! De meeste onder ons zullen er al heel lang mee communiceren, maar voor ons helemaal nieuw. Donderdagmiddag (rond 5 uur) hebben we geskypt met vrienden van ons. Wow, dit is helemaal te gek! Praten en elkaar kunnen zien...super toch! We hebben zo'n 3 kwartier zitten kletsen. Ik zei al tegen mijn vriendin; de volgende keer op zaterdag, met een wijntje erbij en het is net als vanouds... Alhoewel, dan moeten wij al in de middag beginnen met wijn drinken....pff, wat maakt het ook uit. It's 5 o'clock somewhere!

Vrijdag waren we allebei vrij en we zaten in de keuken, toen John een toontje hoorde op de computer en wat bleek...? Mijn ouders gingen skype eens testen en probeerden contact met ons te krijgen. Dus wij gelijk achter de computer. Zij konden ons wel zien, maar andersom helaas niet. Zwart beeld en ja, daar zit je niet op te wachten. We willen natuurlijk wel beeld. Dat moet nog even opgelost worden en daar hebben mijn ouders mijn broer voor. Die weet waarschijnlijk wel wat er aan de hand is.

Nu we eenmaal skype hebben gebruikt, gaan we helemaal los. Ik spreek met Monique af voor zondag. Dan geeft Matthijs zijn feestje ter ere van zijn verjaardag. (hij is maadag de 23e jarig). De meeste zullen er wel zijn. Dat blijkt later ook wel, want naast de felicitaties aan Matthijs, hebben we gezellig zitten kletsen. Met Monique natuurlijk; Roland was druk met het verzorgen van de catering...we hebben heel wat lekkers voorbij zien komen. Ook met Jaap en Désirée hebben we gezellig bijgekletst. Dat doet ons wel goed. Jullie even zien en horen. Laurent en Cathy waren ook van de partij en als laatste nog even gebabbeld met Joop en Conny. De kinderen konden zich ook even los maken van het spelen en kwamen ook nog even zwaaien voor de camera. Overdag (mijn tijd) kan ik niet skypen, want op die van mij zit geen webcam. Misschien maar even een webcam kopen. Nog even geduld dus voor het skypen overdag. Tja, skype...al veel over gehoord en nu we het in praktijk hebben gebracht moet ik zeggen: Helemaal te gek!

Wat betreft het mysterie van vorige keer....De meeste hebben 'gegokt' op een wasbeer, dus daar gaan we maar van uit. Tot nu toe is het bij een eenmalig bezoek gebleven. Gelukkig. Hoe leuk ook al die dieren zijn, hetgeen wat ze achterlaten is toch iets minder.

Mysterie...

Sinds afgelopen zaterdag wonen we in ons huis. Na vaarwel te hebben gezegd tegen het comfortabele hotel, werd het echt tijd om een eigen stek te hebben. Het is altijd weer even wennen om in een 'vreemd' huis te slapen. Nieuwe geluiden, een andere loop naar het toilet, etc. Overal staan er nog dozen, die uitgepakt moeten worden. We hebben gordijnen gekocht, maar we moeten nog een omvormer kopen, zodat de boormachine gaat werken. Dan kan John alles gaan ophangen. De gordijnen, onze mooie foto's, een rekje in de keuken. Er is nog heel veel te doen. gisteren heb ik voor het eerst gekookt in ons huis. Even wennen, want thuis ben ik gas gewend en hier is het elektrisch. Ik had nog lekker boemboe meegenomen vanuit Nederland, dus het was een vertrouwd kostje wat we gegeten hebben.

John is vandaag weer gaan werken. Dus ik had het huis voor mij alleen. Ik ben verder gegaan met de inloopkast. We hebben er allebei één. Dozen vol met kleding heb ik uitgezocht en een plekje gegeven. Het past er allemaal maar net in :-) . Ook ben ik nog even boodschappen gaan doen, bij de Safeway. Die zit op ongeveer 10 minuten rijden bij ons vandaan. Daar ben ik wel even tijd mee kwijt. Alles goed uitzoeken, wat is de beste prijs etc. Ik heb al wel lekker brood gevonden, dus daar ben ik ook wel blij mee. Ik mis wel mijn dagelijkse bakje koffie. We hebben nog geen koffiezetapparaat. Thuis hebben we een Jura; daar worden de bonen gemalen voor een lekker bakje koffie. We wilden hier ook zo'n apparaat. Wel de goedkopere versie, maar we hebben nog zoveel dingen die we moeten aanschaffen, dat het even is uitgesteld. Ik ben niet de enige die het bakje koffie mist, ook John heeft er moeite mee, dus ik denk dat er wel gauw iets komt.

Er heeft zich ook een mysterie voorgedaan. Als je nu aan het eten bent, moet je maar even niet verder lezen. Wij hebben een zwembad en daar is nu een doek over gespannen. Van de week zagen we echter dat er een dikke drol op ligt! Niet zo maar een drol, maar een stevige volle hoop. Zelfs een hond produceert nog niet zo veel. We hebben geen idee, hoe het daar komt. Want het is zo maar een doek om de bladeren op te vangen. Het zakt een beetje door als je een voet erop zet. Wij zijn nu zo benieuwd, wat voor beest het is geweest die deze 'boodschap' daar heeft achter gelaten. O ja...hij/zij lust graag nootjes....;-). Rara, wat is het geweest? Wie het weet mag het zeggen.

Onze spullen zijn gearriveerd!

Wat is het snel gegaan....onze container is gearriveerd en heeft er maar 4 weken over gedaan. Afgelopen zaterdag moesten we om 8 uur in het huis aanwezig zijn. Het blijft spannend; is alles nog heel, zijn er geen spullen kapot... Ze waren met vier mannen en begonnen gelijk te lossen. Jeetje, wat werken die mannen hard. Om 12 uur stond alles binnen. De grote spullen, zoals meubels, hebben ze ngelijk op de juiste plaats gezet. Verder moesten we aangeven wat we waar wilden hebben. John had buiten een soort bureau gemaakt en kon zo alles aanvinken wat er naar binnen werd gebracht. De dozen hebben we op de juiste kamers laten zetten. We hebben besloten om die de komende dage op ons gemak uit te pakken. Wel maken we de dozen open met breekbare spullen om te kijken of er niets gebroken is. Tot nu toe is onze antieke kast aan de zijkant een beetje gespleten en er is een plankje van de buffetkast gebroken. Zo op het zicht blijkt het allemaal wel mee te vallen.

Het is een raar gezicht om onze meubels in ons nieuwe huis te zien staan. Het is vertrouwd, maar aan de andere kant ook weer niet. De basis staat; nu nog een beetje sfeer maken en dan is het net als thuis!


Klik hier voor alle foto's: http://picasaweb.google.com/Our.life.overseas/ContainerIsGearriveerd


Zaterdagavond ben ik naar een Dutch Borrel geweest bij Clyde's. Samen met Patty en Yolanda (vrouwen van collega's van John). Leuk om te zien dat er toch best veel Nederlanders in de buurt wonen. Zo heb ik met meerdere Nederlandse vrouwen kennis gemaakt. Ook Petra was er. Zij heeft een blog en reageert vaak op mijn berichten. Grappig dat je elkaar nu 'in het echt' ontmoet. Ook waren er nog meer vrpouwen van collega's van John. Het was erg gezellig en met een lekker wijntje en live muziek was het een geslaagde avond. Wie gingen er weer als laatste weg.....juist de 'defensie' club. Dus vrienden in Nederland...het is hier dus hetzelfde als thuis. Ook hier gaan we als laatste weg!

Zondag zijn we naar de baas van John geweest om de auto te bekijken. Hij heeft een Ford Escape. De kleur is zwart en we zijn een eindje gaan rijden. De auto is prima voor woon/werk verkeer. We hebben dan ook besloten om de auto over te nemen. Inmiddels hebben we ook de license plate (kentekenplaat) en verzekering geregeld. Ons wagenpark is nu compleet.

(Klik http://picasaweb.google.com/Our.life.overseas/DeFordEscape voor alle foto's)

Na een mooie zachte dag, is er nu een regenfront aangekomen. Dit naar aanleiding van orkaan Ida. Nog even wat dagen met regen, maar zondag wordt er beter weer verwacht; 21 graden en zonnig! Heerlijk toch! Zaterdag (14 november) gaan we het hotel verlaten en naar ons nieuwe huis. Dat zal wel even wennen worden. Nieuwe geluiden, nieuwe omgeving...spannend! Ook gaan we zaterdag de Volkswagen Touareg ophalen. Al met al een drukke, maar leuke dag!

Our 'new' car!

Na dagen van searchen op het internet en de talloze bezoekjes aan de autodealers hebben we eindelijk onze eerste geschikte auto gevonden. Het is een Volkswagen Touareg geworden. We zijn er helemaal happy mee. Het is een tweedehands auto, maar hij ziet er erg goed uit; zowel van binnen als van buiten in een erg goede staat. Waarom deze VW Touareg? Nou, de kleur (antraciet) stond ons erg aan, het is een V8, lederen bekleding, navigatiesysteem, een camera voor het achteruit rijden (erg handig), nieuwe banden, CD wisselaar, eigenlijk te veel om op te noemen. We hebben de auto ook bij een officiële Volkswagen dealer gekocht. De auto heeft de status Pre-owned certified; dat wil zeggen 2 jaar volledige garantie (net als bij een nieuwe auto). Ik heb altijd bij een Volkswagendealer gewerkt, dus de auto is mij wel bekend. OK, het is een benzineslurper.....maar hé, onze eerste VW Touareg!

Nog wat goed nieuws...de container is afgelopen donderdag (de 5e) gearriveerd en ook die dag al vrijgegeven. Morgen, zaterdag dus, krijgen we eindelijk al onze spullen. Ze komen rond een uur of acht en zijn als het goed is in één dag klaar. We hadden niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Op 9 oktober vertrok de container bij ons huis richting Amerika en na 4 weken komt hij naar ons huis in Great Falls. Vandaag zijn we dan ook aan de slag gegaan in het huis. De afgelopen dagen stonden in het teken om een geschikte auto te vinden. Dus het was even doorwerken, maar het belangrijkste hebben we schoongemaakt. De keuken ziet er weer fris uit. De vloeren zijn gedweild en we weten ongeveer wel waar alles moet komen te staan. Er zal morgen continue in en uit het huis gelopen worden, dus dan moeten we toch alles weer een sopje geven, maar we zijn er klaar voor.

De poezen hebben inmiddels het huis ook verkend. Het is allemaal nieuw voor ze, dus het was weer een mooi schouwspel om te zien hoe ze door het huis hebben gelopen. Morgen laat ik ze op de kamer zitten, want het wordt een drukke dag met allerlei mensen die door ons huis lopen. Zondag gaan we voor onze tweede wagen kijken. Dit keer bij de baas van John. Hij heeft een Ford Escape te koop aangeboden en heeft ons als eerste benaderd. Wie weet zijn we na zondag helemaal gesetteld met de auto's. Dan ons eigen plekje nog inrichten en dan kunnen we eindelijk een beetje rust vinden. Vanavond maar eens op tijd naar bed, want het wordt een lange dag morgen.

Genieten!

Ons eerste feestje was erg gezellig. Even kennismaken met de collega's van John. Het was leuk om ze weer eens te zien. Patty en Timo hadden alles goed verzorgd. Na een Mojito een lekker kommetje tomatensoep en John nam natuurlijk als liefhebber van de Hollandse kost een kom erwtensoep. De avond eindigde in de keuken. Is dat typisch Hollands of gewoon omdat de koelkast met drank daar staat....?

We zijn nu druk met het regelen van allerlei zaken die nog moesten gebeuren. We hebben inmiddels gas, water en licht. Ik heb nu sinds een dag ook een bankpasje van de Bank of America. Laten we hopen dat deze bank wel overeind blijft staan. We zijn ook op zoek naar een auto. Allebei tweedehands, maar dat was ook de bedoeling. We kopen pas een nieuwe auto tegen de tijd als we terugkomen naar Nederland. Wat zijn de auto's hier 'goedkoop'. Het is dat we niet veel geld uit willen geven voor onze tijdelijke auto's voor 2 jaar, maar anders....een nieuwe Audi Q5 of een Q7 is hier al vanaf 20.000 euro te krijgen.

Verder proberen we ook te genieten van de omgeving. Het is hier prachtig. Hele mooie groene omgeving. Nou ja, groen....nu kleuren de bomen oranje, rood en geel. Mooie warme herfstkleuren. Waar ik wel aan moet wennen zijn de dieren die hier langs de kant van weg liggen. In Nederland ligt er wel eens een aangereden egel, kat of fazant langs de kant van de weg. Hier heb ik al twee herten (!) en een vos zien liggen. Je weet niet wat je ziet als je zo'n groot hert dood ziet liggen. Ik vraag me af wanneer deze weggehaald worden. Het beest is ondertussen al helemaal stijf geworden. Hij ligt bijna met zijn poten omhoog. Ik hoop niet dat ik er één op mijn motorkap krijg. Dat wil je echt niet meemaken. Levensgevaarlijk, maar het gebeurd wel. Daarom rustig aan rijden en maar hopen dat het je nooit overkomt. Trouwens wel lekker relaxt hoor, dat rustige rijden. Ze zijn allemaal even galant in het verkeer. Nou ja, sommige kunnen gewoon niet rijden, maar verder valt het me nog mee. Ik heb nog niet in Washington DC gereden, want dat is toch even iets drukker, dan in Great Falls. Alles op zijn tijd. Laat mij eerst maar eens wennen aan het rijden in onze omgeving.

John heeft vandaag zijn eerste werkdag, dus vandaag ben ik samen met mijn TomTom op pad geweest. Zo makkelijk...het apparaatje brengt me overal naar toe. Ideaal! Ik heb dat ook nodig, want mijn richtingsgevoel stelt niets voor, dus het is makkelijk dat ik een soort van back-up heb als ik aan het rijden ben. Ik ben naar ons huis geweest. Daar heb ik nog wat foto's gemaakt. Met de poezen gaat het goed. Je merkt wel dat ze ons missen, maar ja, nog een paar dagen. Ik hoop echt dat volgende week de container komt. Na een tijdje in het huis te zijn geweest, ben ik weer teruggereden naar het hotel. Al genietend van de omgeving; wat is het hier toch mooi! Door de bossen met de schitterende kleuren van de bladeren. De wegen zijn een beetje smal en je hebt niet echt ruimte aan de zijkant om je auto te parkeren, anders had ik daar ook nog foto's van gemaakt. Het is toch wel bijzonder om hier een tijdje te wonen.

Op de foto zie je het uitzicht vanaf de voordeur van ons huis en onze huurauto; de Nissan Pathfinder. Hoewel ik dat in eerste instantie niet de mooiste auto vond, ben ik er wel aan gewend en nog belangrijker...de auto rijdt erg lekker. Misschien een optie voor ons. Daar ga ik nu ook maar eens naar kijken. Ik ga weer verder op het internet; op zoek naar auto's!