Vakantie Key West en Miami

Inmiddels zijn we weer een tijdje terug van de vakantie. We zijn niet lang weggeweest; 10 dagen in totaal. Gewoon even een korte break, daar waren we allebei aan toe. De vrijdag voor Memorial Day Weekend hadden we onze vluchten geboekt en een week later zouden we vertrekken. Die week ging natuurlijk erg snel voorbij en voordat ik het wist zat ik die zaterdag in het vliegtuig op naar Miami. Na aankomst hebben we de huurauto opgehaald en zijn we gelijk doorgereden naar Key Largo. We hadden het Hampton Inn geboekt voor één nacht. De volgende dag zouden we namelijk op tijd naar Key West rijden. Het was een prima hotel, zeker als tussenstop. De locatie was ook goed, want het lag dicht bij een tal van restaurants. Elk jaar gaan we naar Morada Bay Café, maar de kaart blijft hetzelfde. Deze keer hadden we een ander restaurant op het oog, namelijk Sundowners op Key Largo. Dit restaurant ligt aan het water en we hadden geluk. We kregen een tafel met uitzicht op de naderende zonsondergang. Perfect! We hadden een fles wijn besteld en na een tijdje zaten we heerlijk te eten. We zagen de zon onder gaan en het was een heerlijke avond. Daarna zijn we terug naar het hotel gereden. Het was best een lange dag en de vermoeidheid sloeg toe.

De volgende dag zijn we na het ontbijt richting Key West gereden. Het is een paar uur rijden, maar door de mooie uitzichten onderweg is dat geen straf. We kwamen in Key West aan en niet veel later reden we het terrein op van de Paradise Inn. We kregen onze favoriete kamer bij het zwembad. De dagen erna hebben we afgewisseld met een dagje strand en wandelen door de straten van Key West. We hadden een wandelroute gevonden op internet en uitgeprint. Hoewel we geloof ik alle straten van Key West al eens hebben gehad, zaten er toch weer nieuwe wetenswaardigheden bij. Dat maakte onze wandeling opnieuw interessant. De avonden werden gevuld met dineren in restaurants zoals de Grand en Nine One Five. Ook af en toe wat simpels bij het Hard Rock café en een broodje op onze veranda bij de Paradise Inn. Eén avond zijn we bij Marcel en Kristine op visite geweest. Altijd leuk om ze weer te zien. Marcel had nog geregeld dat John op zaterdag met een jetski toer mee kon. Ik bleef lekker op het strand liggen terwijl John zich vermaakte op het water. We hebben het erg naar onze zin gehad in Key West. Het enige minpuntje was de ervaring dat The Paradise Inn een nieuwe eigenaar had gekregen. Dat merkten we al aan het ontbijt en happy hour. Er was duidelijk een verschil met vorig jaar. Toen hadden ze bij het ontbijt nog de overheerlijke broodjes van Croissant de France. Dit jaar moesten we het doen met een muffin en een gekookt eitje. Niet dat dit verkeerd is, maar na 7 keer was ik het wel beu. Waar we voorheen met happy hour wijn, vers fruit, nootjes, kazen en crackers kregen, moesten we het nu doen met een fles wijn die al veel te lang open stond en een klein chocolaatje en een paar nootjes. Afin, de locatie en de B&B op zich blijf ik nog steeds geweldig vinden.

De tijd vloog voorbij. De dagen in Key West zaten er weer op en op zondag zijn we naar Miami gereden. Daar hadden we nog 2 nachten. Dit keer in het Marriott, vlakbij Ocean Drive. Helemaal top natuurlijk. Die avond zijn we dan ook naar Ocean Drive gelopen, een wandeling van nog geen 10 minuten. We hebben cocktails en wat snacks gegeten bij Ocean 10. Op het terras en mensen kijken. Je ziet wat voorbij komen in Miami... Na een tijdje vonden we het wel weer prima. Nadat we de torenhoge rekening hadden betaald (was even shocking), liepen we op ons gemak terug naar het hotel. De volgende dag hebben we geluncht, gewinkeld en (hoe kan het ook anders) cacktails gedronken. Het was tenslotte happy hour. Voordat we 's avonds gingen eten, hebben we nog even een gerelaxt op onze kamer. Tot onze schrik werden we om 21:00 uur wakker. We hadden ons opgefrist en rond de klok van 22:00 uur hadden we een tafeltje bij Caffé Milano. Normaal vind ik dit iets te laat, maar hé...het is vakantie. In Miami schuiven ze gerust om 23:00 uur nog aan om een hapje te eten. Dat vind ik toch echt te laat, hoor. We hebben een heerlijke avond gehad en zo kwam er een einde aan onze vakantie. De volgende dag vlogen we weer terug naar Washington. Het was fijn om weer thuis te zijn en om onze poes Esmée weer te zien. Dat was niet geheel wederzijds, maar ze bleef gelukkig niet lang nukkig. 's Avonds kwam ze gewoon weer bij ons liggen. Yolanda en Petra hadden ook deze vakantie weer op Esmée gepast. Bedankt meiden, voor de goede zorgen.


Foto's Key West en Miami.

Memorial Day Weekend

Het werd hoog tijd om een inhaalslag te maken op mijn blog. We zijn dinsdag teruggekomen van vakantie (daarover later meer), dus ik kan nu eindelijk mijn blog up to date maken. We gaan terug naar Memorial Day Weekend. Nadat onze familie weer naar Nederland vertrokken was, ben ik gelijk die week begonnen om de kamers en badkamers schoon te maken. We kregen namelijk visite in het Memorial Day Weekend. Remco, Daniela, Quinten en India zouden voor een paar nachtjes komen. Zij wonen in de buurt van Philadelphia. Zaterdagochtend hadden we onze gazebo een beetje opgeleukt met wat tikispullen. Het zou immers lekker weer worden, dus we gingen er van uit dat we daar veel zouden zitten. Het was inmiddels middag toen we een auto hoorden. Daar waren ze. Het was zo leuk om ze weer te zien. De laatste keer was even snel in New York. Toen liepen we met Uggs aan en in de sneeuw. Zaterdag was het even anders, flipflops en een zomers tenue. We hebben eerst gezellig een drankje gedaan. De kinderen stonden natuurlijk te springen om het zwembad in te gaan. Het was een gezellige middag en avond. We hebben tapas gegeten met daarbij natuurlijk Sangria. Kon niet missen...

De volgende dag hadden we afgesproken om naar DC te gaan. Eerst hebben we nog een stop gemaakt bij Arlington Cemetery. Memorial Day is een dodenherdenking. De dag dat de VS zijn gevallen soldaten herdenkt. Met wakes, kransleggingen en parades. Op de begraafplaats zijn zo'n 260.000 graven. Voor elk graf wordt er in het Memorial Day Weekend een vlaggetje geplaatst. Elk vlaggetje is nauwkeurig weggezet, want het staat precies 1 foot (30,48cm) van de grafsteen vandaan. Er zijn 1200 soldaten nodig om alle vlaggetjes te plaatsen. We kwamen aan op de begraafplaats en het was duidelijk drukker dan anders. Toen we bij de eerste graven aankwamen zagen we al de vlaggetjes staan en was echt een kippenvel moment. Erg indrukwekkend om te zien, kan ik je zeggen. We maakten wat foto's en liepen verder naar het graf an John F. Kennedy. Ik ben al zo vaak hier geweest, maar met Memorial Day is het wel erg bijzonder. We namen de tijd om naar het graf van de onbekende soldaat te lopen. Daar hoefden we niet lang te wachten voor de wisseling van de wacht. Een zeer respectvol ceremonie. Iedereen is muisstil en kijkt naar dit tafereel. Ik heb ondertussen foto's gemaakt van de omstanders. We zijn daarna op ons gemak teruggelopen naar het metrostation. We hadden DC immers ook nog op onze planning staan.

We stapten uit bij Smithsonian en kwamen op de Mall. Oef, wat was het warm. Tijd voor een ijsje. We hebben op het gras gezeten en deze break was zeer welkom. Nadat iedereen zijn/haar ijsje op hadden was een museum aan de beurt. We lieten de keus aan Remco en Daniela. Het werd het National Museum of Natural History. In dit museum vind je meer dan 125 miljoen specimens van planten, dieren, fossielen, mineralen, gesteentes en meteorieten. Er is ook een Dinosaur Hall. Dit is een van de meest populaire afdelingen van het museum. Er zijn verschillende constructies van dinosaurussen die tot 200 miljoen jaar geleden leefden. Het topstuk van dit museum is de Hope Diamant. Dat we op de juiste afdeling waren beland, bleek wel uit de menigte rond de diamant. Het was nog een hele klus om een glimp op te vangen van deze diepblauwe diamiant. Dit bijzonder exemplaar wordt tentoongesteld op een roterend voetstuk in een glazen cilinder van kogelvrij glas. Er schijnt een vloek te heersen over te diamant, omdat alle vorige eigenaren onder vreemde omstandigheden zijn overleden. Volgens de legendes werd de diamant door Tavernier gestolen uit het standbeeld van een Hindoestaanse god. De diamant was één van de twee ogen van de god. Toen de priesters erachter kwamen dat de diamant verdwenen was hebben ze een vloek uitgesproken op eenieder de diamant in bezit had. Het is een mythe, maar of het ook allemaal waar is...? Nadat we er een tijdje hadden rondgelopen, zijn we terug naar het metrostation gegaan. Het was zo warm en iedereen was wel toe aan wat verkoeling. Op naar huis én het zwembad. De kids zaten binnen een mum van tijd in het zwembad. 's Avonds hebben we wat worstjes, scampi's en hamburgers op de BBQ gelegd en ontpopte Remco zich tot kok. Het was heerlijk, Remco!

Maandag, op Memorial Day, hebben we niets gedaan. Nou ja, een beetje hangen bij de pool. Prosecco en Mojito's gedronken. De kids aan de caprisun, maar wel in coconut umbrella style! Wederom werd er goed geruik gemaakt van het zwembad en zo hebben we de hele dag doorgebracht. Lekker chillen! De visite zou eigenlijk voor het eten richting Philadelphia rijden, maar uiteindelijk zijn ze tot na het eten gebleven. Natuurlijk weer wat van de BBQ. Zo kwam er een einde aan een heel gezellig weekend! We hebben genoten!
We hebben afgesproken dat we de volgende keer een bezoekje brengen aan Ambler, waar Remco en Daniela wonen. Kunnen we het mooi combineren met Philadelphia. Dat is al weer zo'n lange tijd geleden, dat we daar geweest zijn.

Voor alle foto's klik hier!