Genieten van Washington

Hier weer even een update van de afgelopen dagen. Afgelopen dinsdag stond het Witte Huis en een museumop de planning.Tenminste dat was de bedoeling. 's Ochtends nog boodschappen gedaan, om vervolgens naar Washington te rijden. Zitten we allemaal in de auto en wat denk je...start deze niet! Nee hè! Niet nu! Maar helaas, wat ik ook probeerde, de auto wilde maar niet starten. AAA ( de Amerikaanse ANWB) gebeld en die zijn gekomen om te kijken wat het probleem was. Het bleek de accu te zijn. Gelukkig had hij een nieuwe bij en heeft deze gelijk gewisseld. Het was inmiddels al laat, dus we zijn maar thuis gebleven.Een beetje relaxen is ook best leuk.'s Avonds zijn we uit eten geweest bij PF Chang. Dat viel bij de gasten in goede smaak. We hebben er heerlij gegeten en met een volle buik zijn we huiswaarts gekeerd.

Woensdag zijn we met zijn allen naar Washington DC gereden om alle monumenten te bezoeken. Het was best fris door de stevige wind,maar gelukkig droog. Met een truitje aan, was het best om te doen. We zijn eerst naar Jefferson Memorial gelopen. Een prachtig monument aan Tidal Basin. Hier staan de Cherry Blossoms, maar deze waren al uitgebloeid. Het mooie is er dan wel af. Wat een verschil met een paar weken geleden. We zijn langs het water naar het Washington Monument gelopen. Vanuit hier heb je een mooi uitzicht op de National Mall en het Lincoln Memorial. Daarna zijn we verder gegaan richting het World War II monument. Onze visite vond het allemaal prachtig om te zien. Ondanks dat wij dit al vaak hebben gezien, blijf ik het indrukwekkend vinden.Ook om de mensen om mij heen te aanschouwen. Oude mannetjes, veteranen, die de monumenten bezoeken.Ze hebben vaak nog jasjes aan van de tijd dat ze in de Army zaten. Voor hun helemaal een speciale plek,omdat ze kameraden zijn verloren. Het is een plaats om te herdenken. Er worden regelmatig bloemen gelegd.

Vanuit dit monument zijn we langs de 'Pool of Reflection' naar het Lincoln Monument gelopen. Wat grappig was, dat er heel veel jonge eendjes in het water zwommen.Ik heb er nog nooit zoveel bij elkaar gezien. Bij het Lincoln Monument hebben we natuurlijk stilgestaan bij de steen, waar Martin Luther King zijn beroemdespeech heeft gehouden; I have a Dream. Toen was het tijd voor een bakje koffie...het is uiteindelijk een ijsje geworden, die we bij een kiosk op een bankje hebben opgegeten.

Vanuit hier ben je zo bij het Korean War Memorial. Van het ene monument naar het andere. We hebben heel wat kilometers gelopen. We waren nog niet klaar, want daarna zijn we naar het Vietnam Memorial gelopen. Daar staat de bekende Wall. Hier staan namen ingegraveerd van duizenden gesneuvelden soldaten. De voetjes begonnen ze al te voelen. Toch zijn we nog naar het Witte Huis gelopen. Dit zagen ze altijd op televisie en nu met eigen ogen. Dat is toch wel bijzonder. Voor ons ook...om dit met onze familie te delen. De afgelopen dagen hebben we de nodige foto's weer gemaakt. Een mooie herinnering die we met zijn allen hebben beleefd. Het teruglopen naar de auto was vermoeiend, maar we hebben het gered en toen we thuis waren, gingen de voetjes omhoog. Mijn broer heeft die avond lekker voor ons gekookt. Heerlijk, voor mij een 'vrije avond'. De moeders wassen elke dag al alles af. En dat terwijl we een vaatwasser hebben...hahaha!

Vandaag was het heerlijk warm. Een mooie dag om eens naar Great Falls National Park te gaan. Dit park heeft verschillende panoramische uitzichten over de Potomac River. Mooie watervallen en omgeving. Het is heerlijk om hier rond te wandelen. Wat we natuurlijk ook gedaan hebben. John heeft maar gelijk een jaarpas aangeschaft.Wij zullen hier nog vaak naartoe gaan. We hebben roofvogels gezien en zelfs een slang. Het was een leuke afwisseling na een dagje monumenten en een dagje outlet center, want dat laatste hebben gisteren nog gedaan. Geld moet rollen zeggen ze en dat heeft de familie aardig opgepakt.

Na een mooie wandeling zijn we naar Georgetown gereden. Ik had op internet een wandeling uitgezocht en uitgeprint. We zijn langs bekende huizen gelopen, waaronder die van John F. Kennedy. Hij heeft hier samen met Jackie gewoond, tot hij president werd en naar het Witte Huis is verhuisd. Bij de waterfront hebben we op een bankje in de zon gezeten en na een mooie dag,vonden we het welletjes. Thuis hebben we een drankje gedaan en gezellig zitten kletsen. Nog twee dagen en dan gaat de vitie weer naar huis.Goh, wat is de tijd snel gegaan. Nog zoveel te zien en te doen, maar dat is dan voor een volgende keer. Morgen wordt het 28 graden. Ik ga dan nog even de laatste shopadresjes langs. 's Middags gaan John en ik naar de 'Holland House'. We gaan alvast alles voorbereiden en klaarzetten voor het grote feest a.s. zaterdag. Dan is het de QBP...Queens Birthday Party! Die organiseren wij met een clubje Nederlanders voor zo'n 270 gasten. Wij zijn verantwoordelijk voor de drank (...hoe toepasselijk) en John is er maar druk mee. Dat doen we allemaal tussen de bedrijven door. Hij is nu ook weer even naar de 'wijnboer'. Maar goed, eerst nog een avondje relaxen, voordat morgen een nieuwe dag aanbreekt.Het wordt zo'n 28 à 30 graden...heerlijk!!!

Een huis vol visite!

John is zaterdag teruggekomen van een lange reis in Europa. Nadat hij op dinsdagochtend vertrokken was van Turkije naar Nederland is hij daar op woensdagavond 12 uur aangekomen. Na een korte overnachting is hij vervolgens op donderdag teruggevlogen via Chicago naar Dulles Airport (Washington). Om half 11 's avonds was hij eindelijk weer thuis. Op vrijdag stond te grote oversteek gepland voor onze familie. Ook hun vlucht ging door, dus 's middags zijn we ze op gaan halen op de luchthaven. Na een half uurtje kwamen ze het hoekje om. Met de koffers en lachende gezichten. Het was zo ontzettend leuk om iedereen weer eens te zien. Het is inmiddels een half jaar geleden dat ze ons stonden uit te zwaaien op Schiphol. Na iedereen weer eens geknuffeld te hebben, gingen we huiswaarts. Natuurlijk eerst een rondleiding door het huis. Volgens mij waren ze wel onder de indruk. Ze hadden allemaal lekkere dingen meegenomen uit Nederland, dus de voorraadkast is weer aardig gevuld. Daarna met een lekker drankje buiten gezeten, want het was lekker warm weer.

Op zaterdag zijn we naar de Mall gereden om eens lekker te gaan shoppen. Natuurlijk is er al geld uitgegeven. Ach, een beetje slenteren, een winkelt in en een winkel uit...we hebben ons prima vermaakt. Ook een kop koffie van Starbucks mocht niet ontbreken. Na een geslaagde middag zijn we naar huis gegaan. Onze 'dining room' wordt momenteel veel gebruikt.Normaal zitten wij met zijn tweetjes altijd in de keuken. Maar daar staan maar 4 stoelen en we zijn met zijn zessen. Ach, ik vind het ook wel leuk om daar aan de lange tafel met zijn allen te genieten van het ontbijt en diner.

Vandaag stond Arlington Cemetery op de planning. Het weer was nog even tijfelachtig, maar al gauw brak de lucht open. Aan de temperatuur lag het niet, want het was al heerlijk warm (mede dankzij de hoge luchtvochtigheid). We hebben het de rest van de dag getroffen met het weer. Lekker veel zon en zo'n 25 graden. Arlington Cemetery is een hele bekende begraafplaats in Washington. Het heeft een bijzondere locatie, want het ligt op een groene heuvel boven de rivier de Potomac, met zicht op Washington D.C. De begraafplaats telt zo'n 300.000 graven. Het is een militaire begraafplaats waar ook heel wat bekende Amerikanen begraven liggen. Zo liggen er onder anderen ook presidenten, astronauten, politici en verdienstelijke burgers. John F. Kennedy ligt hier ook begraven. Zijn kinderen en vrouw Jackie Kennedy liggen naast hem. De eeuwige vlam waakt over hen. Het is toch altijd weer indrukwekkend om dit te zien. Voor mij de derde keer en voor onze gasten de eerste keer. Ook voor hen was het een indrukwekkende ervaring. Ook de broers, Robert en Edward, van John F. Kennedy liggen hier begraven. We hebben er rondgewandeld en zijn naar het huis van Robert E. Lee en Mary Anna gelopen. Zij woonden in het Arlington House tot 1861. Dit huis is nog steeds te bezichtigen, wat wij natuurlijk ook gedaan hebben.

Een ander bijzonder monument die we bezocht hebben is Tomb of the Unknown Soldier,ofwel het graf van de Onbekende Soldaat. De bewaking vindt vierentwintig uur per dag, alle dagen van het jaar plaats. Elk half uur vindt er een wisseling van de wacht plaats. Wij waren op tijd om dit te aanschouwen. Dit gaat allemaal heel gedisciplineerd en met veel respect. Heel bijzonder om dit te zien. We zijn daarna doorgelopen naar de het memorial van de 7 astronauten omgekomen zijn aan boord van de Space Shuttle Challenger op 28 januari in 1986. Na dit bezoek aan de Cemetery zijn we naar het Capitol gegaan.

In het Capitool zit zowel de Amerikaanse Senaat als het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Het Capitool is van het Witte Huis gescheiden door National Mall, om symbolisch de scheiding met de uitvoerende macht (de president) aan te geven. Het is een prachtig statig gebouw. Het midden van het Capitool bestaat uit een koepel met een diameter van ca. 30 meter. Na de nodige foto's te hebben gemaakt zijn we weer naar huis gereden. We kijken allemaal terug op een zeer geslaagde dag. Dit is pas het begin, want er is nog zoveel te zien. Eens kijken waar we morgen naartoe gaan...

John is onderweg en Happy Birthday....

Na een rit van 39 uur en een overnachting op Schiphol is John dan eindelijk vertrokken. Niet met de vlucht via Frankfurt, nee....die werd nog even gecanceled! Het ergste is...hij is tijdens de rit nog voorbij Frankfurt gekomen. Als jij in Frankfurt was gebleven, was de kans groot dat hij van de vlucht gehaald werd; hij moest in Amsterdam op het vliegtuig stappen. Eenmaal op Schiphol vanochtend geen vlucht naar Frankfurt. Maar goed, hij zit nu in het vliegtuig op weg naar Chicago en van daaruit vliegt hij naar Baltimore. Dat is ruim een uur rijden bij ons vandaan. Dit was de beste optie die hij had. Al vanaf dinsdagochtend is hij onderweg om thuis te komen. Vandaag haalt hij eindelijk zijn eindbestemming...Great Falls!

Het ziet er dus naar uit dat mijn familie morgen ook gaat vliegen. Hè hè, eindelijk. Ik hoef niets meer te doen, dan alles even nalopen. Ik heb echter vorige week alles al een grote beurt gegeven. Hun bedjes zijn gespreid, de hapjes zijn in voorbereiding, het bier en wijn staat koud, dus laat ze maar komen. De weersvoorspelling ziet er ook al wat beter uit, we gaan een mooie week tegemoet met zijn allen!

Vandaag hebben we 2 jarigen. Mijn vader is jarig. Eigenlijk hadden we zijn verjaardag hier moeten vieren, maar zoals inmiddels bekend, stak de vulkaan daar een stokje voor! Morgen komen ze en dan houden we toch gewoon een after party! Ook Jacqueline, voor ons Jacqie, is jarig vandaag. Dus pap en Jacqie...vanuit Great Falls, van harte gefeliciteerd! Geniet van deze dag en nog vele gezonde jaren!

Geen gasten, geen concert...

Daar zat ik dan zondag! Het huis helemaal aan kant, de bedjes gespreid...maar geen gasten. Zoals we al zagen aankomen, is ook hun vlucht zondag gecanceled! Gelukkig hebben ze het kunnen verzetten en nu vliegen ze naar alle waarschijnlijkheid (ik blijf voorzichtig) vrijdag de 23e. John zat nog steeds in Turkije. De situatie werd daar steeds slechter, omdat de aswolk zijn kant op kwam. Hij had zijn vlucht verzet, maar die werd geannuleerd. Daarom heeft hij, samen met nog 3 collega's, een alternatief gezocht. Ze hebben een busje gehuurd en zijn vanochtend om 7:30 uur vertrokken naar Nederland. Een rit van 30 uur! Op donderdag heeft hij een vlucht kunnen boeken naar Amerika (met een overstap in Frankfurt). Nu maar hopen dat alles een keer meezit! Zowel voor John als voor mijn familie. De weersvoorspelling voor de periode als de visite er is, ziet er op dit moment nog niet rooskleurig uit. De dag van aankomst is het lekker en zonnig, maar daarna een paar dagen regen! Ik weet ook dat de voorspellingen hier snel kunnen veranderen, dus we zien wel of de weergoden het goed voor hebben met ons.

Gisteren zijn de poolboys geweest om het zwembad te openen voor het zomerseizoen. Als je het woord 'poolboys' ziet, heb je daar een voorstelling bij. Nou, de illusie van de term poolboy is direct verdwenen bij het zien van de mannen, hahaha! Nou ja, als ze hun werk maar goed doen, ben ik tevreden! Ze hebben het zeil van het zwembad eraf gehaald en zijn begonnen met het schoonmaken. Ze hebben de pomp weer aangezwengeld en alles zomerklaar gemaakt. Nu ligt er een 'stofzuiger' in het zwembad. Dit apparaat zuigt al het zand en de blaadjes, die ondanks het zeil in het water zijn gekomen, op en zorgt ervoor dat het zwembad er straks netjes bij ligt. er blijft nog wel wat op de bodem liggen en daarom komen ze nog een keer om alles te verwijderen. Het ziet er lekker zomers uit, dus het mag van mij wel wat warmer gaan worden, zodat ik lekker kan gaan zwemmen.

Gisteravond ben ik gezellig bij Petra op visite geweest. Toen ik naar huis reed, hoorde ik op de radio dat het concert van The Eagles, Keith Urban en de Dixie Chicks in Washington gecanceled is! Wát!! Nee hè...heb ik daar zo zitten stressen om goede kaartjes te kunnen bemachtigen! Was ik helemaal happy met het feit dat het me gelukt was en dat we hier naartoe gingen...gaat het niet door! Dit staat op de site van Tickets.com:

Due to scheduling conflicts, the June 15 concert at Nationals Park has been cancelled. Ticket and parking refunds available at point of purchase. Tickets and parking purchased on Tickets.com and by phone are automatically refunded. Automatic refunds will be made the week of May 3, 2010.

Scheduling conflicts...? Jeetje, wat is dat nu voor reden! Flauw hoor! Ik vind het balen, want ik had het er zo op staan! Nou ja, misschien komt er nog wel eens een ander leuk concert voorbij. Het is wel makkelijk dat het geld automatisch wordt teruggeboekt! Hoef ik daar tenminste niet meer achteraan. Vandaag wordt het een mooie dag met z'n 21 graden. Ik ga er lekker van genieten!

Krijgen we nog gasten....?

De hele week stond in het teken van het aankomende bezoek van onze familie. Van de badkamers uitsoppen tot boodschappen doen. Ik moet nu natuurlijk groot inslaan, want ik heb 6 mondjes te vullen. Ik ben er maar druk mee. John zit in Turkije, nou ja beter gezegd nog steeds in Turkije. Eigenlijk zou hij vandaag thuis gekomen zijn, maar dankzij de vulkaanuitbarsting op IJsland is zijn vlucht gecanceld. Nadat hij een hele middag had gebeld, had hij een vlucht kunnen bemachtigen op zaterdag. Prima, een dagje later is ook niet erg en hij zou dan op tijd thuis zijn, voordat de rest van de familie zou koment. Krijg ik vandaag een telefoontje van John....en je voelt het al aankomen...is ook deze vlucht geannuleerd. Nog erger, hij vliegt waarschijnlijk maandag pas terug! Hij mailt me regelmatig met een update; het laatste bericht is dat het er voorlopig niet goed uitziet. De aswolk zakt af richting het zuiden. Dadelijk zul je zien, dat Noord Europa weer vliegt en Zuid Europa plat ligt... Erg vervelend allemaal. Hij is klaar met werk en nu moeten ze zich maar vermaken. Natuurlijk lukt dat wel, maar als je weet dat je familie over is, dan wil je gewoon thuis zijn en niet in Turkije zitten. Als de vlucht van onze familie zondag wel doorgaat, dan kan hij ze niet mee gaan ophalen en mist hij hun eerste reactie. Daar was hij natuurlijk erg graag bij geweest. Ik baal er ook van; dit is iets wat je met zijn tweetjes wil beleven. Nu heb ik alles geregeld; de badkamers zijn schoon, de boodschappen zijn in huis...maar nu de familie nog! Dat wordt dus stevig druimen draaien op een goede afloop. We hebben de natuur niet in de hand, maar het komt nu wel verdomd lastig uit!

Vandaag ben ik naar de Commissary geweest in Fort Myer. Dat is een supermarkt op de militaire basis. De prijzen liggen hier beduidend lager dan bij een Safeway of Giant. Het was mijn eerste bezoek, dus ook heel benieuwd. Het is inderdaad zo; wow, dat scheelt nogal! Ik had een hele volle kar en het bedrag viel reuze mee. Voor dat bedrag kan ik mijn kar maar voor de helft vullen bij de Safeway. Het is even rijden, maar ik zal hier vaker naartoe gaan. Gewoon een kwestie van veel inslaan. In deze winkel is het de gewoonte, dat er iemand met de kar met boodschappen naar de auto loopt en alles voor jou in de auto zet. Is dat geen service? Eigenlijk hoeft dit voor mij niet, ik ben nog jong en vitaal genoeg om dit zelf te doen, maar ja...policy van de Commissary. Wel even een tip geven, natuurlijk en je bent weer klaar om te gaan.

Nu ben ik weer thuis om dit blogje te schrijven en in spanning wacht ik af of ik nog wel gasten krijg deze week! Het mailen met de familie en John is in volle gang en we wachten het maar af. Ik zal blij zijn als er wat meer duidelijk komt, maar dat willen die honderden gestrande reizigers op de luchthavens ook wel!

Nog een paar dagen...

...en dan is het zo ver! Dan komen mijn ouders, schoonmoeder en broer voor 10 dagen bij ons op visite! Wat is de tijd snel gegaan. Dat zal vast ook wel het geval zijn als ze hier zijn, maar daar denk ik nog niet aan. eerst nog de laatste puntjes op de i zetten. Gisteren heb ik drie badkamers aangepakt. Allemaal badkamers voor onze gasten. De logeerkamers zijn zo goed als af. Alleen nog gordijnen ophangen en dan kunnen ze heerlijk slapen. Tenminste dat hoop ik. We hebben een Aerobed voor mijn ouders en een opklapbed voor mijn schoonmoeder en broer. Voor die laatste voor het nog een uitdaging, want volgens mij is hij langer dan het bed...sterker nog, ik weet het wel zeker... Als het allemaal niet werkt, dan verzinnen we er wel iets op. dan maken we aan het einde van het bed wel een verlengstuk. Komt helemaal goed! De douchegordijnen zijn gekocht, de badkamers zien er, ondanks dat deze verouderd zijn en ik noem het maar 'retro chique'..hahaha, best weer gezellig uit. Met wat accessoires, een nieuw douchegordijn en leuke handdoeken kan het er best mee door. Tussen de bedrijven door draai ik de nodige wasjes met beddengoed.

Vandaag is Jaap jarig en daarom...Van harte gefeliciteerd, Jaap. Ik hoop dat de e-card is aangekomen, want ik kreeg telkens zo'n rare melding... Nou ja, wij drinken er eentje op jou vanavond. Ik in Great Falls en John vanuit Turkije! Over John gesproken, die komt vrijdag weer thuis. Eerst was het nog maar de vraag, want hij had een hele krappe aansluiting in Duitsland. Gelukkig heeft hij nu een betere vlucht kunnen krijgen en is hij vrijdag als het goed is rond een uur of drie weer thuis. Dan kan hij verder aan de slag met de gordijnen etc.

Ik denk dat ik morgen een bezoekje breng aan de Commissary. Dat is de supermarkt op de militaire basis in Fort Myer. Het schijnt dat het daar goedkoper is, dan in de gewone supermarkt. Zeker als je groot moet inslaan. Ik krijg vier gasten tegelijk, dus dat zijn zes monden die gevuld moeten gaan worden. Eens kijken wat ik allemaal ga klaarmaken. Ik moet ook nog een planning maken van wat we allemaal gaan doen. Maandag wordt het een soort van rustdag. Dan kunnen ze lekker bijkomen van de lange reis. Maandag komen ze ook het zwembad openen. John gaat denk ik die dag werken, om vervolgens dinsdag, woensdag en donderdag vrij te nemen. Er zal iemand thuis moeten zijn. Ik ben zo benieuwd hoe het eruit ziet als het zeil er van af is. Ik heb één keer het zwembad open gezien en dat was augustus vorig jaar. Het water zal nu vast niet zo mooi schoon zijn als toen. Maar ja, wat wil je met al die rommel die ondanks het zeil toch het water in is gekomen. Maar daar hebben we mannetjes voor. We hebben ook onderwaterverlichting in het zwembad. Staat wel leuk als het donker wordt. Ik kan niet wachten om baantjes te gaan trekken...of aquajoggen! Goed voor mijn figuur. Ik ben inmiddels 12,5 kilo afgevallen, alleen niet op de plek waar ik het wil...zeg maar ergens in het midden...get it? Oefeningen in het water kan dus geen kwaad. Het is ook nog eens goed voor mijn rug. Daar heb ik de laatste tijd weinig last van, met uitzondering van gisteren. Maar ja, wat wil je als je 3 badkamers staat uit te schrobben, stofzuigen etc. Daarom heb ik me vandaag maar wat rust gegund. Eerst een bakje koffie gedaan met Yolanda en daarna naar de Bed Bath & Beyond en de Target om wat te retourneren en de laatste spulletjes te kopen. Ik moest nog wat plastic bekers hebben voor bij het zwembad. Ik wil daar geen drinkglazen van glas hebben; veel te link als er één per ongeluk kapot valt. Haha, het begint hier al aardig op een hotel te lijken. Met mijn ligstoelen inclusief tafeltjes aan het zwembad, kunstof glazen, de verschillende kamers met badkamers, de leuke kleine flesjes met lotion die John altijd meebrengt als hij weer eens in een hotel is geweest... Ik heb altijd al mijn eigen B&B willen hebben en voilá... The Valentine Inn is geboren!

Ikea, Target etc....

Gisteren was het een dag die omgevlogen is. Dat is niet zo gek, want ga maar eens naar de Ikea...voordat je het weet loop je er 3 uur rond. We moesten nog wat spullen hebben voor de logeerkamers. Wij hebben vanaf zondag 3 slaapkamers in gebruik. Aangezien dat we daar nog geen vitrage hebben hangen en ook nog geen lampjes hebben staan, moesten deze dus nog gekocht worden. Ikea is dé winkel voor leuke koopjes. Tenminste, dat denk je dan, maar elke keer als je bij de kassa staat, schrik je toch weer. Een paar honderd dollar is niets, hoor. Dat kan ik je wel vertellen. Maar ja, we hebben nu voor iedereen een 'nachtkastje'. tussen aanhalingstekens, want het zijn eigenlijk krukjes. Heel leuk, het doet een beetje landelijk aan en nog eens multifunctioneel. Ja, daar hebben we over nagedacht. Altijd handig als je een zitplaats tekort komt. Dan schuiven we er toch een krukje bij! Ook hebben we leuke lampjes gescoord, maar wel maal 4. Want ja, iedereen wil wel een beetje licht op de kamer hebben, wel zo handig. Ben je bijna bij de kassa...kom je weer een parasol tegen. Onze parasol in Nederland, hebben we daar achtergelaten, want die was kapot. Ach, zeiden we nog tegen elkaar, die kopen we in Amerika wel. Nu de zon zo vaak schijnt en het erg warm kan zijn, mis ik dat oude kapotte ding wel. Dus, hup, gooi maar op de kar. We hebben deze toch nodig. Stuk voor stuk waren de artikelen niet zo duur, maar alles bij elkaar opgeteld...nou ja, ik zal het jullie besparen, maar wij keken elkaar toch even aan toen die meneer achter de kassa het totaalbedrag zei.

Eenmaal onze auto volgeladen weer terug naar huis. Daarna stond Lowe's en de Target op het programma. Bij Lowe's hadden we laatst een goedkope luxaflex gezien en valgordijnen. De stand van de zon is aan het veranderen en dat betekent dat als ik in de keuken achter mijn laptop zit, ik eigenlijk niets op het scherm kan zien, omdat de zon in mijn ogen schijnt. Ook om de warmte een beetje tegen te houden was ook dit een must. Ach, even met de bankpas door het apparaat en we mogen alle spullen weer meenemen. Al met al een duur dagje.

O ja, de foto's die jullie in dit bericht zien, heb ik onderweg gemaakt. Had ik zo maar zin in en het geeft jullie een indruk van de omgeving. Hieronder wat foto's van wat 'aardige optrekjes' bij ons in de buurt:









....en is het wat?

Thuis hebben we, nou ja John, de krukjes in elkaar gezet en ik ben aan de slag gegaan met de lampjes. Ook het valgordijn voor het raam in de badkamer hebben we uitgepakt om te kijken hoe het zou staan. Je kunt hier alles terugbrengen en je hebt er best lang te tijd voor. In Nederland heb je vaak maar 2 weken...hier vaak een maand of langer. Ze doen hier niet zo moeilijk. We hebben weleens batterijen teruggebracht. De verpakking hadden we al opengemaakt, toen bleek dat het de verkeerde waren. Plakbandje er op en maar weer terug naar de winkel. Wij dachten dat ze daar wel moeilijk over gingen doen, maar nee hoor. Zonder vragen te stellen kregen we het geld terug van de batterijen. Dat noem ik nou service! Maar goed, om nog even terug te komen op de valgordijnen...oten ik de verpakking eraf had gehaald, kwamen er allerlei waarschuwingslabels tevoorschijn. Niet één, maar een stuk of 6. Oké, we zijn in het land waar men al vaker met hoge claims te maken heeft gehad, maar is dit niet een beetje overdreven...

Vandaag heb ik John naar de luchthaven gebracht. Hij vertrekt vandaag naar Turkije voor een meeting. Hij is nog maar goed een week terug van zijn trip naar Nederland. Maar ja, duty calls...hij heeft weer wat meetings, dus hij zit de komende dagen in Istanboel. Een 5-sterren hotel...niet slecht hè? Aanstaande vrijdag komt hij weer thuis. Dan hebben we nog één dag en dan weer naar de luchthaven, maar dit keer om de visite op te halen. Het is toch altijd leuker om iemand op te halen van de luchthaven, dan afscheid te moeten nemen!

Oef, dat was vroeg...

Ik ben nog in diepe slaap, als ik ver weg een irritant geluidje hoor. Dat geluidje blijft maar gaan, dus ik word wakker. Shit, het is de wekker! Hè, dat kan toch helemaal niet; ik heb het gevoel dat ik net in bed lig! Maar ja hoor, het is toch echt mijn wake-up call. Het is namelijk de dag van onze fotosafari. Ik had de wekker om 4 uur gezet. Ik zou om 5:15 bij Yolanda zijn. Van ons uit is het een kwartiertje rijden. Ik moest ook eerst nog even naar de bank, dus ik had mijn tijd wel nodig. Na een verfrissende douche, was ik al wat meer mens. Ik heb mij fotospullen gepakt en ben richting Yolanda gereden. Zij kwam net naar buiten gelopen, dus we zijn gelijk doorgereden naar de Starbucks. Een beetje caffeïne doet wonderen. Ook voor Patty en Natalie namen wij de bestelling mee. Eenmaal bij Patty kwam Natalie ook al aangereden en konden we richting Washington DC. We moesten er om 6:15 zijn. Op de weg heen zag ik al wat bliksem en niet veel later vielen er regendruppels op de voorruit van de auto. Nee hè...is het al die dagen prachtig helder weer en juist net op de dag van onze fotosafari is het bewolkt. We zagen de bui al hangen (in ons gavel letterlijk). Achteraf viel de regen mee, want toen we de auto geparkeerd hadden was het al weer voorbij. Behalve de bewolking. We wisten eigenlijk al wel, dat we geen mooie zonsopgang gingen zien. Dat was wel jammer.

We moesten ons verzamelen bij de paddle boats en daar stond al een groepje te wachten en E. David Luria, onze fotograaf van die dag. Hij begon de basistechnieken uit te leggen van het fotograferen. Daarna begon hij over composities te vertellen. Dit was voor ons allemaal al duidelijk. Door soms iets op de voorgrond te plaatsen, krijg je meer dieptewerking in je foto. Zo praatte hij nog even door. Wij stonden ondertussen al te trappelen om te gaan beginnen met fotograferen. Ik wilde het Jefferson Monument graag een keer in het donker fotograferen. Dat is best lastig als je, net als ik, geen statief hebt. Die moeten we toch nog eens gaan aanschaffen. Ik vind het altijd een gesjouw, maar als je mooie nachtfoto's wilt hebben, dan kan je eigenlijk niet zonder.

Iedereen begon te fotograferen en als je vragen had, dan kon je deze aan de fotograaf stellen. Ook kwam hij af en toe een kijkje nemen om te zien wat voor foto's je gemaakt had. Na ons vertrek bij de paddle boats, liepen we op ons gemak en met de nodige fotostops richting Jefferson Monument. Ook daar ging onze club foto's maken. Overal gaf hij wel uitleg. Hoe je het beste kon staan en over de instellingen van je fototoestel. Ook hier zijn de nodige shots gemaakt en was het tijd om weer verder te lopen. De workshop zou eindigen bij het Franklin Delano Roosevelt Memorial. Voordat het zo ver was, liet hij ons een bijzondere boom zien; de 'Lady of the Blossoms Cherry Tree'. Ondanks dat de zon zich niet echt heeft laten zien, was het een leuke workshop. De cherry blossoms waren duidelijk over hun piek, want het was een groot verschil met de vrijdag voor Pasen. Toen waren de bloesems veel voller. Ik vind mijn foto's deze keer ook wat tegenvallen en zie ze maar als een leuke herinnering aan een gezellige ochtend.

Iedereen had voor wat lekkers gezorgd en we hebben dan ook na de fotosafari nog even genoten van een muffin, verse aardbeien etc. Het was een geslaagde ochtend en een superleuk verjaardagscadeau! Ik heb nog even wat gedronken bij Yolanda en ben toen weer naar huis gereden. Het was inmiddels al behoorlijk warm. We hebben gisteren dan ook de 34 graden bereikt. Vandaag wordt het weer zo'n warme dag, maar je hoort mij niet klagen hoor. Heerlijk! Lekker lang van de avond genieten. Gisteren tot 23:30 uur in een kort rokje en tanktop buiten kunnen zitten en nog had ik het niet koud. Er is zelfs een 'special weather statement' afgegeven. Door de huidige weersomstandigheden waar wij nu in zitten, is er kans op wildfires. Morgen in de namiddag is er kans (en dat gaat wel gebeuren) op een onweersbui. Daarna wordt het weer wat koeler. Even twee dagen rond de 17 graden en vanaf zondag weer rond de 24 graden.

Voor alle foto's klik hier

Paasweekend

Donderdag kwam John na een trip van 10 dagen Nederland weer thuis. Van het druiligere weer in Nederland naar het zonnige warme Virginia. Zijn koffers zaten vol met lekkernijen uit Nederland. Van heerlijke kruiden van Oil & Vinegar tot 'roze koeken' van de AH. Dat wordt smullen! Vrijdag hadden we een dagje Cherry Blossoms gepland. John had ze dit jaar nog niet gezien en het zou mooi weer worden...kortom, een perfecte dag om er op uit te trekken. Ik was benieuwd hoe de blossoms er nu uitzagen, want toen ik alleen ben geweest waren ze nog niet compleet in bloei. Nu wel, mooie volle bloesems. Ik vond de kleur wel een beetje tegenvallen. Ik had ze wat meer roze verwacht. Het was er natuurlijk weer erg druk, maar wel gezellig. Rondom Washington Monument zaten veel mensen op het gras te picknicken. Er was live muziek, dus de stemming zat er goed in.

We hebben een rondje gewandeld rond het Tidal Basin. Af en toe waaide het en vielen de bloesemblaadjes op de grond. Het leek soms wel of het stond te sneeuwen. Het was een grappig gezicht. Ik ben wel benieuwd of er nog genoeg blaadjes aan hangen als wij morgen op fotosafari gaan. Ik heb met mijn verjaardag een workshop gekregen en nu gaan we met 4 meiden naar de Cherry Blossoms. Een professionele fotograaf zal ons begeleiden en tips geven.

We hebben echt genoten van het warme weer. Overal waar je keek zaten wel mensen op dekentjes; genietend van een mooie lentedag. Zo'n stad leeft dan helemaal op. Ik hou wel van die bedrijvigheid om me heen. Gezellig. Na een fijne wandeling en af en toe een break op een bankje gingen we weer verder. Op naar het Washington Monument; hoewel er nog veel mensen op de been waren, was de band al gestopt. Het entertaintment programma stopte er al vroeg mee. Dat was wel jammer, want wij dachten nog even te kunnen genieten van wat live muziek. Helaas, dan maar doorlopen naar het Witte Huis. Nadat we daar nog even hebben rondgelopen en op een bankje hebben gezeten, besloten we weer naar huis te gaan.

Toen was het zaterdag....en ja hoor, weer een heerlijke warme lentedag. We treffen het erg goed op dit moment. 25 graden en het gaat alleen nog maar meer worden. Morgen zelfs 30 graden! Zaterdag heeft John wat klusjes in huis gedaan. Er moet nog best veel gebeuren, voordat de eerste visitie komt en dat is op 18 april. 's Avonds hadden we een Disco party bij Arthur en Aagje. Met wat disco accesoires pasten we helemaal in het thema van het feest. Lekker leuk ouderwets, met echte LP's. Ik heb vele malen een flashback naar de jaren 80 gehad. Die goeie oude tijd... Het was natuurlijk ook een mooie warme avond en we hebben met zijn allen ook nog op het deck gestaan. Nu moet je er van genieten, want voordat je het weet komen de muggen. Dat schijnt hier nogal erg te zijn.

Zondag hebben we eerst uitgeslapen en zijn daarna naar de Home Depot gereden. We moesten nog een kleine schuurmachine hebben, want we willen de kastjes in de badkamer gaan aanpakken. Ook kwamen we daar mooie ligstoelen tegen voor aan het zwembad. We hebben er 3 meegenomen. We hebben er gelijk 2 kleine tafeltjes bijgekocht. We zijn nu op de offertes aan het wachten voor de pool service. Als het goed is gaat het zwembad rond 19 april open. Misschien ietsje later, maar in ieder geval voor 1 mei. Ik kan niet wachten! Het doek zit nu nog over het zwembad en dat staat zo somber. Ik kijk vanuit mijn nieuwe aangeschafte bedje toch liever naar blauw zwemwater. Vanavond duik ik niet het in zwembad, maar op tijd mijn bedje in. Morgen moeten we om half 6 's ochtends aan Tidal Basin in Washington staan, want dan begint onze fotosafari. De zon komt een half uur later op. het wordt weer een prachtige dag, dus ik hoop dat we 's ochtends mooi licht/gloed hebben van de zon. Het is wel erg vroeg, want ik moet al om kwart over 5 bij Yolanda staan. We rijden eerst even langs de Starbucks en daarna langs Patty en Natalie. Iedereen neemt wat lekkers mee, zodat we na de fotosafari ergens kunnen gaan picknicken. Een ontbijtpicknick! Morgenochtend als mijn wekker gaat, zal ik wel even mopperen, maar als ik eenmaal op gang ben en kijk wat ik er voor terugkrijg, valt het allemaal misschien wel mee.