Amerika, the land of stars and stripes . The land of promise. The land of freedom. Voor ons…gewoon een geweldig vakantieland. Al vanaf 1993 komen we jaarlijks in Amerika. We hebben al vele rondreizen gemaakt en hebben ondertussen onze favoriete plekken waar we graag komen. Het ‘kriebelde’ al jaren….hoe zou het zijn om voor een paar jaar in Amerika te wonen? Nu, na zo veel jaar, is daar onze kans .

Daar waar wij al die jaren van hebben gedroomd is werkelijk geworden. Op 27 oktober 2009 zijn wij verhuisd naar Great Falls, Virginia. Een voorstad van Washington DC. We hebben daar bijna 4 jaar met veel plezier gewoond. Wat we echter niet hadden voorzien, is dat we naar Texas zouden verhuizen. Van een city life style naar een country life style... Our journey continues...

....en het gaat maar door! Vanaf half juli 2018 zullen wij wederom naar Amerika verhuizen voor een periode van 4 jaar. Back where we started...in the Washington DC area!

Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.



woensdag 7 december 2011

Uitreiking jeneverkruis...

John is al weer 24 jaar in dienst bij defensie en als officier 20 jaar. Vijf jaar geleden kreeg hij zijn eerste jeneverkruis, vanwege het feit dat hij 15 jaar officier is. Nu vijf jaar later kreeg hij de jeneverkruis omdat hij 20 jaar officier is. Omdat hij de medaille vijf jaar geleden al heeft gekregen, kreeg hij nu een 'cijfer' dat kan worden vervangen op de oorspronkelijke medaille. Normaal gesproken vind dat altijd plaats op 6 december. Om de één of andere reden was er die dag geen mogelijkheid om deze gebeurtenis op de ambassade te houden. Vandaar dat we afgelopen donderdag (1 december) naar de ambassade zijn gegaan. John was niet de enige die de jeneverkruis kreeg. Ook een paar collega's kwamen in aanmerking voor deze onderscheiding. Om 4 uur werden we verwacht. We zijn op tijd weggereden, want we wilden niet te laat komen. Netjes op tijd kwamen we bij ambassade. Er stonden al wat bekende gezichten buiten op ons te wachten en gezamelijk zijn we naar binnen gegaan. Bij deze ceremonie waren collega's van John en andere gasten. Ook was de ambassadeur aanwezig, Renée Jones- Bos.

We werden door de ceremoniemeester geïnstrueerd wat we wanneer moesten doen. Alle militairen werden in de houding gezet en er werd een speech gehouden door de Defensie Attaché, commodore de Bok. Daarna reikte hij de onderscheiding uit, tesamen met een fles jenever. Daarna werden ze gefeliciteerd door de ambassadeur en konden wij ook in de rij aansluiten... Na de felicitaties was er aansluitend een receptie/borrel. Met een wijntje in de hand hebben we geproost en gezellig gekletst. Daarna werd het buffet geopend. Zoals altijd de Indische rijsttafel. we lieten het ons goed smaken. Rond een uur of zeven kwam er een einde aan de receptie en natuurlijk waren wij weer één van de laatste gasten die naar huis gingen.

4 opmerkingen:

Bibi zei

Van harte, ik had geen idee dat John officier is. En heerlijk zo'n rijsttafel:-)

Robert-Jan en Yvonne zei

Felicitatie waard zeg !

Car zei

24 jaar in dienst van dezelfde werkgever is best wel bijzonder in deze tijd. Van Harte !

Bianca zei

Jeneverkruis, dat klinkt wel twijfelachtig ha ha maar gefeliciteerd ! daar had ik nog nooit van gehoord dat dat een onderscheiding is, toch eens opzoeken waar dat uit historisch oogpunt vandaan is gekomen ;-)