Amerika, the land of stars and stripes . The land of promise. The land of freedom. Voor ons…gewoon een geweldig vakantieland. Al vanaf 1993 komen we jaarlijks in Amerika. We hebben al vele rondreizen gemaakt en hebben ondertussen onze favoriete plekken waar we graag komen. Het ‘kriebelde’ al jaren….hoe zou het zijn om voor een paar jaar in Amerika te wonen? Nu, na zo veel jaar, is daar onze kans .

Daar waar wij al die jaren van hebben gedroomd is werkelijk geworden. Op 27 oktober 2009 zijn wij verhuisd naar Great Falls, Virginia. Een voorstad van Washington DC. We hebben daar bijna 4 jaar met veel plezier gewoond. Wat we echter niet hadden voorzien, is dat we naar Texas zouden verhuizen. Van een city life style naar een country life style... Our journey continues...

....en het gaat maar door! Vanaf half juli 2018 zullen wij wederom naar Amerika verhuizen voor een periode van 4 jaar. Back where we started...in the Washington DC area!

Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.



zaterdag 27 november 2010

Thanksgiving Dinner

Vrijdagavond hadden we een Thanksgiving Dinner bij Arnoud en Yolanda. Om 5 uur werden we verwacht en iedereen moest een gerecht maken. We hadden eerder al moeten aangeven welk gerecht je ging maken. Zo waren alle gangen verdeeld over de gasten. Op het menu stond een licht voorgerecht, soep, kalkoen met verschillende bijgerechten, het dessert en koffie met wat lekkers. Wij hadden gekozen om de soep te maken. Een romige uiensoep. Deze soep hadden we bij Roland en Monique gegeten toen we in Nederland waren. We vonden het zo lekker, dat het ons een goed idee leek om deze voor Thanksgiving te maken. Nog bedankt voor het recept, Monique! Voor 17 volwassenen is het even uitrekenen hoeveel je nodig hebt. Met een blender, formaat Kitchen Aid, moest het in etappes klaargemaakt worden. We zijn er even mee bezig geweest, maar uiteindelijk mocht het resultaat er zijn. De keuken daarintegen... Met de pan soep zijn we naar Arnoud en Yolanda gereden. Leuk hoor, al die heuvels hier, maar met een volle pan achter je stoel is het maar hopen dat het er ook nog in zit bij aankomst. Daarom hadden we de deksel vastgemaakt met tape. Het viel alles mee.

Yolanda had er echt werk van gemaakt. De tafel was prachtig gedecoreerd met herfsttinten, een bloemstuk, kandelaars, bijpassende servetten en hier en daar een thanksgiving item op tafel. We werden ontvangen met een glas champagne, nou ja, meer een cocktail van champagne. Joost had het aperitief voor zijn rekening genomen. Het was erg lekker. Iedereen kwam rond het afgesproken tijdstip binnenvallen en het was al gauw gezellig. In de woonkamer, in de keuken...ja, met 17 volwassenen en 9 kinderen was het lekker druk. Yolanda ging nog even rond met wat kaasjes. Nicole was toen aan de beurt om pannenkoeken te gaan bakken voor de kinderen. Die zouden eerst gaan eten en daarna gaan spelen in de basement, zodat wij rustig konden eten. De kinderen lieten het zich goed smaken. Het was zo op en Nicole was lekker bezig. De pannenkoeken vlogen door de lucht en daarna gelukkig weer in de pan. Ik zie een tweede carrière...een typisch Hollands pannenkoekenhuis in McLean...??

Jos en Petra hadden het voorgerecht. Ze hadden dit ondertussen al op de tafel gezet en het zag er professioneel uit, moet ik zeggen. Voordat we aan het voorgerecht konden beginnen, gaf Arnoud eerst nog een welkomspeech. Bon Apetit! Het voorgerecht was mozzarella met tomaat, kruiden in een 'jasje' van komkommer. Met een bijpassende wijn, was het een heerlijke combinatie. Ik was de BOB die avond, maar heb wel van elke wijn een beetje gedronken. Na deze gang waren wij aan de beurt. Het enige wat we nog moesten doen, was de soep opwarmen en de kaas raspen. De kaas trok wel aandacht, want Old Amsterdam is hier best prijzig. Er werd dan ook 'stiekem' van de kaas gesnoept. De croutons met verse peterselie had ik thuis al klaargemaakt. Nadat de soep warm was, konden we het uitserveren. Ik was zo benieuwd hoe iedereen ons gerecht zou vinden. Gelukkig kregen we leuke reacties en het is een soep die ik nog wel eens vaker zal gaan klaarmaken. Tussen de gangen stond iedereen zo'n beetje in de keuken. Dit centrale punt trekt toch altijd de mensen aan. Typisch Hollands, denk ik. Iedereen was druk in de weer. De één met koken, de ander met drinken. Ik moet ook zeggen dat alles gesmeerd liep. Geen aangebrand eten, geen sneetjes in de vingers...nee, als ware professionals deed iedereen zijn ding. Koken en daarna gezellig aan tafel om het op te eten. Thanksgiving is een typisch familiefeest. Aangezien wij hier onze familie niet in de buurt hebben, doen we het met de 'andere familie'...de Dutchies. Iedereen genoot van de avond en het eten, dat was wel duidelijk.

Tussen de gerechten door werd de kalkoen af en toe al omgedraaid in de oven, maar nu was het dan echt zover. Het was tijd voor de kalkoen. Arnoud en Yolanda wilden twee kleine kalkoenen, maar er was maar 1 formaat...'huge'!! Groot dus, och, dan maar twee grote kalkoenen. Nadat deze uit de oven waren gehaald, werd de temperatuur opgemeten. Het moest natuurlijk wel goed gaar zijn. Met de goedkeuring van Cynthia werd de kalkoen goedgekeurd. Als trotse 'ouders' van de kalkoenen, poseerden Arnoud en Yolanda nog even voor de camera. Het zag er super uit. Ondertussen was Tine met haar salade bezig, terwijl haar vegetarisch bij gerecht in de stoofpot stond te pruttelen. Patty had haar gerecht in de oven staan. Zij had een champignonragout in filodeeg gemaakt.

Arnoud was inmiddels begonnen met het aansnijden van de kalkoen. Het ging moeiteloos en volgens mij heeft hij dat wel vaker gedaan. Natuurlijk stond de hele keuken vol, met z'n allen op een paar vierkante meter en keken we toe hoe Arnoud de kalkoen aan het ontleden was. Alle gerechten waren klaar en we zijn weer terug aan tafel gegaan om dit lekkers op te eten. Natuurlijk ook weer met een bijpassende rode wijn. De sfeer was erg goed en er werd veel gelachen. Het was mooi om te zien; allemaal aan één lange tafel. De kinderen vermaakten zich ook prima, op één incidentje na. Nienke had haar voet opengehaald aan speelgoed. Precies op het moment dat Arnoud van zijn kalkoen wilde genieten. Ach, met Cynthia (niet alleen vriendin, maar tevens huisarts) in de buurt, was het zo verholpen en kon ook Arnoud gaan eten.

De tafel werd afgeruimd en er werd plaatsgemaakt voor het dessert. De eer om het dessert te maken was voor Bert en Cynthia. Ook hun gerecht zag er prachtig uit. Een chocoladecake gevuld met kersen en slagroom en een echte (zelfgemaakte) Amerikaanse cheesecake. In de keuken werd de taart aangesneden en de chocoladecake verdeeld over de bordjes. We waren al zo goed met de flessen wijn....dus een fles (of 2) dessertwijn werd opengetrokken. Ook weer één om te onthouden. Heerlijke wijn! Wat hebben we lekker gegeten die avond. Iedereen had enorm zijn/haar best gedaan. Elke gang was lekker en niets op aan te merken. We hebben het etentje afgesloten met koffie en wat lekkere chocolaatjes en natuurlijk een likeur. We kijken met heel veel plezier terug op deze heerlijke en gezellige avond!

Voor alle foto's van Thanksgiving Dinner, klik hier.

6 opmerkingen:

Petra zei

Wow, dat ziet er allemaal zalig uit! Ik dacht altijd, dat in de keuken zitten en staan Amerikaans was. Dat doet iedereen tijdens onze feestjes namelijk altijd. Vroeger in Nederland nooit, maar de keukens van ons en familie waren er ook niet op ingesteld.

Bibi zei

Now this is what I'm talking about! Heerlijk en gezellig:-)

Tjeerd en Kiki zei

Wow dat ziet er gezellig en super lekker uit!!

Kristel Holsbeek zei

Heel gezellig en hmm om te watertanden hé...

Anja zei

Gezellig en heerlijk, een geslaagde Thamksgiving!

Bianca zei

Dat ziet er super uit hoor vooral dat nagerecht hmmm !