Over Texas, Texanen, de omgeving en waar wij wonen…

Texas is een wereld op zichzelf. Op Alaska na is het de grootste staat in de VS, maar in Texas wonen dertig maal zoveel mensen. Texas heeft een hoge dunk van zichzelf en als je hier bent zal je ook ontdekken dat Texas een aparte wereld is. Texas is de belangrijkste mijnbouwstaat van de Verenigde Staten (aardolie, aardgas, voorts cement, zout, helium, gips), maar tevens een van de belangrijkste agrarische staten. De belangrijkste gewassen zijn katoen, granen, pecannoten en fruit.

Als je 4 jaar lang bomen, groen en veel natuur om je heen gewend bent, dan is het wel even omschakelen hier. Ik kan wel zeggen dat het een kleine cultuurshock was voor mij. Het is dat wij in Cedar Hill wonen, waar het nog enigszins heuvelachtig en groen is, maar de rest van de omgeving is vlak, droog en best wel saai eigenlijk. Elk plaatsje ziet er een beetje hetzelfde uit. Weinig karakter, veel gated communities. Gated communities zijn woonwijken met een hoge muur of hek om de wijk. Je komt alleen maar in de wijk met een code van de poort. Wij wonen gewoon in een open wijk. Geen poort, geen hek en dat vind ik eigenlijk wel prima. Cedar Hill ligt ongeveer 26 kilometer van Downtown Dallas. Wij vallen dan ook onder Dallas County. Dallas is de op twee na grootste stad van Texas en de negende grootste stad in de VS. van 2010 had de stad een bevolking van 1.197.816 inwoners. Hoe de stand nu is weet ik niet, maar dat er heel veel mensen wonen is wel duidelijk. Dallas is leuk en je merkt gelijk aan de mensen en hoe ze gekleed zijn dat je in een stad bent. De meer beschaafde wereld wat wij gewend zijn.

We wonen vlakbij een meer. Genaamd Joe Pool Lake. Dit meer werd in 1989 geopend. Joe Pool Lake is een favoriete bestemming van de inwoners van de Dallas – Fort Worth Metroplex. Je kunt er camperen, vissen, wandelen, zwemmen. Er is een kleine jachthaven en een restaurant met bar. Schijnbaar the place to be op vrijdagavond, maar dat moeten we nog ontdekken. Om water in je omgeving te hebben is wel leuk. De zonsondergang ziet er mooier uit en je krijgt er een soort van vakantiegevoel van. Voor 10 minuten, want dan ben je er voorbij gereden.

Verder heb je veel plaatsen hier die wat vervallen zijn en waar je liever niet wilt wonen. Achterstallig onderhoud aan huizen, leegstand en een vreemde atmosfeer. Gelukkig hoef ik niet door dit soort plaatsen heen om ergens naar toe te gaan. Het kan wel leuke plaatjes opleveren. Maar dan wel vanuit de auto, al rijdende, haha.

Texanen…wat zal ik daar eens over zeggen. Er werd mij verteld dat Texanen supervriendelijk, open en hartelijk zijn. Ik heb eerder ondervonden dat de Texanen een gereserveerde vriendelijkheid hebben. Ik kan er eigenlijk nog weinig over zeggen, want we wonen hier nog maar 2 maanden en zo veel mensen hebben we nog niet ontmoet. Dat de kerk een zeer centrale plaats inneemt in het leven van een Texaan, daar zijn we ook al achter gekomen. Bij de kerk ontmoeten ze hun vrienden, gaan ze sporten, avondjes uit, gaan de kleine kinderen naar de kleuterschool en de grote kinderen naar de scouting. Je krijgt bijna het gevoel in een jarenvijftig film te zijn beland. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik respecteer ieders geloof. Maar ik word er zo onderhand niet goed van. Reclames op TV, reclamefolders…allemaal met betrekking op het geloof. Ook al messengers van God aan de deur gehad. Ik zit daar helemaal niet op de wachten. Even iets tussendoor…wij hebben ons al voorgesteld aan de buurman. Zijn toekomstige vrouw (inmiddels al getrouwd) woonde toen nog niet bij hem. Ja, zij zijn ook erg gelovig en trouwden op de meest traditionele manier. Hij zei toen nog eens langs te komen met zijn vrouw om haar aan ons voor te stellen. Maar nadat we de messengers van God vriendelijk hebben verteld dat we geen interesse hebben in het geloof, hebben we de buurman nooit meer gezien met zijn vrouw. Zou onze afwijzing ermee te maken hebben, wie zal het zeggen? God in ieder geval niet… Waar ze wel heel vriendelijk zijn is in de winkels, waar de verkoopsters hun enthousiaste 'Hi how are you? How can I help you?' naar je schreeuwen, in de hoop hun commissie binnen te slepen. Al dan niet gemeend, ik vind het wel prettig dat iedereen in ieder geval doet alsof hij/zij blij is dat je als klant binnenkomt. Dat is in Nederland wel eens anders.

Nog een groot verschil met Virginia is de manier waarop de vrouw hier gekleed gaat. De gemiddelde vrouw draagt yoga pants (ja, ook vrouwen met maat xxl en een veel te kort truitje), sportschoenen en een T-shirt als ze boodschappen gaat doen, bijvoorbeeld bij de Walmart. Dat is een grote winkel waar ze food en non-food produkten verkopen. Met groot bedoel ik echt groot. Je weet wel, daar waar ze omroepen of er iemand zo snel mogelijk kan helpen in gangpad tweeenveertig. Een gedeelte elektronica veel groter dan een grote mediamarkt, kleding, rijen en rijen make-up, chipszakken drie keer zo groot als de onze en drie liter flessen cola. Je begrijpt zo wel een beetje wat ik bedoel hè? Afin, terug naar de geklede vrouw… Dames in jurkjes en hoge hakken zie je hier bijna niet. Als Europeaan voel je je hier vlug overdressed. Maar het heeft ook zijn voordelen. Je wordt er zo uitgepikt als ‘buitenlander’ en voordat je het weet sta je een paar minuten (aan de kassa) vragen te beantwoorden over Nederland. En dat ik de volgende keer toch echt foto’s van Nederland moet meebrengen. Aan de andere kant neem ik het de vrouwen ook niet kwalijk hoor. Want als je met hoge hakken je vervolgens in een pick-up truck moet hijsen, naast je cowboy inclusief hoed en vaak nog met een hond ertussen moet plaatsnemen, dan is een yogapant wel de meest makkelijke outfit. Of een jeans, geruite overhemd en stoere boots, dan is het plaatje helemaal compleet.

Volgens mij is het wel duidelijk hè, we moeten allebei nog erg wennen aan de Texanen en de omgeving. Maar ik ga me inleven in de Texas way of living… Wie weet helpt het!

Voor alle foto hier.