Na de vermoeiende bezichtigingsreis kwamen Jos, Petra, Femke
en Britt van de Moosdijk een weekje bij ons op bezoek. Zij hebben ook in
Amerika gewoond (in McLean) en het was een ontzettend leuk weerzien met de van
de Moosdijkjes. John had ze opgehaald op de luchthaven en ik was thuis toen de
deurbel ging. Ja hoor, daar stonden ze. Zo raar dat ze weer in Great Falls
waren. Het voelde weer even als vanouds, alsof ze niet weg waren geweest. Nadat
we de koffers op de kamers hadden gezet en ze hadden laten zien waar iedereen
de komende tijd zou slapen hebben we gezellig geborreld. Het weer was heerlijk.
De kids natuurlijk in het water. Na het eten zijn we vrolijk doorgegaan met
borrelen. Wat een heerlijke afleiding was dat, na alle sores rondom ons vertrek
naar Texas.
De dagen erna hebben we gevuld met shoppen, vooral veel
shoppen. Het scheelt natuurlijk dat zij ook 3 jaar in deze omgeving hebben
gewoond. Ze hoefden niet meer zo nodig naar DC en andere bezienswaardigheden. Dus
onder het motto ‘shop till you drop’ hebben we de bekende malls aangedaan,
outlet centers etc. En dat was na een hele dag winkel in, winkel uit best
vermoeiend, haha. Nog een voordeel dat je mensen in huis hebt is dat ze voor je
gaan koken. Wat een luxe. Zo hebben zij een heerlijke maaltijd voor ons
klaargemaakt. Zo fijn om weer wat bedrijvigheid in huis te hebben. Met zijn
allen in de keuken staan…koken, kletsen…onder het genot van een glaasje wijn
natuurlijk.
Het leek ons ook leuk om tijdens hun verblijf een pool party
te geven. Er zaten hier nog steeds mensen die zij ook kenden. Een leuk weerzien
van beide partijen in dit geval. Het weer zat ook erg mee. Het was weer bloedje
heet. We hadden gyros klaargemaakt en natuurlijk John’s befaamde toetjes. Ook
hadden we de nieuwe mensen uitgenodigd. De familie van de Berg, die het huis na
ons gaan huren, konden zo kennismaken met de rest van de Nederlanders. Het was
weer helemaal in stijl, Tiki kleding en vrolijke kleuren. Ik besefte me ook dat
dit onze laaste pool party zou zijn die wij in Great Falls hadden. Het werd nog
gezellig tot in de late uurtjes.
Ook zijn we door de van de Moosdijkjes nog mee uit eten
genomen. We zijn bij Clyde’s gaan eten in Reston. Lekker buiten op het terras.
We hebben natuurlijk veel herinneringen opgehaald en zoals altijd veel
gelachen. Als je dan zo weer bij elkaar bent, merk je wel dat je de oude club
hebt gemist. Dat wist ik natuurlijk wel, maar toch. We hebben toch 3 jaar lief
en leed met elkaar gedeeld. Dat schept een band. Na het eten zijn we weer naar
huis gereden, waar we nog een afzakkertje hebben genomen.
Het zijn echt schatten, want ze hadden voor ons een
afscheidscadeau gekocht. Omdat wij langer bleven hebben wij natuurlijk iedereen
uitgezwaaid. Ook hadden wij een fotoboek gemaakt voor de drie gezinnen. Ze
vonden het daarom op zijn plaats dat ze ons ook iets gaven. Zo lief… en ja, de
waterlanders kwamen ook weer tevoorschijn. Ik was ontroert door hun gebaar en
ik kan dat nu eenmaal niet verbergen. Dank jullie wel! Voor de gezelligheid en
natuurlijk het cadeau. Dat krijgt een mooi plaatsje in ons nieuwe huis.
De dag erna moesten we weer afscheid nemen van ze. Zij
zouden hun vakantie voortzetten in Florida. We kunnen terugkijken op een leuke
tijd. We zien jullie wel weer in Nederland!
Voor alle foto's klik
hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten