Indian Summer... en supermuis...

Het zwembad is inmiddels gesloten en de herfst laat zich zichtbaar zien. De bladeren van de bomen veranderen weer in mooie warme kleuren. Geel, oranje, rood...echt prachtig om te zien. Ook al is dit de derde keer voor ons, ik kan er geen genoeg van krijgen. De blauwe lucht geeft zo mooi contrast met het rode en oranje kleuren van de bomen. Gelukkig zien we vaak de blauwe lucht. Deze omgeving staat bekend om de mooie nazomers. Ook wel Indian Summer genoemd.

Zo hebben we vorige week woensdag nog heerlijk buiten gezeten tot 11 uur 's avonds. Wel met de buitenhaard aan, maar gewoon in mijn truitje. Het was heerlijk. We hadden Marty (collega van John) over voor een borrel. Met een rood wijntje en 'kaasplankje' was het genieten. Kaasplankje tussen aanhalingstekens, want het is namelijk een deksel van een wijnvat. Onze nieuwste aanwinst. Het is inmiddels onze vierde kaasplank al. Voor elke gelegenheid hebben we er één. What can I say...wij houden nu eenmaal van een hapje en een drankje... De buitenhaard geeft zoveel sfeer en de lampjes van de kerst ook, haha. Die hebben we maar laten hangen vorig jaar.

We hebben gezellig gekletst en genoten van deze mooie avond. Wat een luxe om in oktober nog lang buiten te zitten. Natuurlijk worden de nachten wel kouder en 's ochtends moet de temperatuur nog even op gang komen. Maar zoals het er deze week uit gaat zien is fantastisch. Morgen 25 graden en woensdag zelfs 27 graden. Genieten dus en dat gaan we dan ook doen. John heeft twee dagen vrij genomen. Ons plan is om morgen of overmorgen naar Shenandoah National Park te rijden. Volgens mij is de piek van de mooie kleuren afgelopen weekend geweest, maar nog altijd schitterend om te zien. Dit is de mooiste tijd van het jaar om naar dit park te gaan. Ik kijk er al naar uit.

Muizen, ja we hebben muizen. Lieve kleine schattige muizen... Maar toch heb ik ze liever niet in mijn huis. Vorige week zat ik TV te kijken, totdat ik in mijn ooghoek iets zag bewegen. Heel snel... Ik dacht gelijk aan een grote spin of een muis. Nu bekijk ik alles graag van een afstandje, dus ik had John de opdracht gegeven om eens onder de poef te kijken. Mijn vermoeden bleek juist, een muisje... grijs, klein en met lieve oortjes en glinsterende oogjes keek het ons aan.... John heeft de poef met de muis in het hoekje opgepakt en is naar buiten gegaan. Daar hebben we ze losgelaten en zo snel als ze kwam, zo snel was ze weer verdwenen.

Op avond 2 zaten we wederom TV te kijken, totdat Esmée onze poes ineens alert werd. Vanaf de poef kwam ze in sluipstand naar mijn stoel gekropen. Wij wisten het al gelijk...weer een muis! Esmée liep snel om mijn stoel naar de achterkant en gaf de muis een flinke tik... Knock out... Nou ja, voor even. De muis kwam weer bij haar positieven en dook snel een hoek in. Ik gaf John een handdoek en hij gooide die over de muis. Ze kon geen kant meer op. John de grote dierenvriend pakte het beestje op en bracht het weer netjes naar buiten. En gisteren...ja jullie voelen het al aankomen was het weer bal. Esmée stond in de gang te miauwen. Nu doet ze dat wel vaker, maar dan is het om snoepjes of aandacht te krijgen. Ik riep ze, maar ze kwam niet, terwijl ze dit normaal wel doet. De alarmbellen begonnen gelijk te rinkelen bij ons....een muis! Niet weer hè! Ik liep naar de gang en daar zat Esmée, de wacht te houden bij het kastje. John ging er met de zaklamp onderkijken en naast wat stof en spinnenwebben (wat mij eraan herinnert toch eens vaker dat kastje van de muur te schuiven en ook daaronder moet stofzuigen) zat het muisje verschrikt in de hoek. Esmée vond dat haar plicht er wel op zat en is weer vrolijk op de bank gaan zitten.

John verschoof het kastje en daar ging de muis. Die zette het op het lopen. Het diertje flitste van dekking naar dekking. Van de ene kamer naar de andere. Ze kwam weer in de gang gelopen en schoot een hoek in. Ahaaa, daar hebben we je, dachten we allebei. Met een handdoek in de aanslag, want deze techniek had de vorige keer ook gewerkt, kroop John dichterbij de muis. Die liet zich helaas niet zo snel vangen. Het kleine schattige, maar nu toch wel irritante beestje liep zo snel als het maar kon naar de dining room om daar vervolgens weer onder een kast te kruipen. Wij als twee zotten er weer achteraan. Ik schatte de looproute van de muis in en ging daar staan met de handdoek in de aanslag om de weg van de muis te versperren. John deed weer een poging, maar pfff, dit muisje was zo snel. Ik had het goed ingeschat en ze kwam mijn kant op. Daar heb ik je dacht ik. Twee oogjes glinsterden. Ik bleef kijken. Een muis verstart bij de aanblik van een kat. Verstarde de muis nu ook bij mijn aanblik? Niet dus, de muis was binnen mijn bereik en als je het in slow motion had gezien dan rende de muis en gooide ik met een juiste timing de handdoek over de muis heen, de handdoek al vliegend door de lucht om op de muis te vallen...

Niets slow motion, de muis was sneller dan het licht... de handdoek belandde op de grond en de muis schoot er nog net tussendoor, zo langs mijn laarzen heen richting de keuken. We herpakten ons van deze falende aktie en renden weer achter de muis aan. John zag het nog net achter de koelkast verdwijnen. Dit inmiddels niet meer zo schattige kleine muisje met de lieve oortjes was ons te snel af. Je zou denken dat door alle commotie in huis Esmée zich er wel mee zou bemoeien, maar niets is minder waar. Die zat nog lekker op de bank. Heb je een kat in huis, kun je nog zelf muizen gaan vangen. De koelkast werd door John van de muur verschoven, maar de muis was nergens te bekennen. We hebben nog in de keuken gezocht, maar geen spoor van 'supermuis'. Gelijk maar even achter de koelkast schoongemaakt. Is dat ook weer een keer gebeurd. We zullen zien of we vanavond weer Tom and Jerry gaan spelen. Terwijl ik dit schrijf dwalen mijn gedachten af. Zouden de 'muizen' die we buiten hebben gezet, één en dezelfde muis zijn?? Die heeft misschien wel ergens een opening om naar binnen te kruipen en zal deze gebeurtenis wel vaker gaan voorkomen ben ik bang. Muis gevangen, muis buiten gezet, muis weer terug naar binnen... Uhm, wat denken jullie? In ieder geval wordt het verhaal van de muis vervolgd...