Fototrip Shenandoah

Gisteren had John een vrije dag genomen. Dat was al weer een tijd geleden, want het is erg druk op zijn werk. Maar soms moet je gewoon even een dag plannen, want voordat je het weet is er weer een jaar voorbij en heb je weinig van de omgeving gezien. Toen we vorige week vrijdag naar Shenadoah reden, zag ik onderweg heel veel fotospots. We zaten toen met de tijd en konden nergens stoppen. Daarom zijn we gisteren terug gegaan en hebben dezelfde route gereden. John moest 's ochtends toch nog even wat mailtjes verwerken, maar daarna konden we dan toch op pad. De eerste stop was gewoon langs de kant van de weg. Ik had er hooibalen zien liggen en wilde die graag fotograferen. Het was alleen jammer dat ze niet zo mooi lagen. Maar goed, ik was er nu toch. Ik liep het veld in en ineens sprong er vanalles omhoog en tegen me aan. Het krioelde hier van de sprinkhanen. Ik werd er helemaal kriegelig van... Het liefst was ik teruggelopen, maar je moet er wat voor over hebben om een leuke foto te maken. Verstand op nul dan maar en al zwaaiend met mijn handen om de sprinkhanen van me af te slaan, kwam ik bij de hooibalen. Ik heb wat foto's gemaakt, maar die sprinkhanen lieten me niet met rust, dus ik hield het al snel voor gezien. Even later kwamen we voorbij een open veld met wat huizen en een typische Amerikaanse 'barn', oftewel schuur. De auto werd in de berm geparkeerd en ik kon weer volop plaatjes schieten. Wat is het hier toch prachtig. Zo'n andere omgeving als DC en op iets meer dan een uur rijden bij ons vandaan.

We reden weer verder en zag weer wat hooibalen liggen. Dit plekje was beter. Er stond een oude schuur bij, dus dat maakte het plaatje compleet. Op de één of andere manier had ik de neiging om op de hooibalen te klimmen. Dat heb ik dan ook gedaan, waarna er een kleine fotosessie volgde. Het weer was zalig en ik begon het warm te krijgen met mijn trui aan. In de auto werd zelfs de airco even aangezet. Weer in de auto zat ik te genieten van de omgeving. Typische huizen met rode daken, mooie uitzichten, strakblauwe lucht... We kwamen voorbij Guns Trading Post. Hier kun je wapens kopen, inruilen en schietlessen volgen. Dat vlak daarnaast een kinderopvang zit, begrijp ik dan weer niet. Van het ene uiterste naar het andere... Nadat we ook nog even getankt hadden kwamen we bij een klein doprje, genaamd Sperryville. Sperryville ligt in Rappahannock County. Onderaan de berg, vlakbij de ingang van de Skyline Drive. Natuurlijk mocht ook hier een stop niet ontbreken.

We reden verder en waar we al snel rechtsaf moesten, bleven we nu doorrijden. Uhm, het kwam ineens niet meer zo bekend voor, dus na een kwartiertje zijn we omgekeerd en teruggereden. Net voordat we Sperryville weer in ons vizier kregen zagen we de afslag die we hadden moeten nemen. Nou ja, we hadden de tijd, dus geen probleem en we vervolgden onze tocht. We kwamen aan bij een oude schuur midden in een veld. Nu zie je die wel meer in deze omgeving, maar onze aandacht werd getrokken door een Amerikaanse vlag die in een opening hing. Auto weer in de berm en fotograferen maar. Na dit punt zijn we weer teruggereden naar Sperryville. Van hieruit was het niet lang meer rijden naar de Skyline Drive. Helaas zijn de kleuren al over de top en zijn de bladeren gevallen. Maar dat maakt het uitzicht er niet minder om. Hier en daar zijn we gestopt om te genieten en foto's te maken. We kwamen tijdens de rit over de Skyline Drive 6 herten tegen. Blijf het bijzonder om deze beesten in hun eigen habitat te zien. Er stonden er twee kort langs de kant van de weg en die heb ik nog redelijk kunnen fotograferen. Ze zaten me, al kauwend, vreemd aan te kijken. Die rare toeristen ook....!

Het begon al wat kouder te worden en de dag kwam aan zijn eind. Met een geheugenkaart vol met foto's konden we best tevreden zijn. We zijn bij Reston gestopt om de dag af te sluiten met een dineetje bij Clyde's. Het was een heerlijke dag!


Voor alle foto's klik hier.