The day after....

Vrijdag onder het eten hadden we het over wat we het weekend zouden gaan doen. Wij hadden al besloten om de Billy Goat Trail (Great Falls National Park) te gaan doen. Die had ik namelijk nog nooit gelopen. Na mijn laatste avontuur in Shenandoah, zou dit een 'eitje' moeten zijn. Toen we dit vertelden tegen de rest, bleek er nog meer animo te zijn. Arnoud en Yolanda zagen het ook wel zitten om mee te gaan en ook Michel en Nicole waren enthousiast. Om 11 uur hadden we afgesproken bij het visitor center in het park. We kwamen tegelijkertijd aan met Michel en Nicole. Hun dochter Kim en de hond Misty waren er ook bij. Een paar minuten later kwam de familie Stallmann ook aangereden. Met de kap open, want het was echt een heerlijke dag. Over de 20 graden. Toch ongelooflijk hoe warm het nog was voor de tijd van het jaar. De jassen konden we thuis laten en mijn sjaal ging ook al snel af. We begonnen met onze wandeling. Heerlijk om in de buitenlucht te zijn. Zeker na het zware tafelen van de dag ervoor. Hier en daar was er nog wel een kater voelbaar, haha. Maar dat mocht de pret niet drukken. We wandelden richting de ingang van de Billy Goat Trail. Ik was het helemaal klaar voor en had er zin in. Toen we bij de ingang kwamen, zagen we een lint gespannen. We konden niet verder. Schijnbaar waren de paden overstroomd en kon de trail niet gelopen worden. Dat was even een teleurstelling. Nou ja, we zijn verder gaan lopen op het normale pad. De kids klommen af en toe op de rotsen en ook misty ontpopte zich tot een soort van berggeit. Die was niet bij te houden en stond in een mum van tijd dan ook op een rots. Af en toe zijn we gestopt en hebben we even gezeten. We kwamen tijdens de wandeling nog een paar reigers tegen. Wat is het toch een schitterende omgeving en zo dichtbij voor ons. Een luxe hoor! Nadat we een tijdje hadden gelopen zijn we weer omgedraaid en hetzelfde pad teruggelopen. We zijn nog wel even naar het uitkijkpunt op de watervallen gegaan. Op de boardwalk zagen we al dat het water erg hoog stond. Het water had zich een weg gebaand op plaatsen waar het normaal niet zou moeten staan. De kracht van water zeg maar. Het was ontzettend druk. Niet gek na Thanksgiving en met het prachtige warme weer. We hebben even genoten van het uitzicht, waar we daarna naar huis zijn gegaan.

Voor alle foto's van de wandeling klik hier.