Udvar-Hazy Museum

Een museum bezoeken is altijd leuk, dus we besloten naar het Udvar-Hazy Museum te gaan. Dit museum is ontstaan doordat in het Air and Space museum in Washington op de Mall niet genoeg plaats had om alle vliegtuigen tentoon te stellen. Daarom werd een enorme hangar gebouwd naast Washington Dulles Airport. Het museum omvat een collectie lucht- en ruimtevaart objecten. Het museum is in zijn soort het grootste ter wereld. In het midden van de hangar stond de Lockheed SR-71 Blackbird. Dit vliegtuig is in staat om van Los Angeles naar Washington te vliegen in 1 uur en 4 minuten en 20 seconden. Heel erg bijzonder om te zien. Zeker als je er zo dicht bij kunt komen. We liepen verder in de hangar en zagen vele interessante vliegtuigen. Op een gegeven moment kwamen we bij de Lockheed Martin X-35 Joint Strike Fighter aan, ofwel het prototype F-35 Lightning II. Dit vliegtuig is de reden dat wij in Amerika wonen. Het was voor de visite ontzettend leuk om te zien, om het vliegtuig nu in het echt te zien. Inmiddels is er al veel aan het vliegtuig veranderd, maar ze konden wel een goed beeld krijgen. Natuurlijk kennen ze het allemaal wel van het nieuws en foto's, maar om er zo voor te staan is toch wel een ander verhaal. Het kon niet uitblijven dat menig plaatje werd geschoten. John was op dat moment even gids en vertelde vanalles over het vliegtuig. De familie luisterden aandachtig....

Daarna wandelden we langs de verschillende vliegtuigen. We verbaasden ons over de grootte van de hangar. De vliegtuigen staan er niet alleen op de grond, er hangen er ook in de lucht. We bleven om ons heen kijken en onze blikken gingen van boven naar beneden. Gelukkig waren er ook loopbruggen op diverse niveau's, zodat je weer een andere kijk op de vliegtuigen had. Heel bijzonder vond ik het om de Spaceshuttle Enterprise te zien. Die stond namelijk in het volgende deel waar we aankwamen. De Space Shuttle Enterprise maakte in de jaren '70 één van de eerste testvluchten. De Space Shuttle werd toen gelanceerd vanaf een Boeing 747. De Enterprise werd gebruikt tot 1985. Deze space shuttle heeft zijn naam te danken aan enthousiaste fans van de serie Star Trek. De space shuttle zou namelijk in eerste instantie ‘Constitution’ genoemd worden. De kijkers van de serie Star Trek besloten daarop campagne te houden en probeerden het Witte Huis ervan te overtuigen om de shuttle de naam Enterprise te geven en dat is gelukt. De Enterprise lijkt klein, totdat je eronder gaat staan, dan merk je pas hoe groot deze space shuttle is. Het was erg interessant om door dit gedeelte van het museum te lopen. Niet alleen de space shuttle, maar ook de andere objecten en wetenswaardigheden die om de Enterprise tentoongesteld staan.

Nog een bijzonder vliegtuig die er stond was de Enola Gay, het vliegtuig dat in 1945 de atoombom op Hiroshima gooide. Ik vond het een prachtig vliegtuig om te zien, maar de reden waarvoor de Enola Gay werd ingezet geeft het een zwarte rand aan de schoonheid van dit vliegtuig. De atoombom, met de naam Little Boy, werd boven Hiroshima afgeworpen. Hierdoor kwamen 78.000 mensen direct om. Door de na-effecten als gevolg van de radioactieve straling liep het dodental uiteindelijk op tot ongeveer 140.000 eind 1945. Enola Gay werd het middelpunt van een controverse op het Smithsonian Institution, toen het museum de romp van het vliegtuig werd tentoongesteld voor het publiek op 28 juni 1995. Dit als onderdeel van een tentoonstelling over de 50ste verjaardag/herdenking van de atomaire bombardementen op Hiroshima. Critici van de tentoonstelling, met name die van de American Legion en de Air Force Association, waren bang dat de tentoonstelling te veel aandacht zou vestigen op de Japanse slachtoffers die waren gevallen door toedoen van deze nucleaire bom. Eerder dan op de motivaties voor het bombardement of de discussie over de rol van de nucleaire bom in het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog conflict met Japan. De tentoonstelling werd geannuleerd op 30 januari 1995, hoewel de romp wel tentoongesteld werd. Op 2 juli, werden drie mensen gearresteerd voor het gooien van as en menselijk bloed over de romp van het vliegtuig. Eerder was er al een incident waarbij een demonstrant rode verf over de vloer van de hal had gegooid. Als gevolg van de eerdere controverse staat er in de beschrijving bij het vliegtuig alleen dezelfde beknopte technische gegevens zoals bij de andere vliegtuigen in het museum. De reden hiervoor was om geen verdere discussie te krijgen over de omstreden kwestie. Het vliegtuig wordt extra beveiligd met camera’s en sensoren die afgaan als er een bezoeker of object te dichtbij komt.

Ook stonden er commerciële vliegtuigen in de hangar zoals de Air France Concorde en een Boeing 707. Nadat we de vliegtuigen in de hangar hadden gezien, zijn we naar de uitkijktoren gegaan. Het was gelukkig niet druk bij de lift en we konden na een paar minuten al mee naar boven. In de toren hadden we uitzicht op o.a. Dulles National Airport. Het was grappig om de luchthaven eens van een andere kant te bekijken. Toen wij er waren kwamen er veel internationale vluchten binnen. Zo ook het vliegtuig waar Petrick (collega van John) in zat zagen we landen. Nadat we een rondje hadden gelopen in de toren gingen we met de lift weer naar beneden en zo kwam er een einde aan het museumbezoek. We hebben er aardig wat tijd doorgebracht en iedereen was er aan toe om even te relaxen.

's Avonds zijn we naar PF Chang's geweest. Sinds vorig jaar favoriet bij onze visite. We kwamen aan bij het restaurant en hadden vrijwel meteen een tafel. Grappig, want het was dezelfde tafel als de vorige keer. We bestelden van alles wat en iedereen genoot er van. Heerlijk als al die lekkernijen op tafel staan en je overal een hapje van kunt proberen. Een nagerecht kon niet uitblijven en nadat we die met moeite op kregen, gingen we met een voldaan gevoel naar huis.

Voor alle foto's klik hier!