Pentagon Memorial & Arlington Cemetery

John moest naar zijn werk, dus ben ik alleen met de familie naar het Pentagon Memorial geweest en Arlington Cemetery geweest. Ik was zelf ook nog nooit naar het Pentagon Memorial geweest. Het was voor iedereen een nieuwe ervaring. Het weer was wat twijfelachtig en onderweg krijgen we al wat spatjes regen. Die spatjes werden grotere druppels naar mate we bij Arlington Cemetery kwamen. Ik besloot daarop door te rijden naar het Pentagon winkelcentrum. We hadden de auto geparkeerd en we hebben er een rondje gelopen. Volgens de radar zou het niet lang meer regenen. Na een tijdje zagen we dat de regen was gestopt en zijn naar het Memorial gewandeld. Het was heel erg makkelijk te bereiken en na een korte wandeling kwamen we bij het Pentagon. Zodra je het terrein op loopt, is fotograferen niet toegestaan. Alleen bij het monument is het weer mogelijk. We kwamen er aan en het is toch wel bijzonder om zo dicht bij het Pentagon te staan. Aan het gebouw kun je goed zien, waar het vliegtuig het gebouw heeft geramd. Er was duidelijk een kleurverschil in de stenen te zien.

Het Pentagon Memorial, ter herdenking aan de 184 mensen die hun leven lieten op de site van het Pentagon tijdens de aanslag van 9/11. 184 mannen, vrouwen en kinderen. Onwetend, onschuldig. Het bestaat uit een plein waarop 184 banken staan, met de namen van de slachtoffers. Onder elke bank stroomt water, wat zich weerspiegeld in de bankje. Het symboliseert de herinnering aan hen die stierven; die herinnering zal altijd schitteren, ze zullen nooit worden vergeten. Op elk bankje staat een naam gegraveerd van één van de slachtoffers. Niet alleen ik, maar ook de familie was erg onder de indruk van het monument. We werden er allemaal stil van. Aan de stand van de bankjes kun je zien of het slachtoffer in het vliegtuig zat of in het Pentagon het leven liet. Die met de 'opening naar het Pentagon zijn de slachtoffers die in het vliegtuig zaten en die met de opening van het Pentagon af de slachtoffers die in het gebouw zaten.

Iedereen nam de tijd om door de 'tuin' te lopen. Af en toe stonden we stil bij een bankje en hadden we het over de verschrikkelijke gebeurtenis op 9/11. Het is bijna niet te bevatten, dat daar zo'n groot toestel het gebouw in vloog. Het was er zo sereen, zo rustig. Ik vind het een waardig monument en zeker aan te bevelen voor degene die nog eens in Washington komen. We hebben er onze tijd genomen en toen we alles op ons hadden laten inwerken, zijn we weer terug gegaan naar het winkelcentrum waar de auto stond geparkeerd. Arlington Cemetery was de volgende stop.

Het was maar een kort stukje van het Pentagon naar Arlington Cemetery. Het was ook niet druk op de parkeerplaats en had al snel een plekje. We zijn naar de ingang gelopen. Ik zag dat de lucht steeds dreigender werd. Donkere wolken en ik hoopte maar dat het droog zou blijven. Ondanks dat de familie hier vorig jaar ook al naar toe was geweest, stond het toch weer op hun lijstje. Het blijft indrukwekkend. We liepen langs de graven en waar of hoever je ook kijkt; je ziet overal witte kruizen. Ongelooflijk. Hoewel ik zelf al vaak op Arlington ben geweest; het blijft keer op keer boeien. We liepen richting het graf van John F. Kennedy. De familie liep er rond en ik besloot maar even Accuweather te raadplegen. Er was een Severe Thunderstorm Warning afgegeven. Ik moest een keuze maken of we terug naar huis zouden gaan of verder lopen. Je kunt niet echt schuilen als het keihard gaat regenen en met onweer onder een boom staan is al helemaal niet verstandig. Ik gaf aan wat mijn bevindingen waren over het weer en iedereen was het met elkaar eens. Terug naar huis, voordat het los zou barsten. Eenmaal thuis klaarde het weer op en heeft men nog genoten van een zonnige middag.

Voor alle foto's van deze dag, klik hier.