Zomergevoel...

Ons weekend is lekker rustig verlopen. We hebben niets gepland, dus we slapen eerst heerlijk uit. John is duidelijk moe, want terwijl ik zachtjes uit bed kom zie ik hem nog in een diepe slaap. Ik besluit alvast naar beneden te gaan en het ontbijt klaar te maken. Ik kook wat eieren, zet het koffiezetapparaat aan en dek de tafel. Blijkbaar is John toch wakker geworden van mij en komt ook naar beneden. De eitjes zijn klaar en ik maak er een eisalade van. Het brood springt uit de broodrooster en we kunnen gaan eten. We ‘vergaderen’ over wat we vandaag gaan doen. Ik ben nu twee keer naar de cherry blossoms geweest en ik hoef niet zo nodig nog een keer te gaan. Een museumbezoek is een andere optie. We hebben het over het weer, ons buitenhaardje en zo komen we op het hout die we een tijdje geleden ergens gratis hebben opgehaald. Het zijn echter megagrote blokken. Je zou er krukjes van kunnen maken, zo groot. Die moeten dus nog klein gehakt worden. John heeft daar een hele mooie bijl voor….maar die ligt in Nederland. Echt, ik snap niet dat we sommige spullen niet hebben meegenomen. Afin, dat wordt dus op zoek naar een nieuwe bijl. Hoera voor het internet, want na een kleine speurtocht door John komen we op een stevige bijl die ook nog eens goede reviews krijgt. De Lowe’s verkoopt dit merk, dus onze zaterdag heeft meteen een bestemming…de bouwmarkt! Niet mijn ideale winkel om te shoppen, maar John gaat zo vaak met mij mee naar de mall, dat het nu mijn beurt is om met hem naar Lowe’s te gaan. De bouwmarkten hier zijn zo ontzettend groot, maar met borden staat er aangegeven wat er in de gangen te vinden is. We komen al snel bij de bijlen, maar het merk waar John naar op zoek is staat er niet bij. Wel hebben ze van dit merk andere producten, maar helaas niet wat hij zoekt. We vragen het aan een medewerker, maar blijkbaar is de bijl alleen via internet te verkrijgen. In de winkel krijgen we 10% militaire discount en de vraag is of we dat ook krijgen als we de bijl op de online store van Lowe’s kopen. Daarbij komen nog de verzendkosten, dus dat voordeeltje is dan ook weg. Het is een nieuw merk voor Lowe’s. Misschien komt het nog wel in de winkel.

Onderweg maken we nog een stop bij Grand Mart International Foods. Hier verkopen ze kroepoek zonder rare smaakjes eraan toegevoegd. Ze hebben 4 verschillende soorten, dus ik hoop dat ze de originele kroepoek hebben. Blijkbaar is de originele kroepoek populair, want ik grijp vaak mis. Maar deze keer heb ik geluk en ik sla gelijk goed in. Met zo’n 7 zakken in mijn mandje ga ik daarna op zoek naar sticky rice. (witte plakkerige rijst) Die krijg je bijvoorbeeld bij PF Chang’s en ik vind het lekkere rijst. Om tijd te besparen vraag ik waar ik de rijst kan vinden en niet veel later sta ik voor het schap. Ongelooflijk om te zien hoeveel keus ik heb. Tja, de merken zeggen mij niets en ik pak een zak, waarvan ik hoop dat het goed is. We lopen verder in de winkel en komen op de vleesafdeling. Wat je hier allemaal ziet…varkensoren, koeientong… dat laat ik allemaal aan me voorbij gaan. Ik zie wel pork belly liggen. Dat is wat wij noemen speklappen. Die neem ik ook mee. Vanuit Nederland heb ik kruiden meegenomen om te marineren, dus binnenkort wordt het een ouderwets speklapje op het bord. We rekenen af en gaan weer terug naar huis. Het is inmiddels al laat geworden dus ik begin aan het eten. De Mangnolia Beef heeft de hele nacht in de marinade gestaan en het ruikt heerlijk. Ik heb alles volgens het recept gemaakt. John had dit op internet gevonden en bij de reviews werd er aangegeven dat een eetlepel red pepper kruiden wel heel erg veel was. Daardoor zou het gerecht te pittig worden. Iedereen adviseert een theelepel. Met het klaarmaken van de marinade had ik daar niet meer bij stil gestaan en heb dus een eetlepel met rode peperkruiden in de marinade gedaan. We zijn dus erg benieuwd hoe het zal smaken. Ik bak een bosuitje aan en doe daarna het vlees erbij. Het zijn dunnen reepjes en het is zo gaar. Het is inderdaad wel erg pittig en het komt niet ten goede van de rest van de ingrediënten. De smaak valt ook een beetje tegen. Mijn medebloggers vroegen in hun reacties op de laatste blog al het recept, maar helaas het is niet echt de moeite waard en het heeft nog wat verbeteringen nodig. Wanneer we het recept goed genoeg vinden zal ik die zeker op mijn blog plaatsen.

Zondag merken we dat het al wat beter weer is, al blijft het nog wel wat aan de frisse kant. John moet vandaag zijn koffer pakken en dat betekent dat ik nog het één en ander moet strijken. Dat komt goed uit, want John moet nog aan een presentatie werken. Na de strijk ga ik toch proberen om buiten te zitten. Met mijn stoel uit de wind, gaat het op zich wel. We hebben het wel eens warmer gehad, maar je moet het doen met wat je krijgt. John pakt zijn koffer in en werkt nog wat in de tuin. Ook zie ik vandaag de groundhog! Hij is weer uit zijn hol gekropen. Ik weet niet of het Sammy of Guus was, maar één van de twee loopt weer lekker te grazen op het gras. ’s Avonds gaat de wind wat liggen en is het wat aangenamer. Terwijl John een sigaar opsteekt en ik de rosé buiten zet, begint het te druppelen. Nee hè! Gelukkig hebben we een gazebo en daar gaan dan maar zitten. Die avond maken we het niet laat, want we moeten vroeg weer op.

Het is maandag en ik moet John naar de luchthaven brengen. In eerste instantie dacht hij pas dinsdag te vertrekken, maar kwam er gelukkig op tijd achter dat zijn vlucht toch op maandag stond. Bij het buiten komen merk ik dat het al veel zachter is, dan de voorgaande dagen. Er wordt dan ook stralend weer voorspelt. Wel zo’n 28 graden. Ik besluit dan ook om bij thuiskomst niet meer terug mijn bedje in te duiken. Ik doe alvast wat huishoudelijke taken, zodat ik daarna van het mooie weer kan genieten. Binnen een mum van tijd is het al lekker warm. Ik ga op zoek naar mijn flip-flops (teenslippers), want die kan ik wel gebruiken vandaag. Wat een verschil met de afgelopen dagen, waar ik nog op mijn Uggs rondliep. Met een rokje en shirtje met korte mouwen geniet ik van de zon. Zo raar om het ineens zo warm te hebben. We gaan ook van het ene uiterste naar het andere uiterste. Oef, wat is het warm in de zon. Ik smeer mezelf maar in, want je bent hier zo verband! Ik ben weer aan een nieuw boek begonnen. Al lezende gaan de uren voorbij. Het is heerlijk en van mij mogen de dagen zo wel vaker zijn. Ik vier dit zomergevoel met een glaasje rosé. Al gauw is het etenstijd en ik maak iets simpels voor mezelf klaar. Het bakje koffie drink ik buiten op, want om kwart voor 7 is het nog steeds 29 graden. We hebben dan ook weer een record te pakken. Er is 85 graden fahrenheit (29.4 celsius) gemeten en stoot daarmee de temperatuur van deze dag in 1956 van de troon.

Het is jammer dat John er niet is, want het is een heerlijke avond om buiten te zitten. Met zijn tweetjes is het natuurlijk veel gezelliger. De temperatuur zakt maar langzaam, want om half 11 is het nog steeds 26 graden. Het waait wel flink. Alsof er iemand met een föhn in mijn gezicht staat te blazen. Zo voelt de warme wind aan. Uiteindelijk ga ik toch maar naar binnen en 10 minuten later gaan de lampen flikkeren. Ik weet dan wat me te doen staat. Telefoon op de oplader, computer alvast uit zetten, zaklamp pakken en hopen dat de stroom niet uitvalt. Dikke pech, want op het moment dat ik de zaklamp pak, gaat alles uit. Daar sta ik dan in een donkere keuken! Gelukkig duurt het niet lang en na 5 minuten springt alles weer aan. Ook zie ik bliksem. Er wordt onweer verwacht en dat vind ik niet zo gek, na zo'n warme dag. De foto hiernaast is gisteren gemaakt (door Maxwell Kruger). Spectaculair hè? Het is al laat en het vroege opstaan breekt nu op. Tijd om naar bed te gaan! Als ik vanochtend wakker word dan staat het weer in schril contrast met gisteren. Koud en grijs! Bah! Het warme weer brengt ook een nadeel met zich mee. De stinkbugs!! Nu zaten ze al binnen, maar het lijkt wel of het aantal verdubbeld is. Ook buiten tegen de ramen zie je ze zitten. Gistermiddag vloog er weer één tegen me aan! Later voelde ik iets kriebelen en zat er één in mijn haar. Ik wilde de koelkast opendoen, zat er één op het handvat. Maar het toppunt ’s avonds toen ik een slok van mijn cola wilde nemen en ik iets tegen mijn lippen voelde…juist weer een stinkbug! Jakkes, wat een vieze beesten en wat zijn ze irritant. Ik hou mijn hart vast voor de zomer, wanneer ze weer in groten getale aanwezig zijn!