Er is deze week weer veel gebeurd, dus tijd om een blog te schrijven. Allereerst wil ik mijn vader feliciteren met zijn verjaardag. Hij is vandaag 73 geworden! Ook felicitaties voor onze vriendin Jacqie! Wij wensen jullie allebei een fijne dag vol gezelligheid! Afgelopen maandag stonden de werkmannen weer voor de deur. Deze week zouden de rest van de ramen vervangen worden. Ze begonnen op de boven en na een dag werk is het beoven helemaal klaar. Dinsdag om 8 uur waren ze weer aanwezig en zijn op de begane grond verder gegaan. Ze hadden er een aantal ramen uit liggen toen het begon te regenen. Niet echt fijn als alles zo wat open ligt. De temperatuur werkte ook niet echt mee, want het was best frisjes.Ik was de ochtend optimistisch begonnen door mijn teenslippers aan te doen. Na een paar uur en een stel blauwe tenen heb ik mijn Uggs maar weer aan gedaan. Het weer zag er in eerste instantie best redelijk uit, maar het tegendeel bleek het geval. Gelukkig werd het op een gegeven moment weer droog, maar het bleef koud. Wat wil je met de ramen eruit. Ik voelde de wind door het huis trekken. Het tempo zat er lekker in bij de mannen en zo was aan het einde van de dag ook de begane grond ook voorzien van nieuwe ramen. Het is erg fijn om weer ramen te hebben die op een normale manier open gaan. Dus niet dat ik er eerst tegen aan moet rammen en alle krachten moet gebruiken om een raam open te zetten. Ik kan de nieuwe ramen nu met één vinger openen (nou ja, bij wijze van dan), wat een verademing! Dat kon ik niet zeggen van de lucht die in ons huis hing. Er hing een soort van chemische lucht en ik kreeg er hoofdpijn van. De ramen tegen elkaar open zetten was geen optie, want het was al avond en best koud. Een rare indringende lucht, je zou er bijna high van worden…
Op woensdag ging inmiddels om de gebruikelijke tijd (8 uur) de deurbel en daar stonden de mannen weer. De basement was deze dag aan de beurt. Het weer werkte ook mee, want het was erg lekker. Het zou zelfs 28 graden worden. De Uggs waren niet nodig en in een zomers tenue heb ik lekker buiten gezeten. Dankzij het heerlijke weer kon ik ontsnappen aan de chemische lucht en heb ik alles tegen elkaar open kunnen zetten. Dat had geholpen, want de lucht werd al minder in huis. Ze zaten goed op schema, want binnen no time zaten de nieuwe ramen er in! Alleen de schuifpui in de bar moet er nog in en dan is het werk gedaan. Voor de schuifpui zijn ze donderdag teruggekomen. Die ochtend had ik Petra op de koffie. Gezellig, want al die dagen aan huis gekluisterd zijn en niemand hebben tegen wie je aan kunt praten, kan soms erg saai zijn. We hebben gezellig koffie gedronken. Wel binnen, want de temperatuur moest nog een beetje stijgen. Dat gebeurde in de middag. Nadat de mannen weg waren ben ik de ramen gaan zemen. Na een paar uur arbeid, vond ik dat ik wel een wijntje had verdiend. Er zat nog een beetje in de fles, dus gepaard met een boek en een glaasje ben ik buiten gaan zitten. De wind was wat gaan liggen en het was erg aangenaam. Ik zat helemaal in het verhaal tot ik een harde klap hoorde. Ik schrok en dacht dat Esmée ergens op zat en dat er iets gevallen was. Kon het me niet voorstellen, want Esmée zit nooit op tafels of kasten. Ik liep naar binnen en hoorde water naar beneden kletteren…Aahhh! Er zat een gat in het plafond en de keuken stond blank! Een stuk gipsplaat was naar beneden gekomen. Ik heb uit de garage twee grote teilen gepakt en eronder gezet. Vervolgens ben ik gelijk naar boven gerend naar één van de badkamers die ter hoogte van het gat zit. Het is de gastenbadkamer die wij zelf niet gebruiken. Ik heb maandag wel één van de mannen horen doortrekken, nadat hij van de toilet gebruik had gemaakt. Het is een gehorig huis en als je beneden zit kun je daar niet omheen. Dus mijn gedachte was het kraantje van het toilet dicht te draaien. Het was wel wat nat rond het toilet. Ik rende vervolgens naar de kast met handdoeken en heb zo’n beetje alle badlakens mee naar beneden genomen. Het water druppelde nog steeds naar beneden. Ik heb alle handdoeken op de grond gelegd en de vloer gelijk droog gemaakt. Tenminste zo goed als het kon. Dat heb ik dan weer, net nu John nog in Nederland zit. Ik dacht ‘wat nu’? Ik vertrouwde het allemaal niet, dus ik belde naar Jos. Arme kerel, net een paar uur thuis van zijn vlucht uit Nederland, kon hij weer naar mij komen. Natuurlijk vond hij het geen moeite en kwam er gelijk aan. Samen hebben we gekeken naar het toilet boven, het kraantje en hebben we wat testen gedaan. Zoals het opnieuw doorspoelen van het toilet. Ik kwam ook tot de ontdekking dat ik zaterdag daar gedoucht heb, omdat ik er toen om 5 uur uit moest om de Stallmannetjes weg te brengen naar de luchthaven. Ik wilde John niet wakker maken en heb dus van deze douche gebruik gemaakt. Misschien dat het daar mee te maken heeft, we weten het nog niet. Ik heb in ieder geval niets gemerkt in de badkamer boven, ik heb geen water horen lopen, rare geluiden opgemerkt of iets vreemds aan het plafond gezien. En dan ineens komt er een stuk plafond naar beneden. Afin, na het bezoekje van Jos was ik wat meer gerust en ik kan er nu toch weinig aan veranderen. Vanmiddag moeten we maar concact opnemen met onze huurbaas, want het zal wel een verzekeringskwestie worden. Ik ben er helemaal niet blij mee! Ik heb vier dagen in de rotzooi gezeten en heb werklui over de vloer gehad. Ik was al blij dat zij klaar waren met de ramen en dan krijg je dit weer…! Niet fijn, te weten dat we over twee weken vier gasten krijgen! Wordt vervolgd dus….
Vandaag komt John thuis! Ik had hem al een mailtje gestuurd over de lekkage. Dan weet hij in ieder geval wat hem te wachten staat. Leuk thuiskomen is anders, nou ja, ik sta hem natuurlijk met een stralende lach op te wachten. Daar moet hij het ook mee doen, want het is het enige wat straalt vandaag. De zon laat zich niet zien, sterker nog, het is zó koud! Slechts 11 graden! De groundhog is weer in zijn hol gekropen en ik zit binnen met een dikke trui aan. Gelukkig wordt het na vandaag wel beter, want we hebben een paar dagen van 27 graden in het vooruitzicht. Morgen nog 20 graden en dan schiet de temperatuur omhoog! Heerlijk, kan niet wachten!
Amerika, the land of stars and stripes . The land of promise. The land of freedom. Voor ons…gewoon een geweldig vakantieland. Al vanaf 1993 komen we jaarlijks in Amerika. We hebben al vele rondreizen gemaakt en hebben ondertussen onze favoriete plekken waar we graag komen. Het ‘kriebelde’ al jaren….hoe zou het zijn om voor een paar jaar in Amerika te wonen? Nu, na zo veel jaar, is daar onze kans .
Daar waar wij al die jaren van hebben gedroomd is werkelijk geworden. Op 27 oktober 2009 zijn wij verhuisd naar Great Falls, Virginia. Een voorstad van Washington DC. We hebben daar bijna 4 jaar met veel plezier gewoond. Wat we echter niet hadden voorzien, is dat we naar Texas zouden verhuizen. Van een city life style naar een country life style... Our journey continues...
....en het gaat maar door! Vanaf half juli 2018 zullen wij wederom naar Amerika verhuizen voor een periode van 4 jaar. Back where we started...in the Washington DC area!
Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.
Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.
vrijdag 22 april 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Wat rot van die lekkage! Ik hoop dat dat snel kan worden opgelost. Geniet ze van het weer, hier wil het niet lukken..
Je hebt je mannetje weer kunnen staan, wat een ravage.
Het huis is straks gerenoveerd als jullie weer vertrekken.
En nu binnenkort maar op naar het water in je zwembad ook bij jullie mag het mooie weer nu wel echt doorzetten, kunnen je gasten er ook van genieten.
Wat een ellende die lekkage.
Geniet van het mooie weer dat er aan zit te komen, hier is het niet koud maar grijs en saai weer.
Wat ellendig zo'n lekkage, was ik nog vergeten te vermelden dat dat in ons huis dus ook een probleem is: de aansluiting achter de muren naar de kranen aan de andere kant zijn niet goed meer. Dat zie je pas als je water ziet en dan loopt het al een tijdje, blijft je watermeter doorlopen als je geen kranen hebt lopen ?
Succes ermee en wees maar blij dat het een huurhuis is in dit geval en dat het voor je gerepareerd wordt.
Dat is nog een geluk bij een ongeluk pfff
Een reactie posten