Amerika, the land of stars and stripes . The land of promise. The land of freedom. Voor ons…gewoon een geweldig vakantieland. Al vanaf 1993 komen we jaarlijks in Amerika. We hebben al vele rondreizen gemaakt en hebben ondertussen onze favoriete plekken waar we graag komen. Het ‘kriebelde’ al jaren….hoe zou het zijn om voor een paar jaar in Amerika te wonen? Nu, na zo veel jaar, is daar onze kans .
Daar waar wij al die jaren van hebben gedroomd is werkelijk geworden. Op 27 oktober 2009 zijn wij verhuisd naar Great Falls, Virginia. Een voorstad van Washington DC. We hebben daar bijna 4 jaar met veel plezier gewoond. Wat we echter niet hadden voorzien, is dat we naar Texas zouden verhuizen. Van een city life style naar een country life style... Our journey continues...
....en het gaat maar door! Vanaf half juli 2018 zullen wij wederom naar Amerika verhuizen voor een periode van 4 jaar. Back where we started...in the Washington DC area!
Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.
Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.
maandag 18 april 2011
Zo is het weer maandag...
Afgelopen zaterdag was ik de airport-shuttle. Om tien over 5 ging mijn wekker af en het kostte me wat moeite om mijn bed uit te komen. Ik was namelijk om 01:00 uur nog steeds wakker, dus met zo’n 4,5 uur slaap was dat niet zo gek. Maar goed, duty calls en zo ging ik om half 6 richting Yolanda. Zij waren ook lekker op tijd, want de koffers stonden al klaar. Na alles in de auto te hebben gezet zijn we naar de luchthaven gereden. Eenmaal weer thuis besloot ik maar even op de bank te gaan liggen. John lag nog op bed en ik wilde hem niet wakker maken. Ik heb nog even kunnen slapen en werd wakker doordat John naar beneden kwam. We hebben samen een ontbijtje gepakt en daarna ging hij zijn koffer pakken. Om half 3 was het tijd om wederom naar Dulles Airport te rijden en John daar af te zetten. Het regende ondertussen al en het weer voorspelde niet veel goeds. Ik geloof niet dat het die dag even droog is geweest. Ik kreeg van John een mail dat hij vertraging had, vanwege het onweer. De lucht zag er ook maar raar uit. Later in de middag kregen we een tornado warning. De inmiddels bekende balk op TV met de waarschuwing was op alle kanalen te zien. Sommige programma’s werden zelfs onderbroken door extra nieuwsuitzendingen. Op internet kwamen al allerlei berichten over de tornado’s in North Carolina. Daar was het echt heftig en zijn er door de vele tornado’s helaas doden gevallen. Ik moest gelijk aan Petra uit North Carolina denken. Ik ben op Facebook gaan kijken en zag daar haar berichtgeving. Ze zijn ternauwernood aan een tornado ontsnapt. Het was echt heel dichtbij. Ik heb de foto's op haar blog gezien en ze mogen echt van geluk spreken. Dan viel het bij ons nog mee, alhoewel met al die hoge onstabiele bomen om ons huis vond ik het soms best spannend. Op een gegeven moment was het echt flink aan het donderen buiten. De ramen trilden er gewoon van. Zo erg had ik het hier nog niet meegemaakt. Bliksem, hagel, regen…een goed moment om de zaklamp maar weer eens te pakken. Het zal niet de eerste keer zijn dat de stroom uitvalt. Achteraf heb ik de zaklamp niet nodig gehad. Gelukkig maar. John is uiteindelijk met een vertraging van 3 uur vertrokken.
Zondag zag het er allemaal heel anders uit. Een blauwe lucht en de zon kwam ook al tevoorschijn. De ochtend had ik benut om wat op te ruimen in huis. Daarna ben ik buiten gaan zitten met een bakje koffie en mijn Iphone. Ik liep mijn mailtjes na en ik zag een mijn van mijn schoonzus. Ik begon het te lezen en ik schrok van het bericht. Chantal en Nicole hadden een auto ongeluk gehad. Na snel doorlezen las ik gelukkig dat ze er goed van af waren gekomen. Ze waren door een andere auto geramd en daardoor is hun auto op zijn kop in de berm beland. Jeetje, ik wist niet wat ik las. Ik ben gelijk op de site gaan kijken van de plaatselijke krant. Ik las het bericht over hun ongeluk en zag een foto met hun auto die op zijn kop lag. Dan besef je dat ze veel geluk hebben gehad en zo wijs zijn geweest hun gordel te dragen. Nicole kon er zelf uitkomen, maar Chantal zat vast. Ze zijn met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en konden na controle weer naar huis. Ze hebben pijn in hun nek en rug en zijn natuurlijk helemaal stijf, maar ja, dat kan ook niet anders na zo’n klap. Ook de schrik zit er nog goed in. Gelukkig bestaan er engeltjes die over Chantal en Nicole hebben gewaakt. Dank, dank, dank! John was zondag in Nederland aangekomen en is natuurlijk nog bij ze langsgegaan. Jullie weten het al, maar we leven met jullie mee en wij hopen dat jullie het een plekje kunnen geven. Sterkte meiden en een dikke knuffel! De tornado's en het auto ongeluk van familieleden...deze week moeten we maar snel vergeten.
Vandaag is het maandag en tevens de dag dat ze de rest van de ramen komen vervangen. Om 9 uur stonden ze voor de deur en zijn gelijk begonnen. De komende 4 dagen ben ik aan huis gekluisterd. Eerst zouden ze maar 3 dagen nodig hebben, maar zojuist kwam Beth nog even langs en vertelde mij dat ze waarschijnlijk donderdag nog nodig zullen hebben om alles af te werken. Op deze dag komt dan ook het bedrijf die de ramen met luxaflex hebben gemaakt voor de tuindeuren. Deze worden ook vervangen. Gelukkig is het deze week lekker weer en kan ik af en toe buiten gaan zitten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Ik heb mij een paar dagen geleden als volger aangemeld.
Leuk, en vandaag ook minder leuk voor jullie en de familie, om te lezen wat jullie beleven. ( ik heb nog niet alles gelezen)
Vorig jaar hebben we op het Florida forum veel van je prachtige foto's gezien. Wij zijn door je foto's o.a. naar Morada Bay en ft Zachery geweest. Ook hebben we de Key Deers gezocht en gevonden.
groet Christa
Wat rot die aanrijding, gelukkig maar dat ze er nog goed uit zijn gekomen, die foto liegt er niet om!
Jeetje schrikken, die aanrijding. Gelukkig inderdaad dat er een engeltje op hun schouder zat. Drie uur vertraging dat had Marcel op datzelfde tijdstip nog geluk met zijn uur.
Ik ga hier komende week ook maar eens een zaklamp kopen, die ligt nog steeds niet in de kast maar zou wel bij het noodpakket moeten horen wat paraat moet liggen.
Succes met het thuisblijven voor de ramen de komende dagen.
Lief dat je aan ons heb gedacht!
We zijn er inderdaad gelukkig zonder schade vanaf gekomen. Natuur geweld is echt zo onvoorspelbaar en we danken onze bescherm engeltjes maar weer eens even heel goed!
Fijn ook dat jullie vrienden goed bij het ongeluk zijn weg gekomen. De foto's zien er niet goed uit.
Inderdaad een week om snel weer te vergeten....
Gelukkig dat het allemaal goed afgelopen is zeg !
Die tornado's waren echt verschrikkelijk en VEEL, ongelooflijk.
Een reactie posten