Bloggen...

’s Morgens vroeg als ik opsta (en gedoucht heb) is het eerste wat ik doe de laptop aanzetten. Het ontbijt breng ik door met Jan de Hoop (RTL nieuws) met zijn zorgvuldig uitgekozen trui en bijpassende mok! Natuurlijk ben ik ook geïnteresseerd in het nieuws. Na dat half uurtje ben ik weer helemaal op de hoogte. Dankzij 'uitzending gemist' kunnen we deze programma's gewoon blijven volgen. Daarna surf ik door naar de Telegraaf. Eigenlijk vind ik het een te eenzijdige, halfslachtige, op sensatiebelust en commerciële krant. Maar er staat ook belangrijk nieuws op de site, die ik dan ook lees. Elke dag is het weer een verrassing wat ze te melden hebben. Vandaag vond de Telegraaf het belangrijk om mij te laten weten dat...'Barbie van Oh Oh Cherso' (ik verzin het niet) opgemaakt is door Leco van Zadelhof... Dat Matsoe Matsoe aan de vrouw is en dat Gerard Joling baalt van zijn ooglidcorrectie... Ja mensen, dit vinden ze bij de Telegraaf voorpaginanieuws! Maar ach, soms vind ik de 'Story- Privé- en Weekend getinte verhalen ook niet erg. We moeten toch ook wat te lachen hebben, nietwaar? Zolang het met mate is, prima!

Na mijn rondje nieuws is het tijd voor de verhalen van mijn blog vriendinnen. Ik zet nog eens een bakje koffie en ga er helemaal voor zitten. We hebben allemaal één ding gemeen en dat is dat we allemaal Nederlanders zijn die in Amerika wonen (sommige tijdelijk, sommige permanent) of hebben gewoond of er graag op vakantie gaan. Ik geniet van de interessante, grappige en mooie verhalen, die vaak gepaard gaan met foto's. Ze vertellen net als ik wat ze hebben meegemaakt; de leuke en minder leuke dingen. Ook al ken je elkaar niet (uitzonderingen daargelaten), het schept op de één of andere manier toch een band. Dat merk ik bijvoorbeeld als ik een tijdje niets geschreven heb, een mailtje van een medeblogger krijg met de vraag of het goed gaat met mij. Is dat niet lief en attent? Er ontstaat zo een 'community' die soms alleen bestaat uit wederzijdse reacties, maar soms ook leidt tot echte ontmoetingen, zoals met Petra uit Vienna. Het is leuk om vaste lezers te hebben die terugkomen om je nieuwe bericht te lezen. Niet alleen bloggers, maar ook vrienden en familie. Mijn ouders lezen niet alleen mijn blog, maar ook die van mijn medebloggers. Leuk toch! Ik ben mijn blog begonnen, sinds ik ik weet dat ik naar Amerika zou verhuizen. Voor de achterban, maar ook voor mezelf. Een soort van herinnering aan de periode waar we nu in zitten. Ik vind het bloggen zo leuk, dat ik er in Nederland ook nog wel mee door zal gaan.

71.580 hits, 177 berichten, 1058 reacties, 14 volgers die zich geabonneerd hebben op mijn blog. Dat is op dit moment de tussenstand van mijn blog en ik ben er best trots op. Wat ik eigenlijk met dit alles wil zeggen is: bedankt bloggers dat mijn uurtje koffie drinken niet zo saai is, dankzij jullie mooie verhalen! Dat mag toch ook weleens gezegd worden!