Our one year anniversary...

Donderdag was dus mijn schoonmoeder jarig. Ik heb de hele dag geprobeerd om te Skypen, maar helaas was ze iedere keer als ik keek niet online. John had gelukkig meer succes. Hij heeft vanuit Canada zijn moeder kunnen feliciteren en kunnen kletsen met de rest van de familie. Ik had voor mijn schoonmoeder een kaart gemaakt en die is netjes op tijd aangekomen. Donderdagavond ben ik naar Jos en Petra gegaan. Petra was ook jarig en ik mocht komen eten. Jos had contact gehad met haar ouders en die zijn overgevlogen om Petra en Jos te ondersteunen. Op haar verjaardag kwamen ze dus aan. Is dat geen mooi verjaardagscadeau? We hebben zoals altijd weer een gezellige avond gehad. We hadden al een goed contact met Jos en Petra, maar door de gebeurtenissen (operaties Petra) van de afgelopen weken is dat alleen maar versterkt. Dat zei Jos ook weer toen ik in de keuken stond te helpen. Het schept toch een band.

Vrijdag kwam John weer thuis uit Canada. Het was inmiddels al 5 uur geweest, toen de taxi kwam voorrijden. Het is weliswaar maar weer voor een weekend, maar ik was blij hem weer te zien. De koffers werden binnen gezet, de was er weer uitgehaald en de verhalen van afgelopen week werden over en weer verteld. Na het eten kregen we een SMS-je van Yolanda. Of we nog erg veel last van de stinkbugs hadden en we anders bij hun maar lekker een wijntje moesten komen drinken. Prima idee vonden wij. John is nog even snel onder de douche gesprongen en ik deed nog maar eens een poging op Livenation. Deze site verkoopt concertkaarten. Ik wilde graag naar Sugarland; die kwamen op zaterdag in Bristow. Ik zat op de site te kijken en zag geen hoede plaatsen, maar wat wil je...een dag vantevoren? Prompt zag ik linksboven op het scherm 'refreshing page' opkomen. Dat gebeurt meestal als er plaatsen verkocht zijn of als er plaatsen bijkomen. Dat laatste was dus het geval. In hetzelfde vak waar we bij Tim McGraw ook hebben gezeten, maar dan de derde rij, stoel 5 en 6. Oké dan, gelijk doen, want met zulke goede plaatsen moet je snel reageren. Ik vond het helemaal super natuurlijk. Vrijdag kaarten besteld en zaterdag er al heen.

Zaterdag was onze 'one year anniversary'.... Het is al weer een jaar geleden dat we getrouwd zijn. Wat gaat de tijd snel voorbij zeg. We vieren elk jaar de dag dat we een relatie kregen (inmiddels al 22 jaar) en nu komt daar dus onze trouwdag bij. Twee keer feest in het jaar, maar vandaag vieren we onze trouwdag dus bij een concert. Heel romantisch met z'n tweetjes....en nog zo'n 20.000 mensen... Ik wil iedereen bedanken voor de lieve woorden, felicitaties en gelukwensen.

In de ochtend zag ik iets in het zwembad drijven. Ik kon niet goed zien wat het was. We dachten eetst aan een muis. Toen we bij het zwembad stonden zagen we dat het om een chipmunk ging. Zo zielig. Het beestje was al dood. Het was een kleintje zo te zien. Later die dag zag ik de twee grotere chipmunks (die ik elke dag voorbij zie komen) met nog twee kleintjes. Volgens mij hebben ze kleintjes gekregen. Zo schattig. Maar wel triest van het andere kleine chipmunkje. Waarschijnlijk in het water gevallen en er niet meer uit kunnen komen.

Om 5 uur vertrokken we richting Bristow. Het is ons vierde concert daar, dus de TomTom konden we thuislaten. Het is een half uurtje rijden en om half 6 reden we het parkeerterrein op. We hebben de auto op een goede plek weggezet. Ergens bij de uitgang. Nu even lopen, maar dan staan we vanavond niet vast in de file om het parkeerterrein weer af te komen. Het concert was georganiseerd door WMZQ, een locale radiozender voor de omgeving van Washington en omstreken. Naast wat minder bekende artiesten die buiten naast het paviljoen optraden, was de hoofdact Sugarland. In het voorprogramma stonden Randy Montana en Little Big Town. Die Randy was een beetje saai. Zijn muziek is een beetje doorsnee. Het blijft bij mij niet hangen. Daarna kwam Little Big Town. Zij hebben wel al bekende nummers waarmee ze de hitlijsten hebben bestormd. Daar waar ze het meeste succes mee hebben gehad, waren ook de enige twee uptempo nummers die ze zongen. Verder een half uurtje ballads. Toen zakte het wat in, zeg maar. Het laatste nummer (een van de hits) was erg goed. Het publiek ging weer uit zijn/haar dak. Vrolijke muziek, dat is wat we willen horen. Staan en dansen, meezingen...daar is iedereen voor gekomen.

Daarna was het tijd voor de hoofdact, Sugarland. Voor degene die ze niet kennen. Dit is een duo, een man en een vrouw. Ze maken vaak vrolijke muziek, met een typische sound. Als je hun muziek hoort, weet je gelijk dat het Sugarland is. Ook hebben ze mooie langzame nummers. Waaronder het nummer 'Stay'. Prachtig nummer, tenminste dat vinden wij. Bij Sugarland vind ik het niet erg om een ballad te horen. Die liedjes zijn zo mooi en krachtig. Ze heeft een bijzondere stem en zo'n nummer komt echt over. Ze hebben Stay gezongen, maar de rest van de avond uptempo nummers. Hun enthousiasme spettert van het podium af. Zij is nogal hyper en danst en loopt van de ene kant naar de andere kant van het podium. Wat een bruisende energie. Ze hebben er plezier in en dat weten ze over te brengen op het publiek. Iedereen zingt en danst mee. Weliswaar op dat ene vierkante metertje, maar toch. Ze traden zo'n 1 uur en 3 kwartier op, inclusief de toegift. Best lang hè? Je hoorde mij niet klagen. Ik heb een supergezellige, swingende dag gehad en dat op onze trouwdag! Gisteren hebben we het weekend afgesloten met een flesje champagne! Heerlijk die bubbels... Vandaag is John al druk bezig met zijn spullen te pakken. Vanmiddag moet ik hem weer naar de luchthaven brengen. Hij zit deze week in Fort Worth. Donderdagavond (laat) komt hij weer thuis.

Hieronder een filmpje van mijn favoriete ballad 'Stay' van Sugarland...