Slang....waar ben je?

Na een weekje waarin niets bijzonders is gebeurd, is het al weer weekend. Een lekker lang weekend, want John heeft vandaag vrij genomen. Wel fijn, want binnenkort is hij erg vaak weg. Bijna een maand achter elkaar. Gelukkig is hij wel in het weekend thuis, alhoewel dat soms maar één dag is. Dus nu maar even genieten, het is tenslotte nog zalig weer. Vandaag weer 36 graden. De nachten worden wel koeler. Dan loopt de temperatuur terug naar onder de 20 graden. Dat merken we ook aan het water van het zwembad. Het is een stuk koeler, dus even doorbijten om er in te gaan. Als je er eenmaal door bent, dan is het erg lekker.

Afgelopen vrijdag deed John nog een bijzondere ontdekking. Bij het zwembad vond hij het oude vel van een slang. Die lag er 's middags nog niet. Het is ook geen kleintje, want na een opmeting blijkt dit beestje 1.42 meter te zijn! Oké, hij heeft zich hier in onze tuin van zijn oude vel ontdaan, maar waar is hij nu? Zwerft de slang nog rond in onze tuin? Ik moet er niet aan denken om hem tegen te komen. Ik heb al op internet gekeken, maar ik ben er nog niet naar uit wat voor slang het is. Ik weet dat er 3 giftige slangen voorkomen in North Virginia en daarnaast nog tal van slangen die niet giftig zijn. Ik ga er maar van uit dat 'onze' slang in de laatste categorie valt. Het vel is nog helemaal intact. Net als een hagedis kruipt de slang op zijn buik, waardoor de schubben afslijten. Omdat de schubben zijn verhoornd en niet kunnen groeien, moet een slang ze steeds vernieuwen. Als een slang vervelt, wordt de huid in één keer afgeworpen. Toch wel bijzonder om het oude vel nog intact te kunnen bewonderen. Stiekem hoop ik een beetje, dat de slang op doorreis was en inmiddels al vertrokken is naar een ander fijn stekkie.

Zaterdagmiddag kwamen Jos, Petra en de kids op bezoek. Lekker zwemweer, dus de meiden zaten al gauw in het water. We hebben koffie gedronken, gekletst, geluncht en geborreld. Super relaxt allemaal. 's Avonds waren we uitgenodigd bij onze Amerikaanse achterburen. Ze gaven een feestje en of wij ook wilden komen. Nou ja, daar zeggen wij geen nee tegen. Er zou een band komen, dus het beloofde heel wat. 's Middags hoorden we de band al oefenen. Ze speelden een nummer van U2 en dat klonk best goed. Het zou om half 5 beginnen en wij hadden ons al voorgenomen om iets later te gaan, want echt druk was het nog niet. We zagen wel paardjes in de tuin....voor de kinderen om een ritje te maken. Nou zeg, die achterburen van ons pakten groots uit. Tegen 7 uur zijn we naar de buren gegaan. Het was een feest voor haar relaties, ze is namelijk makelaar van beroep. Het was inmiddels wat drukker en het buffet was ook al geopend. De sfeer was matig. Ook toen de band ging spelen, bleef iedereen vrij rustig. Nou moet ik zeggen dat wat ik 's middags gehoord had beter klonk als wat ze op die avond hebben gespeeld. Tja, misschien zijn wij onze Nederlandse feestjes gewend, want dit feestje vonden wij allebei maar saai. Ik wist toen al dat het niet laat zou worden. Rond half 10 zijn we dan ook terug gegaan en hebben nog een afzakkertje onder de gazebo genomen.