Terug van weggeweest...

De titel spreekt voor zich; na een korte afwezigheid ben ik weer terug in blogland. De reden van mijn afwezigheid was natuurlijk onze vakantie. Eerst Key West (waar jullie al het één en ander over hebben kunnen lezen) en aansluitend ons tripje naar Nederland. We zijn op zaterdagavond (22 mei) weer thuis gekomen van een geweldig weekje Key West. Zondag was het een dag van koffers uit- en weer inpakken. Nog snel een wasje draaien en we waren weer klaar voor de volgende trip. Op maandag vertrokken we naar Nederland. Ik keek er al naar uit. Hoe zou het zijn in Nederland, hoe is het om weer in ons huis te stappen, etc. Met het landen kreeg ik al gauw het Hollandse gevoel en dan niet het meest positieve…namelijk het grauwe grijze weer. Bah, we zijn weer terug hoor! Maar goed, we zijn ook niet voor het mooie weer naar Nederland gegaan, maar om het weerzien van onze familie en vrienden.

Na een lange reis was het best vreemd om weer ‘thuis’ te zijn. Sterker nog, toen ik in ons huis stond, voelde het niet als thuis. Dan kom je tot het besef dat daar waar je spullen staan en je partner is, je thuis is. Dat kan dus overal zijn. De binding met het huis in Nederland is een stuk minder dan voordat ik naar Amerika vertrok.
Het was natuurlijk wel super om mijn ouders en schoonmoeder weer eens te zien. Het was nog niet zo lang geleden dat ze bij ons zijn geweest, maar toch. De zelfgebakken frietjes met een bamihapje en bitterballen gingen er goed in. Dat zijn van die lekkernijen die ik mis in Amerika. Ik heb er dan ook van gesmuld! Een bezoekje aan mijn buurvrouw (Angelique) mocht ook niet ontbreken. Wij hebben gezellig gekletst en het leek alsof ik nooit was weggeweest. Ook had ik op mijn werk beloofd dat ik nog eens langs zou komen, en blofte maakt schuld. Het was een leuk weerzien met mijn ex-collega's. Ik mis ze wel hoor, want ik heb in die 12 jaar heel wat afgelachen. Het voelde ook weer heel vertrouwd. Maja (ook een collega) kwam mij daar ophalen en wij zijn naar Breda gegaan. Een onderdeel van haar afscheidscadeau was een etentje, zodra ik weer eens in Nederland was. Wij hebben, zoals vanouds, weer ontzettend veel gelachen en herinneringen opgehaald. Maja, het was helemaal top! Bedankt voor de gezellige avond!

Op zaterdag zijn we gaan eten met Jaap, Désirée, Roland en Monique. Désirée had het restaurant uitgekozen en we zijn naar Den Dieje in Roosendaal geweest. Dit restaurant is van Jeremy Vermolen, ook wel bekend van TV en zijn zus Ellemieke Vermolen. We hebben daar een fantastische avond gehad. Een heerlijke 4 gangen surprise diner met een wijnarrangement. Ik heb genoten van het smaakvolle eten, maar nog meer van de gezelschap om me heen. Zo fijn om je vrienden weer eens om je heen te hebben. Wederom hebben we weer ontzettend veel gelachen. Zo veel zelfs dat mijn kaken op een gegeven moment gewoon pijn gingen doen. Na het eten gingen de mannen aan de sigaar en nam iedereen nog koffie (en thee) na. Natuurlijk nog even op de foto met Jeremy Vermolen en na deze korte fotosessie en geslaagde avond zijn we weer naar Jaap en Désirée gereden om daar nog een afzakkertje te nemen. Om half 3 waren we thuis. We kijken terug op een fantastische avond. Hier kunnen we weer even op teren. M,aar als we de volgende keer weer in Nederland zijn, dan doen we het zeker nog eens over.

Ondanks dat het weer niet echt super was…koud en rond de 15 graden, was er toch af en toe een dag met wat zon. We hebben het er ook van genomen en hebben een terrasje gepakt in Etten-Leur. Op donderdag zijn we nog even (spontaan) bij Joop en Conny langs geweest. Nou ja, eigenlijk alleen bij Joop en de kids, want Conny was badmintonnen. Jammer dat ze er niet was. Onze week was zo snel vol gepland, dat dit de enige avond was die we nog vrij hadden. We zijn nog wel even bij Conny langsgegaan om ze gedag te zeggen. Zondag hadden we afgesproken met John, Jacqie en Mel. Ze kwamen helemaal uit Limburg om ons te zien. We hebben de dag in Etten-Leur doorgebracht; geshopt en als afsluiter, ja, alweer…met een etentje. Ditmaal in restaurant ’t Lelijke Eendje.
Op maandag waren we uitgenodigd bij Roland en Monique. Zij hebben lekker voor ons gekookt en we hebben daarna gezellig nageborreld. Dinsdag was onze laatste dag al weer in Nederland. Overdag zijn we naar Breda gegaan. Een gezellige stad en de zon liet zich ook nog even zien, dus prima om een terrasje te zitten. Daarna naar John's favoriete winkel 'Paul en Pim' gereden om zijn spijkerbroek op te halen. We waren er vrijdag al geweest en nu was het een kwestie van afrekenen en weer afscheid nemen van Annemieke en Rob. ’s Avonds nog even één keer eten bij mijn schoonmoeder, om vervolgens naar Désirée te gaan. Zij heeft onze haren weer geknipt zodat we er voorlopig weer even tegenaan kunnen. De avond werd afgesloten bij Jaap en Désirée en natuurlijk mocht een goede fles wijn daarbij niet ontbreken. Jullie begrijpen wel dat deze dame een paar kilootjes is aangekomen. Maar wat wil je, met al dat lekkere eten en drinken.

Bij deze wil ik iedereen bedanken voor de gezellige tijd die we met jullie hebben doorgebracht. Het doet ons goed om te weten dat de deur nog altijd voor ons open staat en dat de vriendschap altijd blijft bestaan, ook al wonen we nu in Amerika. You’re the best!
Ook wil ik Yolanda en Petra bedanken! Zij waren de ‘poezensitters’ tijdens onze afwezigheid. Dankzij hen, konden wij onbezorgd op vakantie gaan.

Na een leuke week zijn we op woensdag 2 juni teruggevlogen naar Washington. Toen we op Schiphol stonden te wachten hoorden we dat John zijn naam werd omgeroepen. Dat kon maar één ding betekenen....een upgrade naar Business Class. En jawel...alleen onze tickets waren niet gekoppeld aan elkaar. Normaal is dit altijd het geval, behalve deze keer. Net nu je... Afin, John vroeg of ik misschien ook upgrade kon krijgen. Als dat niet het geval was, begrepen wij dat ook en had John zijn upgrade voorbij laten gaan. Hij vond het gezelliger om bij mij te zitten. Tot mijn grote vreugde kreeg ik ook een upgrade! Zo zijn we super relaxt richting Washington gevlogen.
Nu zijn we weer terug in Great Falls en het voelde echt als thuiskomen. Je eigen spulletjes en de poezen weer om je heen. Heerlijk. Het was even een omschakeling, van 15 graden naar 32 graden, maar hé, dat went snel hoor. We genieten dan ook weer van de warme dagen en zwoele avonden. Vandaag even een regenachtige dag, maar morgen ligt Natas weer lekker aan het zwembad, want dan wordt het weer 30 graden!

Foto's van het avondje met onze vrienden en snapshots die we genomen hebben tijdens ons verblijf in Nederland vind je hier en hier.