Shenandoah National Park

Gisteren ben ik met Petra op fotosafari geweest naar Shenandoah National Park. Tegen 11 uur was ik bij haar en vandaaruit zijn we gelijk doorgereden naar Shenandoah. Cosmo, haar hond, mocht ook mee. Heel braaf op de achterbank en zo af en toe hijgend in mijn nek, hahaha. Wat een schat van een hond! Ik was nog nooit in Shenandoah National Park geweest, dus het was heel fijn om Petra bij me te hebben. Zij wist ontzettend veel te vertellen over dit park. We hadden helaas geen mooie blauwe lucht, maar zo af en toe kwam de zon door de sluierbewolking heen. De hele rit heb ik genoten van het uitzicht. Wat is het hier toch prachtig. Onze eerste stop is bij het Apple House. Dit is een winkel/restaurant waar ze leuke snuisterijen verkopen en locale produkten, zoals wijn en Virginia peanuts. Hier maak ik al mijn eerste foto's van de dag. Daarna rijden we naar Front Royal. We lunchen in een restaurant, Daily Grind, in Main Street. Ik neem een panini met kip die heerlijk is. Petra neemt een soepje en een halve panini. Na de lunch gaan we verder richting Shenandoah.

Petra heeft een America the Beautiful pas. Deze pas geeft toegang tot elk Nationaal Park in Amerika. Dan rijden we het park in en ik geniet al van de kleuren. De weg die we rijden is de Skyline Drive en heeft verschillende uitkijkpunten. We stoppen dan ook regelmatig om van het uitzicht te genieten en om natuurlijk foto's te maken. De vallei is nog niet op haar hoogtepunt wat de kleuren betreft, maar ik vind het al erg mooi. We rijden steeds verder en hoger. Dat merk ik aan mijn oren, want die 'klappen' steeds dicht. Nu heb ik daar al erg snel last van, maar toch. We genieten allebei van de mgeving en plots zien we een auto met zijn knipperlichten aan. Deze staat stil en Petra verteld mij dat dit vaak gebeurd als er iets te zien is. We zijn erg nieuwsgierig geworden en Petra gaat ook langzaam rijden. Als we ter hoogte van de andere auto komen zien we een beer. Wow, een wilde beer. De beer is lekker aan het eten en maakt zich niet echt druk om de toeschouwers. Jeetje, zo dichtbij. Petra doet het raam van de auto open, zodat we allebei foto's kunnen nemen. Wat een bijzondere ervaring om de beer van zo dichtbij te zien. Ik heb nog nooit een beer gezien in het wild, laat staan van zo dichtbij! Onze dag kan niet meer stuk. Cosmo, de hond van Petra, heeft nu ook in de gaten dat er een beer op een paar meer afstand staat en begint te blaffen. Snel doet Petra het raam dicht, maar de beer heeft het gehoord en is allert. Je ziet hem ruiken en kijkt om zich heen. Dan loopt hij verder het bos in.

Wij rijden ook weer verder, nu naar een parkeerplaats waar we de auto wegzetten. Hier maken we een wandeling. Het is een pad dat naar beneden loopt naar een waterval. Onderweg zien we (verse) berenpoep... O jee, zit er hier ook één? We vragen ons af of het van dezelfde beer is. We letten goed op de omgeving en de geluiden die we horen. Ik ben maar wat blij met Cosmo in mijn buurt. We lopen verder naar beneden, waar we bij de waterval aankomen. Wat een mooie plek en zo sereen. Hier maken we allebei foto's. Daarna gaan we terug naar boven. Oef, de weg terug is een stuk zwaarder. Ik moet hoognodig iets aan mijn conditie gaan doen. We stappen weer in de auto en gaan verder met onze tocht door het park.

De heuvels en bomen zijn echt schitterend om te zien. Het is keer op keer prachtig. De bomen, heuvels en bergen...het is werkelijk schitterend. We rijden nog steeds op de enige weg door Shenandoah. Langs deze weg zijn zien we vele unieke vergezichten over de Blue Ridge, deShenandoah vallei en dePiedmontheuvels. Ik begrijp wel waarom deze weg in de herfst zo populair is. We maken allebei veel foto's. Elk uitzicht is weer anders. Ondertussen zijn we bij Elkwallow aangekomen. Hier is een toilet en een winkeltje. Ik neus even in het winkeltje en na een kleine stop gaan we verder. Na een paar uur verlaten we het park via Thornton Gap. Wat fijn is het toch om iemand bij je te hebben die de weg goed kent. We komen langs plaatsjes waar ik het bestaan niet van weet, maar daarom des te leuker. We stoppen bij een kraam in Sperryville. Ik vraag of het goed is dat we foto's maken en daar heeft de jongen geen problemen mee. Ik maak o.a. foto's van de kratten met appels. Petra koopt er nog wat locale produkten. De laatste bezienswaardigheid voor vandaag is Pearmund Cellars in Warrenton. Hier gaan we wijnen proeven. We hebben 8 wijnen om te proeven. Er zitten ook zoete wijnen tussen, die we allebei niet zo lekker vinden. De rest smaakt prima. De flessen wijn zijn hier best duur, dus ik laat het voor wat het is. We lopen nog een rondje door de winery en maken nog wat laatste foto's. Na dit wijngaardbezoekje komt er ook een eind aan een geweldige dag. Wat heb ik genoten. De uitzichten, de kleuren van de herfst, de wijngaard en als hoogtepunt de beer... Wat een mooi begin van de week! Petra, bedankt voor deze gezellige dag.

Voor alle foto's klik hier