Saamhorigheidsdag

Het heeft weer even geduurd, maar ik zal even wat blogjes schrijven over de afgelopen periode. We gaan terug naar vrijdag 20 juli. Op die dag hadden we een saamhorigheidsdag van het werk van John. Deze dag werd afgesloten met een poolparty en het was tevens een afscheidsfeest voor de vertrekkende families. Ja, want Michel en Nicole, Petra en Jos en Yolanda en Arnoud zouden weer naar Nederland vertrekken. De dag begon voor de mannen op Arlington Cemetery. Daar hebben ze een rondleiding gekregen en hebben ze een kijkje kunnen nemen achter de schermen. Zo zijn ze naar de stallen gegaan. Daar staan de paarden en een caisson (een rijtuig waar de kist op wordt gezet en door de paarden voortgetrokken wordt) die worden ingezet bij militaire begrafenissen. Ook zijn ze naar diverse speciale ruimtes gegaan, waar je normaal gesproken niet mag komen. Best bijzonder dus.

Na deze toch wel ontzettend warme ochtend (kan ook niet anders in vol tenue) zijn de mannen huiswaarts gereden om de vrouwen op te halen. John kwam ook naar huis en had ondertussen Nicole, Misty en de kids opgehaald. Het volgende deel van de dag zou in, op en bij Riverbend Park plaatsvinden. Hier zouden ze gaan peddelen over de Potomac River en/of geocaching. Ik kon helaas niet mee, omdat ik te veel last van mijn rug had. Ik moest ook nog alles in gereedheid brengen voor de poolparty, dus het was beter dat ik thuis bleef.


Zoals ik van iedereen begrepen heb, was het peddelen ontzettend leuk geweest. Natuurlijk hier en daar met grote hilariteit. Het begon al met een boot die ze toegewezen hadden gekregen waar een grote slang in verbleef. Vervolgens kwamen Jos en Petra tijdens de peddeltocht vast te zitten op het water, maar werden 'gered' door Joost. Ach, het was lachen en genieten op het water. Ook het geocaching was een succes, want dankzij wat speurwerk en het volgen van de coördinaten hebben ze ook nog een schat gevonden. De dag kon niet meer stuk, haha. Na de groepsfoto kwam iedereen naar ons huis. Het feestje kon beginnen! Ik had voor wat hapjes gezorgd en de drank vloeide rijkelijk. Zoals altijd....

Omdat het tevens het afscheidsfeest was voor de vertrekkende families ging Han zijn speech houden. Er volgden wat anekdotes en Michel kreeg een modelvliegtuig. Ook kregen ze allemaal een boek overhandigd. Als laatste hebben we de fotocollage gegeven. Dit alles vonden ze natuurlijk erg leuk. John en ik hadden ook nog een persoonlijk cadeau voor alle families. We hebben immers leuke tijden met ze beleefd en er is in de loop der jaren toch een band tussen ons ontstaan. Daarom heb ik in de week voorafgaande aan het feest een fotoboek gemaakt. Dat was best een werk, want er heb zo ontzettend veel foto's. Dus om daar doorheen te spitten was een heel karwei, maar ook erg leuk om te doen. Het was voor mij een 'trip back to memory lane'... Het fotoboek is (al zeg ik het zelf) erg mooi geworden. Het plezier wat we met elkaar hebben gehad straalden er vanaf. 

Nadat wij de cadeau's hadden gegeven, zat er nog maar één ding op. We moesten allemaal naar de oprit rond de garage gaan staan. Daar zouden Jos en Arnoud een bijzonder cadeau aan Han overhandigen. John en ik wisten al wat het was, want het cadeau heeft zo'n 3 maanden bij ons in de garage gestaan. Het is in ieder geval een traditie binnen de luchtmacht, met name van de vliegers. De spanning steeg, iedereen was benieuwd en met één druk op de knop (techniek staat voor niets) werd de garagedeur geopend en daar stond het pronkstuk. De piano voor Han voor op zijn kantoor. Op de klep van de piano zat een plaatje waarom stond:

"1st Gen or 5th Gen....
Traditions remain the same..."

Ditch & Moos
2009-2012

Na dit alles werden de knorrende magen gevuld met pizza. Inmiddels had iedereen wel honger gekregen. Natuurlijk ging ook dit feest tot in de late uurtjes door. Good times with good friends!!

Voor alle foto's van deze dag klik hier.