Showcase op Bolling Airforce Base

Laatst vroeg Sandra me of ik zin had om mee te gaan naar de showcase op Bolling Airforce Base in Washington. De showcase is een evenement, waarbij veel landen vertegenwoordigd zijn. Eén keer per jaar word dit internationale buffet georganiseerd. Het is de bedoeling dat de vrouwen van de landen die aanwezig zijn, de specialiteiten tonen uit hun land. Sandra vond het ontzettend leuk als ik mee zou gaan. Ik hoefde niets te doen. Zij zou alles meebrengen. Dus zo gezegd zo gedaan. Nadat ik de route naar Bolling Airforce Base de avond ervoor uitvoerig had doorgenomen met John, ben ik de volgende dag die kant opgereden. Het was erg simpel en ik heb mijn TomTom haast niet nodig gehad. Ik was lekker op tijd. Sandra was er ook al en druk bezig met het decoreren van de tafel. Het zag er al vrolijk uit met de tulpen, Delftsblauwe tafelkleedjes en de lekkernijen. Ze had het meeste zelf gemaakt, zoals de banketstaaf, gevulde speculaas en dadels met chocolade en amandelschaafsel. Wow, ik was er van onder de indruk, want ik weet niet of mij dat ook gelukt was. Natuurlijk mochten de flesjes Heineken ook niet ontbreken en kaas en Wilhelminapepermuntjes. Ook een schaaltje met drop stond op tafel. Er lagen boekjes over Nederland op tafel, die mochten we uitdelen. Ik was blij dat ik niet in klederdracht hoefde te komen, maar we hadden wel een hip schortje aan in natuurlijk Delftsblauwe kleuren en een molen erop. Lekker Hollands natuurlijk. Om half 11 begon het. De zaal liep al snel vol. De ensen die dit evenement bezochten moesten $10 dollar betalen en dat geld zou naar een goed doel gaan. Mensen kwamen proeven, stelden vragen over Nederland en waren verbaasd dat Heineken uit Nederland kwam. Er waren een hoop mensen die dachten dat ons bier uit Duitsland kwam....nou ja zeg!

We hebben natuurlijk zelf ook nog een rondje gelopen door de zaal. Overal stonden specialiteiten op tafel en informatie over het land. Spanje ging zelfs nog een dans opvoeren. De klompoendans van Nederland hebben we maar gelaten voor wat het is, haha. Gelukkig! We waren ook erg blij met onze 'buren', Japan. De dames waren ontzettend aardig, maar de sushi die ze hadden gemaakt was nog beter. Smullen! De vrouwen die langs onze tafel kwamen waren heel erg aardig. Ze vroegen of wij al champagne hadden gehad van de champagnefontein... Nee zegt Sandra, waarop die mevrouw gelijk een glaasje ging halen. Sandra riep ze nog na met 'doe er maar twee'.... De aardige mevrouw kwam weer terug en Sandra en ik hebben de glazen geproost op een gezellige dag... We namen een slok en..... Oef...Champagne...?? Ik weet niet wat het was, maar yuk.... Niet lekker dus! Het tweede glas hebben we maar laten staan... Ook wilden de mensen continue met me op de foto. Blijkbaar zag ik eruit als een typische Hollandse meid en het schortje maakte het natuurlijk af. Voelde me net een beroemdheid. Zeker als ik weer hoorde, 'Hi darling, can I take a picture of you'....

Om één uur was het weer afgelopen. Toon, de man van Sandra was er ook weer op tijd en nadat we alles in de auto hadden geladen nam ik afscheid van Sandra en Toon. Het was ontzettend leuk om dit eens mee te maken.

Voor alle foto's klik hier.