Misty has arrived...

Het is nu 15 februari en inmiddels is Misty al een paar dagen bij mij. Op de 13e kwam baasje Michel en dochter Kim hun lieve hond weer brengen. Zij gaan lekker op vakantie naar Hawaii, dus aan mij de taak om voor Misty te zorgen. Deze keer sta ik er alleen voor. John is namelijk diezelfde dag naar Nederland vertrokken. Misty zat nog in de auto toen ik de voordeur open deed... Schijnbaar herkende ze mij en ook het huis nog, want haar staart ging kwispelen en ze wist niet hoe gauw ze uit de auto moest springen. Nou, dat is toch wel leuk. Michel vond de reactie van Misty ook erg bijzonder. Dat streelt dan mijn ego weer hè, hahaha. Hebben we de vorige keer toch iets goeds gedaan. Na het nodige gekwispel en gelik van Misty, hebben we nog even een bakje koffie gedronken. Daarna was het voor de baasjes tijd om te gaan. John ging verder met zijn koffer pakken. Dat was er vrijdag niet meer van gekomen, want we hadden een etentje bij Jos en Petra. Zoals altijd was het weer een supergezellige avond en zijn we tegen half 2 weer naar huis gegaan. Nadat John nog even met Misty had gespeeld heb ik hem 's middags naar de luchthaven gebracht. Hij zou de bitterballen, bamihapjes, Unox rookworst en heerlijk Nederlands brood tegemoet gaan. Ja, naar Nederland dus. Ik had hem afgezet en net toen ik thuis was, kreeg ik een telefoontje. Hij had zijn Blackberry vergeten, dus er zat niets anders op dan weer even naar de luchthaven te rijden. Gelukkig wonen wij daar niet ver vandaan en is het een kwartiertje rijden. John stond me al op te wachten. Gelukkig kwam hij er nu achter ipv dat hij al in het vliegtuig zat.

Bij thuiskomst werd ik weer verwelkomd door Misty, die stond al in de bench te kwispelen. Ik moest nog even een laken pakken om op de bank te leggen. Het lag er nog geen seconde op of Misty lag al languit....op mijn plekje... Ze wist dus nog goed wat ze vorige ook mocht; gezellig bij ons op de bank. Esmée is wat minder blij met de komst van Misty, die vind dat grote zwarte beest toch maar niets. Als een speer zat ze boven. Ik moet mijn aandacht verdelen, dus het ene moment zit ik boven met Esmée te kroelen en zo zit ik weer beneden met Misty op de bank. Dat Misty zich op haar gemak voelt is wel duidelijk. Goh, wat kan die hond snurken zeg... Nog harder dan een gemiddelde snurkende mens... Helemaal languit op de bank. Soms droomt ze ook en dan zie je haar poten alle kanten opgaan. Alsof ze in haar droom achter Esmée aan het jagen is, haha. Gelukkig past ze ook goed op mij, want overal waar ik ga of sta, daar is Misty. Ik moest weer even wennen mijn schaduw die Misty heet, maar het is ook wel weer ontzettend leuk. We hebben al veel gewandeld en gespeeld. Nu ik dit stuk schrijf ligt ze in dromenland...en ja, op de bank.