We zijn er nog...

Vrijdagavond hadden we dus een BBQ bij Yolanda en Arnoud. Iedereen kwam in het oranje, want het was tenslotte voor de partycrew van de QBP. We wilden het wel in stijl afsluiten. Iedereen vond het erg jammer dat we het voor een tweede keer moesten cancelen, maar ja, we hadden deze keer weinig keus. Het was een zalige dag en tot in de late uurtjes hebben we dan ook buiten gezeten. Om 01:30 gingen we naar huis. John had 's avonds nog de laatste spullen binnen gezet. Daarna naar bed en afwachten wat ons de volgende dag zou brengen.

We waren vroeg wakker. Ik denk dat het kwam omdat die dag orkaan Irene werd verwacht. Als orkaan zou ze ons niet treffen, maar de mogelijkheid op een tropische storm was wel aanwezig. Na ons ontbijt hadden we de TV aangezet. Alle nieuwszenders brachten verslag uit. Op zich was het gedurende de dag nog vrij rustig. De piek zou pas 's avonds zijn met veel regen en een stevige wind. Ik heb in de ochtend nogauw een cake gebakken. Nu kon het tenminste nog. In de middag begon het al wat meer te regenen. We konden niets anders doen dan wachten. Onze telefoons lieten we op de oplader liggen, alles was in huis, de kaarsen stonden al op hun plek, ik had de dag ervoor extra ijs in de vriezer gelegd... We hoopten dat we geen stroomuitval zouden krijgen. We gingen er natuurlijk wel van uit, want bij het minste geringste hebben wij geen stroom. Dat was pas zelfs nog het geval, tijdens een onweersbui. We besloten om op tijd te eten. Om 5 uur ging ik dan het diner klaarmaken. We hadden nog steeds stroom en zo hadden we tenminste een warme maaltijd binnen. Daarna gelijk maar aan de koffie. We konden zelfs twee bakjes nemen! 's Avonds hebben we een beetje TV gekeken en de orkaan gevolgd. Het ging steeds harder waaien en regenen. Ik moet zeggen dat ik het nog wel vond meevallen. Ik heb hier wel eens erger noodweer gezien.

Wij hebben een aantal jaar geleden okaan Erin meegemaakt. Nou ja, we zaten toen in Orlando en was toen afgezwakt naar een tropische storm. Dat vonden wij al heftig, dus we zaten nu ook te wachten op de storm. Na 8 uur zou het erger gaan worden, maar voor ons gevoel was het nog steeds vrij rustig. De uren verstreken en het was inmiddels al na middernacht. Rond half 1 's nachts hoorde ik iets buiten. Alsof er iets viel. John lag een dutje te doen en ik maakte hem wakker. Met een zaklamp hebben we vanuit de deuropeningen gekeken of we iets zagen. Mijn grootste angst was dat er een boom om zou vallen. In de twee jaar dat wij hier wonen heb ik al menig boom om zien gaan. Gelukkig nooit bij ons, maar je weet maar nooit. We zagen niets en zijn weer naar binnen gegaan. Rond half 2 begon het licht te flikkeren. Dan weer aan en dan weer uit. Zo maar een paar seconde. We besloten maar naar bed te gaan, want we dachten dat de stroom elk moment kon uitvallen. Dan kun je maar beter al in bed liggen. Gek genoeg bleef het licht gewoon nog aan. We zijn uiteindelijk maar gaan slapen.

De volgende dag werden we wederom weer vroeg wakker. Het eerste wat we deden is uit het raam kijken om te zien of er bomen omgewaaid waren. Op het eerste gezicht zag het er allemaal normaal uit. Het zwembad lag vol met takken en blaadjes, maar dat was het dan ook wel. We liepen naar buiten en gingen naar beneden. Toen zag ik dat er een boom was omgewaaid in de tuin van de buurman. De boom is naar achteren gevallen. Gelukkig voor ons, want was die de andere kant opgegaan, dan was die waarschijnlijk op onze schutting of deck bij het zwembad gevallen. Bij de achterbuurman was weer een deel van een boom gevallen. Die boom heeft al heel wat te verduren gehad. Onlangs is die namelijk gehalveerd door een rukwind. Toen is er bij ons ook een top uit een boom geknakt. Die hangt nog steeds op een andere boom. Afin, wij hebben gelukkig geen bomen die omgevallen zijn en schade aan/rond het huis. Al met al is het ons enorm meegevallen. We keken dan ook met verbazing naar foto's op het internet. Hier en daar toch wel flinke schade in de omgeving. Wij hebben geluk gehad denk ik. Zelfs de stroom is niet uitgevallen. Hoe is het mogelijk! Zeker als je later hoort dat er honderd duizenden zonder stroom zitten...

Aan de kust is het allemaal wat heftiger geweest. Zij zaten er dan ook midden in. Dat blijkt wel aan het dodental, inmiddels 38. Triest hoor. Wij zijn alleen maar geschampt door de orkaan. Gelukkig is New York ook heel wat bespaard gebleven. Het weer heb je niet in de hand en je kunt alleen maar hopen en duimen dat het goed afloopt. Het was een raar weekend. Nou ja, eigenlijk een rare week. Een aardbeving, een orkaan...wat is het volgende...? Laten we daar maar niet te veel over nadenken. Het komt zoals het komt.

Foto's BBQ, klik hier.