Concert Tim McGraw

Afgelopen zaterdag zijn we dus naar het concert geweest van Tim McGraw. We besloten om een beetje op tijd weg te rijden. Dat we daar dan wat vroeger zouden zijn, was niet erg. We zouden deze keer meedoen met tailgating. Gepaard met twee tuinstoelen en een koeltas met een paar biertjes zijn we richting Bristow gereden. Toen we daar aankwamen was het erg rustig, zeker in vergelijking met de concerten van vorig jaar. We werden naar een parkeerplaats geleid en we parkeerden er onze auto. Kofferbak open, stoelen eruit en tailgating kon wat ons betreft beginnen. We zaten net lekker (alleen leek het wel) toen een vrouw ons aansprak. Nou ja, ze schreeuwde min of meer vanuit haar auto. Of er al iemand naar ons toe was gekomen om te vertellen dat tailgating niet meer is toegestaan. Zij hadden namelijk wel iemand 'op bezoek' gekregen en ze mochten niet eens bij de auto blijven staan. Of eruit en naar de venue lopen of in de auto blijven zitten. Daar zaten we dan, toch wel een beetje ongemakkelijk. Er is niemand naar ons toegekomen, maar de lol was er zo wel snel af. Als je daar als enige bezoekers op het parkeerterrein zit... Later las ik op internet dat het dus sinds mei dit jaar verboden is. Dit naar aanleiding van twee dodelijke ongelukken na een concert. Een jongen had te veel gedronken en heeft een aanrijding veroorzaakt waarbij een vrouw en een kind om het leven zijn gekomen. Triest natuurlijk, maar zodra je het terrein op bent, kun je wel gewoon bier en cocktails kopen. Naar later blijkt heeft die jongen die het ongeluk veroorzaakt heeft, al zijn drank binnen het terrein gekocht. Ze kunnen dan wel tailgating verbieden, maar dan moeten ze ook hun drankverkoop policy aanpakken. Er is daar nu veel discussie over. Veel mensen zijn nu Jiffy Lube Live (de locatie) aan het boycotten. Daarom was het dus vrij rustig. We hebben alles maar in de auto gezet en zijn naar onze plaatsen gelopen.

We hadden nog even de tijd en wilden nog even wat drinken voordat het concert begon. Uhm, $13 dollar voor een biertje....no thank you. Sorry, maar dat zijn toch absurde prijzen. Ik weet dat bij dit soort evenementen de prijzen hoger liggen dan in een normale bar (Verzion vroeg $8 voor eeb vers getapt biertje). Dit slaat natuurlijk nergens op. Voor veel mensen maakte de hoge prijs niet uit, want er werd genoeg gedronken. Het liep tegen 7 uur en het was tijd om naar onze plaatsen te gaan. We hadden redelijk goed zicht op het podium en ik was er best tevreden mee.

Als eerste kwam The Band Perry. We kennen maar een paar nummers van ze, dus het was leuk dat ze deze ook ten gehore brachten. Het mooiste nummer van hun vind ik 'if I die young'. Prachtig was het om dit nummer live te horen. We hadden genoten van het eerste optreden van de avond. Daarna kwam Luke Bryan. Ook hier kennen we wel een aantal nummers van. Het hoogtepunt van zijn optreden was toch wel 'Country Girl....shake it for me'. Het concert van Tim McGraw was de laatste van zijn reeks en dat hebben we geweten. Bij Luke Bryan kwamern er tijdens dit nummer crew members op in roze t-shirts met daarop Wanna shake it? Luke Bryan moest daarop zo lachen dat doorzingen bijna niet meer haalbaar was. Gelukkig kon hij nog wat woorden uitbrengen. Hij bracht er in ieder geval goed de stemming in. Ik vond hem dan ook verrassend goed! De foto links is van later op de avond. Toen kwam Luke Bryan nog één keer op het podium om een lied te zingen met Tim McGraw.

Na een korte break, kwam dan eindelijk Tim McGraw. De lichten gingen uit en de muziek werd gestart. Vorig jaar kwam hij op een sectaculaire manier op, dus de verwachtingen waren hoog. Er kwam maar niemand en toen de muziek stopte, gingen de schijnwerpers aan. Niet richting het podium, maar in het midden van de ruimte. Daar stond hij dan en de eerste twee nummers hebben we tegen zijn rug aangekeken. Daarna moest hij weer richting het hoofdpodium en dat duurde best lang. Ondertussen was hij wel aan het zingen, maar dat was niet makkelijk met al die fans die aan hem trokken. Het duurde best lang voordat we in het concert zaten. Misschien omdat het vorig jaar zo ontzettend gaaf was, waren onze verwachtingen iets te hoog. Ik vond het concert van Keith Urban veel beter. De concert tour van Tim Mcgraw eindigde in Bristow en dat kon je wel merken. Hij was niet goed bij stem en ook bij Tim haalden de crewmember grapjes uit. Typische 'je had er bij moeten zijn' momenten. Uiteindelijk heeft hij een uur en drie kwartier gezongen. Het beste nummer van de avond was toch wel weer 'real good man'. Toen begon het eigenlijk pas echt te swingen en hadden we de 'vibe' te pakken. Dit keer hebben we het concert helemaal uitgezeten en zijn niet eerder weggegaan. Dat doen we normaal wel, omdat je anders helemaal vast staat op het parkeerterrein. We hebben nog even gezeten en werden daarna verzocht om te gaan. Dan maar naar de auto en hopen dat de drukte al wat minder was. Niet dus! Het was een chaos en soms moet je een beetje brutaal zijn, want voorrang krijgen op zo'n avond is lastig. Iedereen wil gewoon zo snel mogelijk weg. Het is ons gelukt om de auto er schadevrij tussen te krijgen en toen ging het vrij soepel. Ondanks dat we het concert van Tim McGraw vorig jaar beter vonden, zullen we toch weer gaan zodra hij weer in de buurt een concert geeft.

Maandag was het een rustige dag. John naar zijn werk en ik gewoon thuis. 's Ochtends belde John mij met de vraag of ik zijn koffer kon pakken. Hij moest plots naar Fort Worth en zou die avond nog vertrekken. Die dag kreeg dus een onverwachte wending. Ik heb hem dan ook 's middags naar de luchthaven gebracht. Die avond ben ik nog van de trap gevallen. Vraag me niet hoe ik het weer voor elkaar kreeg, maar in een 'split second' lag ik beneden. Ik heb hier en daar blauwe plekken en een flinke bloeduitstorting op mijn bil. Het lijkt meer op een 'giant failed tattoo', hahaha. Gisteren had ik er ook last van, maar vandaag lijkt het nog meer pijn te doen. Ik heb mijn arm verdraaid, omdat ik me nog vast wilde pakken aan de leuning. Het ergste is dat mijn rug een dreun heeft gehad en dat merk ik goed. Bij het minste of geringste schiet het er weer in. Ik hoop dat het maar tijdelijk is, want op zich ging het best redelijk (met af en toe een slechte dag) de laatste tijd. Ik hou me maar rustig en de tijd zal het leren.