Dag na de sneeuw storm...

Zoals we ons hadden voorgenomen zijn we op tijd opgestaan. Ik keek naar buiten er er lag een dik pak sneeuw. We zijn even wat gaan eten en daarna gelijk op pad gegaan. Greenwich Village was onze eerste stop. We zouden met de metro die kant op gaan. Onderweg hebben we eerst nog wat foto's gemaakt rond Times Square. Je kon duidelijk zien dat de sneeuwstorm een enorme impact op het dagelijkse leven van de New Yorker had. Toen we uit het metrostation kwamen zagen we al gelijk dat ze hier nog niet waren begonnen met sneeuwruimen. Nou ja, er was denk ik één keer met een sneeuwschuiver door de straten gereden, maar nog steeds lag er veel sneeuw. Op het voetpad was er geen doorkomen aan, dus iedereen liep op straat. De auto's die er geparkeerd stonden waren bedolven onder sneeuw. Voor deze mensen een 'thuiswerk dagje'. Hoe graag ze ook naar het werk hadden willen gaan, het was onmogelijk om je auto hier uit te krijgen. Wat een chaos... Voor ons, toeristen, was het dikke pret. Met het gekraak van de verse sneeuw onder onze voeten en al wandelend door de straten was het echt genieten. De lucht was strakblauw en de zon kwam ook nog tevoorschijn. Het fototoestel bleef niet lang in de tas zitten. Hier waren we voor gekomen, dus John was al druk met fotograferen. Op sommige plaatsen moesten we echt door de sneeuw 'baggeren'. Met zo'n halve meter was het soms best lastig om vooruit te komen.

De sneeuw gaf soms ook een ander stadsbeeld, want we hebben menig langlaufer voorbij zien komen. Het is dat de omgeving toch typisch New York was, anders waanden we onszelf in Tirol. De ene na de andere hebben we voorbij zien komen. Ik geef ze geen ongelijk, want met zo veel sneeuw kun je er maar beter het beste van maken en er van genieten. Het leverde in ieder geval komische plaatjes op. We zagen dat heel veel winkels gesloten waren en waarschijnlijk zouden die de hele dag dicht blijven. Er waren echter ook winkels die wel open gingen. Zoals in Bleecker Street. Daar waren de meisjes van Ralph Lauren helemaal in stijl de stoep aan het schoonvegen. Eevenals de buurman van de Brunello Cucinelli winkel. Allemaal op en top gekleed, inclusief trendy zonnenbril. Tja, de zon weerkaatste op de sneeuw en dan kan je maar beter je überchique bril op hebben. Het was erg grappig om deze mensen te zien werken in hun allerbeste outfit. Maar, ze gingen wel gewoon open en daar was toch wel wat voor te zeggen.

Van Greenwich Village zijn we doorgelopen naar Meatpacking District. Daar waren de wegen en voetpaden wederom slecht begaanbaar. Ook hier zag het er allemaal verlaten uit. Op een enkele winkel na, was eigenlijk alles gesloten. Weinig bedrijvigheid in het normaal zo trendy Meatpacking District. Dit gebied is overgenomen door luxe winkels, galleries en restaurants. De eerste keer dat wij hier kwamen waren er nog slagerijen. De mannen stonden dan buiten de wachten op een nieuwe lading en zag je het vlees aan de haken hangen. Een stukje verderop zaten dan mensen op een terras te eten. Dat contrast zie je nu helaas niet meer. Alle panden zijn opgekocht en de bedrijven hebben zich elders gevestigd. Jammer, want zo gaat er een stukje authentieke Meatpacking verloren.

Van het Meatpacking District was het een kleine wandeling naar het Flatiron Building. De stand van de zon maakte het fotograferen van dit gebouw moeilijk, omdat we tegen de zon in stonden te kijken. Nog steeds had het verkeer grote moeite om door de straten de rijden. Zo kwam er een vrachtwagen aangereden die een bocht moest maken. In plaats van wat gas bij te geven, liet hij het gas los. Met als gevolg dat hij vast kwam te zitten. Gelukkig waren er omstanders die mee hebben geholpen om de sneeuw rond de banden weg te scheppen. Een stukje verderop kwam er een auto vast te staan. Ook hier waren omstanders erg begaan met de automobilist. Met een paar man (en één vrouw) was het even duwen en vervolgens kon hij weer doorrijden. Hoe behulpzaam deze New Yorkers waren, hoe asociaal anderen waren. De auto die hierachter stond, was alleen maar aan het toeteren dat ze op moesten schieten. Zo lekker typerend voor de ongeduldige New Yorker. Geen hand uitsteken, maar wel vanuit je auto de mensen opjagen met handgebaren en de claxon. In sommige wijken is het trouwens verboden om te toeteren. Daar staat een boete op van $100 voor het overbodig gebruik van je claxon. Na dit schouwspel ben ik John weer gaan opzoeken, want die was inmiddels een stukje verder gelopen en was druk aan het fotograferen.

Onze laatste stop was Central Park. Om dat stuk te lopen, vonden we iets te veel van het goede. De vermoeidheid zat al aardig in onze benen, want een hele dag door de sneeuw lopen eisten zijn tol. Het werd een ritje met de metro en we waren er zo. Ideaal, het openbaar vervoer in New York. Je bent zo van A naar B en gelijk opgewarmd en uitgerust. Het was erg druk in Central Park. De sneeuw had een grote aantrekkingskracht op ouders met kinderen. Sleetje rijden, wandelen, sneeuwballen gooien en sneeuwpoppen maken...het was er een ideale dag voor. Wij hadden nog één ding op ons lijstje staan. Het vinden van de Gothic Bridge in Central Park. Deze brug is gebouwd in 1864 ontworpen door Calvert Vaux (die tevens samen met Frederic Law Olmsted Central Park heeft ontworpen) en gerealiseerd door Cornell Ironworks. De brug is gemaakt van gietijzer en staal. De mooie vorm sprint er echt uit. Jammer dat het al weer schemerig werd. Hier moeten we dus nog een keer terug naartoe. De zon ging langzaam onder en het werd steeds kouder. We besloten om terug te gaan naar het hotel. Dat ging nog niet zo makkelijk, want de paden waren in het park onzichtbaar geworden. De sneeuw die ik in het begin van de dag nog zo leuk vond, ging me nu een beetje tegenstaan. Ik kan je zeggen, dat na een hele dag door de sneeuw lopen, die halve meter nu eruitzag als een meter sneeuw. Het vergde wat doorzettingskracht, maar uiteindelijk zijn we langs het water naar een uitgang gelopen. Voordat we terug naar het hotel zouden gaan, gingen we nog eerst even langs de Ralph Lauren Store. Ik was erg benieuwd of 'mijn poncho' er nog hing en nog belangrijker of er nog extra korting af ging. Het was een hele wandeling en ik moest er wat voor over hebben. Ah, de winkel was in zicht en dat maakte het lopen er iets makkelijker op. Bij de oversteekplaatsen was de sneeuw inmiddels drab geworden en er ontstonden grote plassen. Met het tactisch plaatsen van onze voeten en af en toe een sprongetje kwamen we bij de winkel. Wat denk je....gesloten!! Nee hè!! Het was nog maar 4 uur... Er hing een briefje op de deur, dat ze eerder gesloten waren i.v.m. de sneeuw. Teleurgesteld (ik dan) en met vermoeide benen zijn we naar het hotel gelopen. Ik was toe aan een bakje koffie en even rust.

Na deze aangename break, zijn we een hapje gaan eten. Onze laatste avond in New York. De berichtgevingen op televisie vertelden ons dat de luchthavens gesloten waren en dat alle vluchten gecanceld waren. Als we niet die extra dag in New York hadden genomen, dan hadden we nu op de luchthaven gezeten. Nu konden we tenminste nog genieten van nog één avond in New York. We deden alle 'stops' nog even aan. Zoals Grand Central, Bryant Park, Fifth Avenue, Rockefeller Center en natuurlijk Times Square. We hebben ontzettend genoten van ons verblijf in New York. We hebben gezien dat de kerstdecoraties elk jaar hetzelfde zijn en er eigenlijk niets aan veranderd. Nou ja, de etalages...die veranderen elk jaar, maar dat is het dan ook wel. Na een paar jaar de kerstdagen in New York te hebben doorgebracht, gaan we de volgende keer weer eens in de zomer. Dan is de stad weer groen en zitten de mensen in het park te picknicken in plaats van sneeuwpoppen te maken.

New York, mijn favoriete stad! Alles in New York is veel. Het geluid van toeterende taxi’s en gillende sirenes, de stank van uitlaatgassen en te veel mensen op een paar vierkante meter. De mooie vrouwen met veel te dure tassen, de street vendors die geroosterde kastanjes en hotdogs verkopen, de dogwalkers in Central Park. De verdwaalde toeristen, de opdringerige verkopers in Chinatown, kunst en cultuur en vooral de contrasten in de stad….it’s all here!