Update van de afgelopen dagen

Ik had me voorgenomen om deze week de kerstkaarten de deur uit te doen. Het is altijd best veel werk. Ach, ik had toch niets beters te doen, dus aan de slag dan maar. De kerstkaarten had ik een tijd terug al gekocht. Ik was toen verbaasd over het aanbod van de kerstkaarten. Niet de hoeveelheid, maar naar wie je allemaal een kerstkaart kunt sturen. Naar je kapper, de service provider, naar je manicurespecialist etc. Erg grappig om te zien. Ik moest nog postzegels hebben, dus een bezoek aan het postkantoor was noodzakelijk. Volgend jaar moet ik echt eerder postzegels halen, want in deze tijd is het zo ontzettend druk. Ik moest dan ook aansluiten achter een hele lange rij. Gelukkig zijn het stickers en na een paar minuten plakken, was ik klaar en kon ik de kaarten op de bus doen. Ik heb er nog een paar thuis liggen, maar die kan k in onze eigen brievenbus leggen. Ik moet het hendeltje (aan de brievenbus) omhoog zetten, zodat de postbode weet dat hij iets mee moet nemen. Dat is toch handig hè! De kinderen kunnen hier trouwens een brief naar Santa schrijven. Bij Macy's staat een speciale brievenbus voor de post voor Santa. Daar kunnen ze hun brief posten en nu maar hopen dat Santa de brief goed leest en ook die kadootjes koopt die er in de brief staan...

Vorige week donderdag waren we uitgenodigd bij Rob de Rave (Air Attaché en Assistent Defensie Attaché in Washington) voor een informele borrel. Op die avond zou ook Lt-Gen Jac Jansen (commandant luchtstrijdkrachten) aanwezig zijn. Oftewel de hoogste baas van de Koninklijke Luchtmacht. John zat in Fort Worth, maar dat was voor mij geen reden om niet te gaan. Ik had afgesproken bij Jos en Petra, met wie ik kon meerijden. Ook werden Michel en Nicole opgehaald. Het was in Annandale en het begon om 7 uur. Het was natuurlijk erg druk op de weg, dus het was aansluiten. Rond kwart over 7 waren we er dan. Het was allemaal goed verzorgd. Als militair attaché mag je gebruik maken van een cateraar en personeel. Dat is toch wel fijn. Zo heb je zelf alle aandacht voor de gasten. Er was een hapje en een drankje en later ook een buffet. Het was erg gezellig en ik heb weer eens met verschillende mensen kunnen praten. Met Maria de Bok, de vrouw van Defensie Attaché Commodore Tom de Bok heb ik gezellig gekletst en we hadden veel herkenbare dingen. We hebben ontzettend gelachen. Haar hobby is ook fotograferen en later de foto's te bewerken en er een boek (digitale scrapbook) van de te maken. Zij had een speciale site en clubje waarmee ze dit doet en ik januari spreek ik met haar af om het hier verder over te hebben. Ook heb ik nog met Lt-gen Jac Jansen gepraat. Aardige man die oprecht geïnteresseerd was. Iedereen vond het leuk dat ik toch gekomen was, ondanks dat John er niet was. Hé, als er een borrel is...ben ik van de partij, hahaha. Na deze gezellige avond zijn we weer naar huis gereden, waar ik bij Jos en Petra nog een afzakkertje (een frisje hoor, want ik moest rijden) heb genomen.

Vrijdag kwam John weer thuis na een weekje Texas. Ik vermaak me prima als hij er niet is, maar kijk altijd weer uit naar zijn thuiskomst. Het is toch een stuk stiller in huis als hij er niet is. Zonder vertragingen kwam hij op de gebruikelijke tijd weer aan. 's Ochtends sneeuwde het een beetje. Het waren ienieminnie vlokjes, maar toch...de eerste sneeuw van deze winter. De sneeuw bleef niet liggen, maar het was wel een mooi zicht. Vanuit de keukenraam, met de kerstmuziek op de achtergrond. Ik kreeg spontaan zin om een cake te bakken, wat ik ook gedaan heb. Donderdag had Jos ons kerstpakket meegenomen. Vrijdag hebben John en ik het pakket samen uitgepakt. Ik wil niet ondankbaar overkomen, maar het was een scharig pakketje. Niet zoals vorig jaar een pakket wat hier was aangeschaft, met Nederlandse produkten zoals bijvoorbeeld een kerststol, speculaas in een Delftsblauwe koektrommel en een tulpentheedoek etc. Dat zijn toch dingen die je leuk vind om te krijgen, omdat er hier moeilijk aan te komen is. Nee, dit jaar hebben we een 'Cuddlebug' gehad. Dat is een één of andere relaxkussen, een sporttas (was dit een hint??) en een paar produkten. De gebruikelijke zakjes cappuccino (aangezien we een Jura apparaat hebben, zal dit wel achterin de kast verdwijnen), thee (altijd makkelijk), zuurtjes, pretzelsticks, flinterdunne kaaskoekjes, meringues, rijstsnacks en roomboterkoekjes. Tja, je moet een gegeven paard niet in de bek kijken, maar hier komen we de winter niet mee door, zeg maar. Je ziet het, overal wordt bezuinigd... Zaterdag hebben we in en rond het huis doorgebracht. Het had afgelopen week weer eens flink gewaaid, dus de tuin lag vol met blaadjes. Tijd om John's stoere bladblazer/zuiger weer tevoorschijn te halen. Het is best een oppervlakte, waardoor John de hele dag bezig is geweest met de blaadjes. Het ziet er weer piekfijn uit!

Zondag waren we door Patty en Timo uitgenodigd voor hun afscheidsborrel. Zij vertrekken na 3 jaar Amerika weer naar Nederland. De borrel werd gehouden bij de bowlingbaan in Falls Church. Zo konden de kinderen (en niet veel later ook de volwassenen) zich uitleven op de bowlingbaan en de rest gezellig kletsen onder het genot van een hapje en drankje. Ik had ook wel even willen bowlen, maar ik had 's ochtends een tabletje voor mijn rug ingenomen, dus dat was niet zo'n goed plan. John daarintegen kon wel een 'balletje gooien'. Het was weer even geleden dat hij gebowld heeft en moest zichtbaar even inkomen. Ik weet niet hoe ik het er van af zou brengen. Vast niet veel beter als de rest. Het gaat ook om het plezier...toch? We hebben het altijd gezellig gehad met Patty en Timo. Zij waren dan ook altijd op onze feestjes aanwezig. De tijd is voorbij gevlogen, zei Patty. Ik geloof dat meteen, want ik vind ook dat ons eerste jaar zo snel voorbij is gegaan. Wij hebben gelukkig nog 2 jaar voor de boeg. Iedereen die weggaat krijgt een afscheidscadeau van ons. Dit keer hebben we een fotoscrapbook cadeau gedaan. Yolanda had het initiatief genomen en iedereen moest een persoonlijke pagina maken. Gelukkig had ik genoeg foto's van Patty, Timo en Marieke. Een boek vol herinneringen, foto's, anekdotes en lieve woorden. Het zag er mooi uit. Ik heb me voorgenomen om ook meer met onze foto's te gaan doen. Ze staan allemaal op de computer en op een fotosite, maar even door foto's 'bladeren' is er niet meer bij.