Film en lunch

Gisteren zijn we naar de film geweest. Up in the air met George Clooney in de hoofdrol. We hadden allemaal hoge verwachtingen. Er zaten genoeg komische momenten in en daar hebben we ook om moeten lachen. Mooie scenes (de mooie luchtbeelden van landschap en steden), goed geschoten en ook gaf de muziek extra dimensie aan de film. Via een advertentie in de kranten van St. Louis en Chicago, riep regisseur Jason Reitman mensen op om voor de camera te praten over het verliezen van hun baan. Met uitzondering van twee cameo’s, zien we beelden van deze ‘echte mensen’ tijdens de ontslagscènes’ in de film, met een hartverscheurend authentiek resultaat. Hoewel ik deze film in eerste instantie vrij vlakjes vond, blijft de film toch wel in mijn gedachte hangen. Up in the air is in ieder geval geen traditionele feelgoodfilm. Aan het einde van de film dus geen tranende ogen van de dames vanwege een mooi romantisch einde. Dat sierde de film dan weer wel, was dit wel het geval geweest dan was het zo cliché. En Clooney heeft veel goedgemaakt ;-). Het is trouwens ideaal om 's ochtends naar de film te gaan. een kaartje kost 'niets', maar 6 dollar en het is niet druk. Je kunt gaan zitten waar je wilt, geen lange mensen voor je en geen irritante geluiden van chipszaken etc. We zaten (onszelf meegerekend) met zo'n 15 mensen in de zaal. Daarna zijn we gaan lunchen. In the mall zit een broodjeszaak, waar we allemaal iets genuttigd hebben. De laatste lunch ging gepaard met prossecco en nu zaten we 'braaf' aan een jus d'orange en koffie. Ach, het hoeft niet altijd upscale te zijn. We hebben het gezellig gehad en daar gaat het tenslotte om.

Gisteravond kwam een collega van John bij ons eten. Hij is in Washington voor besprekingen. Het is altijd leuk om visite te krijgen. ik heb Italiaans gekookt. Als voorafje had ik weer de gemarineerde mozarrella gemaakt. Ook dit keer was het weer een succes en ik moet het recept naar hem doormailen. Ik denk dat ik dit nog heel vaak ga maken en het is zo simpel.

Hij had trouwens ook een hele boodschappentas bij, want we hadden weer wat spulletjes opgegeven. Stroopwafels, peperkoek, kruiden, etc. Onze voorraadkast is weer helemaal bijgevuld! John kwam met een pakketje thuis en daar zat de koffie in die we uit Nederland besteld hadden. Wij gingen altijd onze koffie bij Simon Levelt halen (Palermo) en de verkoper had gezegd dat hij dit heel makkelijk kon opsturen naar ons. Hij heeft dat in het verleden al wel eens vaker gedaan voor mensen (ook heel toevallig van defensie) die in Amerika zaten. Hij zit met zijn winkel vlakbij de KMA en zo kon de koffie, via de interne defensiepost naar ons opgestuurd worden. Het scheelt best veel met de Illy koffie hier in Amerika. Bijna 5 dollar op een blik koffiebonen. Er gaat bij ons heel wat koffie doorheen. Dan is het toch wel de moeite waard om het uit Nederland over te laten komen. De geur alleen al van de Palermobonen...heerlijk!