Na de hectiek van de afgelopen dagen was het dan zo ver...ons afscheidsfeestje. We hadden dit op zaterdag 10 oktober gepland, omdat de oorspronkelijke vertrekdatum op de 19e zou zijn. Nu is dit naar de 27e verplaatst. De meeste mensen zullen wij na het feestje nog wel een paar keer zien. Maar goed, we hadden geen zin in de rommel thuis en wilden het in ons stamcafeetje houden; 'de Burgemeester op de Markt'. Wij zijn 's middags naar het cafe gegaan om de boel te versieren. Natuurlijk mocht de Amerikaanse en nederlandse vlag niet ontbreken. Ook hadden we kleine Amerikaanse vlaggetjes gekocht die hier en daar op de bar stonden. Die zijn 's avonds als souveniers meegenomen door de partygangers. Hebben ze nog een aandenken aan het feestje.
Het was heel erg gezellig! Op een paar afzeggingen na, was iedereen er. Vrienden, collega's, buurtbewoners etc. We hebben prachtige cadeaus gehad, waarbij een paar mensen zeer creatief zijn geweest. Mooie cadeaus, zoals een map, waar iedereen een persoonlijk bericht heeft achtergelaten. Die gaat zeker mee naar Amerika, zodat ik het nog eens kan lezen als ik heimwee heb. Ook het cadeau van Jaap, Désirée, Monique en Roland....dit had ik niet verwacht en wij vinden het zo bijzonder. Hoe we het allemaal mee gaan krijgen weet ik nog niet, maar dit doek met de handjes van jullie kinderen er op moet gewoon mee en krijgt daar een speciaal plekje!
Op een gegeven moment werden we verzocht om op twee stoelen te gaan plaatsnemen en de muziek werd gestart. Op de melodie van YMCA van de Village People werd ons een toepasselijke tekst toegezongen. Geweldig!! Wat een mooi gezicht om je vrienden daar tegenover je te zien. Lieve vrienden, bedankt voor het mooie lied wat jullie ons hebben toegezongen.
Al met al een zeer geslaagde avond. we hebben veel lol gehad (met af en toe...ja daar is ie weer....een traantje). Ik heb zondag op mijn gemak de foto's zitten bekijken van ons feestje. Wat hebben we toch bijzondere vrienden....vrienden voor het leven. Mijn collega's....zo'n leuke groep...ik ga ze missen. Het liefst zou ik na 3 jaar weer terugkomen op mijn werk met die fijne collega's, maar de realiteit zal anders zijn. Iedereen is vervangbaar, dus ik ook. Ik ben tenslotte al mijn opvolgster aan het inwerken. Er zijn nog veel meer foto's van ons afscheidsfeest. Zie linkerkolom bij foto's op afscheidsfeest.
Amerika, the land of stars and stripes . The land of promise. The land of freedom. Voor ons…gewoon een geweldig vakantieland. Al vanaf 1993 komen we jaarlijks in Amerika. We hebben al vele rondreizen gemaakt en hebben ondertussen onze favoriete plekken waar we graag komen. Het ‘kriebelde’ al jaren….hoe zou het zijn om voor een paar jaar in Amerika te wonen? Nu, na zo veel jaar, is daar onze kans .
Daar waar wij al die jaren van hebben gedroomd is werkelijk geworden. Op 27 oktober 2009 zijn wij verhuisd naar Great Falls, Virginia. Een voorstad van Washington DC. We hebben daar bijna 4 jaar met veel plezier gewoond. Wat we echter niet hadden voorzien, is dat we naar Texas zouden verhuizen. Van een city life style naar een country life style... Our journey continues...
....en het gaat maar door! Vanaf half juli 2018 zullen wij wederom naar Amerika verhuizen voor een periode van 4 jaar. Back where we started...in the Washington DC area!
Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.
Deze site is bedoeld voor familie, vrienden, bekenden en andere geïnteresseerden. Op deze blog kunnen jullie vanaf nu alles lezen over ons leven aan de andere kant van de oceaan; oftewel 'Our life overseas'! Wij zouden het leuk vinden als je een berichtje of een reactie achterlaat.
maandag 12 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Wat een lieve vrienden hebben jullie! Ik hoop echt dat de band zo sterk blijft als ie nu is. Het feestje ziet er echt geslaagd uit in elk geval:-)
Dat elkaar toezingen met zelfgemaakte liedjesteksten is zo Nederlands! Ik weet nog, dat mijn ouders hun 25-jarig huwelijksfeest hier vierden met een half Nederlands, half Amerikaans gezelschap. De Nederlanders hadden liedjes gemaakt, de Amerikanen vonden dat prachtig, want dat is hier helemaal niet de gewoonte.
Een lach en een traan tijdens het afscheidsfeestje, zo herkenbaar. Met sommige vrienden hebben wij nu een nog intenser contact als toen wij in Nederland woonden, dat maakt veel goed!!!
Succes tijdens de laatste dagen, geniet ervan...het is voorbij voordat je het in de gaten hebt.
Wat leuk dat jullie toegezongen zijn! Ik weet dat mijn Nederlandse familie dat ook gedaan heeft op ons huwelijk, en de Amerikanen wisten niet wat ze zagen. Het feestje ziet er in ieder geval heel erg geslaagd uit. En wie weet, misschien is er toch wel weer een plekje voor je op je oude werk als jullie terugkomen. Het kan soms gek lopen!
Geniet maar met volle teugen van de laatste dagen in Nederland!
He!
We hebben toch een afspraak voor over 3 jaar .........
Wie weet hoe het gaat lopen in de toekomst. Je wordt hier vast niet vergeten en zeg nooit nooit.
Groetjes,
Erica
Wat ziet het er zo leuk en Nederlands uit! Groetjes
Een reactie posten