Daar zit je dan, gezellig aan de koffie. Wij, met de wetenschap dat je zo iets ‘groots’ gaat vertellen en zij, zich van geen kwaad bewust. Ik ben zenuwachtig en constant op zoek naar een ‘goed’ moment, alhoewel ik denk dat er nooit een goed moment is. Na wat gekletst te hebben, besluit ik om met een omweg het gesprek naar onze mededeling te sturen. Dus ik begin heel onschuldig te vertellen dat John een nieuwe functie krijgt en ik zie dat mijn moeder wat meer rechtop gaat zitten en me aankijkt alsof ze al weet wat ik wil gaan zeggen. Maar ja, voordat ik verder kan gaan roept ze al gelijk; “toch niet in Amerika hè?”…..waarop wij alleen nog maar ja kunnen knikken. Op dat moment kijken mijn vader en moeder elkaar aan met een blik van zie je wel, we wisten het wel dat het er nog eens van ging komen. Wat blijkt nu; ze hebben het er onlangs met vrienden over gehad, dat ze het gevoel hadden dat wij ooit nog eens die kant op zouden gaan. Maar dat het al zo snel zou zijn, hadden ze ook niet verwacht. Natuurlijk is het voor hun niet zo leuk, maar mijn vader en moeder gunnen het ons wel. Ze hebben altijd geroepen, dat als er iets op je pad komt wat je graag wilt doen, je die kans moet pakken.
We hadden de kaart van Washington DC meegenomen en zo konden we ze laten zien waar we ongeveer terecht gaan komen. Ik heb ze ook mijn blog laten zien en alvast maar bij de favorieten gezet. Gelukkig hebben we genoeg middelen om te communiceren, zoals mailen, internet, mijn blog, skypen/bellen, een webcam zodat we elkaar ook nog kunnen zien. Gelukkig kunnen mijn ouders met een computer overweg, want dat maakt het communiceren wel makkelijker. Ze komen natuurlijk ook op bezoek als wij daar wonen. Het zal hun eerste bezoek aan de USA zijn. Wat is er dan mooier om dat met zijn allen te delen. Mijn moeder moet zich alleen nog even over het vliegen heen zetten; Ze durft wel, maar als het niet hoeft, dan liever niet. (ze heeft overigens nog nooit gevlogen hoor) De avond stond verder helemaal in het teken van ons komende vertrek in oktober. Het besef zal misschien nog moeten komen, maar ik denk dat we er allemaal sterker door worden. We gaan met zijn allen de uitdaging aan! Pap en mam, bedankt voor jullie steun. Het doet ons goed, dat jullie het zo hebben opgepakt!
Zaterdag gaan we het aan de moeder van John vertellen. Die komt vrijdag terug van vakantie. We wilden het niet voor haar vakantie vertellen, want dan zou ze alleen maar piekeren tijdens de vakantie. Dat wilden we haar niet aandoen. Verder gaan we het snel aan onze vrienden en buren vertellen.
10 opmerkingen:
Fijn, dat je ouders het zo goed opvatten. Dat geeft jullie toch ook weer meer rust. Succes met vertellen aan iedereen!
Gelukkig dat je ouders jullie steunen. En grappig dat ze het er pas zelf nog over gehad hebben:-).
Hopelijk vat de moeder van John het ook goed op.
Succes!
Grappig toch hoe ouders die dingen met hun voelsprieten kunnen aan zien komen. Fijn dat ze het zo goed opvatten. Ik durf te wedden dat ze, als ze eenmaal een keer bij je op bezoek zijn geweest in Amerika, ze helemaal verkocht zullen zijn :)
Ik hoop dat de ouders van John het ook zo goed op zullen vangen.
Ja, en tegenwoordig zijn er heel wat meer middelen om in contact te blijven!
Hoe herkenbaar je blog, mijn ouders waren vooral blij omdat wij zo blij waren dat we hierheen konden eindelijk. Maar voor zichzelf vonden ze het niet leuk. Het vertrek en afscheid was toch best veel moeilijker dan gedacht. Wel heel leuk dat ze bij jullie langs willen komen !
Lijkt me best wel moeilijk om zoets aan je ouders te moeten vertellen. Maar ze hebben het inderdaad reuze goed opgepakt. Dat heb ik wel eens anders gehoord.
Wel leuk voor je ouders dat ze over een tijdje ook Amerika gaan bezoeken, dan begrijpen ze vast wel waarom jullie daar graag wonen.
Wat fijn dat je ouders het zo goed opgepakt hebben. Dat maakt het allemaal wat makkelijker.
Ik kan me helemaal in je verhaal vinden, het vertellen aan je ouders dat je gaat emigreren. Zoiets is ook moeilijk, weet ik uit ervaring.
Gelukkig heb je beiden ouders nog. Toen ik het moest vertellen aan mijn moeder, was vlak daarvoor mijn vader overleden, waardoor mij moeder zei dat het iets gemakkelijker was als ze dit bericht zou kunnen verwerken met mijn vader. Nu werd ze voor de tweede keer 'in de steek' gelaten.
Maar weet je, het is voor elke ouder even slikken. Ik zou het ook ontzettend moeilijk hebben, als mijn zoon ons zou komen vertellen dat hij naar een ander werelddeel zou gaan verhuizen. Ik moet er niet aan denken, maar het is wel hetzelfde.
LOL!
Mijn moeder vond het vreselijk toen ik 30 jaar geleden naar Amerika emigreerde. Maar ik herinner mij nog zo goed het telefoontje 15 jaar later dat we tijdelijk ( 4 jaar) weer naar Nederland kwamen.De kleinkinderen waren 13 en 12. Wat hebben ze daar van genoten. Daarvoor kwamen ze elk jaar naar de States voor een fijne vakantie.
De communicatie mogelijkheden zijn nu veel beter. Destijds was het nog heel duur om naar Nederland te bellen.
Succes met de verhuizing, het is een fantastisch avontuur.
Hoi hoi..
Een vreemde naam in mijn reakties dus even kijken wie dat is. Ik heb even bij moeten lezen.
ik kan me helemaal voor stellen dat het niet makkelijk is om je ouders te vertellen. Mijn ouders waren beide al overleden, maar Gj zijn ouder leven nog en ook hen hebben we met een flinke brok in de keel toen vertelt dat wij zo ver weg gingen.
Ik geloof niet dat ze het ooit leuk zullen gaan vinden, maar dat kan ik ze ook niet kwalijk nemen.
Als ik zo eens lees dat kan ik me jullie tijd zo voor steleln. Alle voor bereidingen etc . heel spannend was dat en eigen ook wel een heel aparte tijd.
Als je eenmaal zekerheid hebt ga je je ook realiseren wat je achter laat, maar aan de andere kant is het een begin van toch iets heel spannend..
Veel succes zaterdag. Ik hoop dat John zijn moeder het ook goed opneemt
petra
Oh hoe herkenbaar de reaktie van je ouders! Mijn moeder reageerde net zo. Was wel verdrietig, wij namen haar enige kleinkinderen mee. In principe voor 2 jaar, inmiddels zijn het er al 8 !
Succes met voorbereiden en geniet lekker nog van de tijd met vrienden en familie!
Een reactie posten