Tripje naar DC

Een tijdje terug zijn we naar Washington DC geweest. Nou ja, We logeerden in het Hilton bij Tysons Corner. Maar dat zegt jullie waarschijnlijk niet zo veel. John moest daar voor zijn werk zijn en ik ben meegegaan. Noodgedwongen, maar dat vond ik niet zo erg. De reden dat ik mee ben gegaan was het feit dat mijn paspoort in september zou verlopen. Toen ik een paar maanden terug nin Nederland was, wilde ik naar de gemeente om het te laten vernieuwen. Wij zijn uitgeschreven in de gemeente Etten-Leur en ondanks dat ons huis daar nog wel staat kan je dus niet in je eigen gemeente terecht voor een nieuw paspoort. Ik heb contact opgenomen met de gemeente en zij schreven mij dat er een paar randgemeentes zijn waar je als expat terecht kan. De dichtsbijzijnde gemeente was voor mij Bergen op Zoom. Prima te doen dus. Ik had voor de zekerheid gebeld en bij navraag bleek dat er een wachttijd was van 6 weken! Ja, 6 weken. Belachelijk. Een andere optie om aan een paspoort te komen was naar de consulaat gaan in Houston. Alleen die afdeling is opgehevn. Tja, dan blijft er maar 1 optie over. Naar de Ambassade in Washington.

We zijn van maandag tot vrijdag gegaan. We zijn geland op Dulles Airport en vanaf het moment dat we daar wegreden voelde het weer als thuiskomen. Zo heerlijk om daar rond te rijden. En wat rijden ze daar braaf in tegenstelling tot Texas. (maar daarover schrijf ik een andere keer). We zijn binnendoor naar ons hotel gereden. De weg die ik altijd reed als ik John naar de luchthaven moest brengen. Natuurlijk zijn we even langs 'ons' huis gereden. Het zag er toch wel anders uit. Met name de tuin. Wat was het gegroeid, inclusief onkruid, haha... John was natuurlijk vaak in de tuin aan het werk om het allemaal netjes te houden. zo gek om weer even in mijn oude straat te zijn. Logisch, want ik heb er tenslotte 4 jaar gewoond. We reden verder richting het hotel, terwijl ik genoot van al het herkenbare om mij heen.

Het hotel was prima. Het zag er netjes uit. Dankzij een scherpe aanbieding konden wij hier verblijven. Normaal is het veel te duur voor de vergoeding die John voor een hotel krijgt. Mooie entree, nette kamers en een leuk restaurant waar 's ochtends ook het ontbijt werd geserveerd. 's avonds zijn we nog lekker ergens gaan eten. De volgende dag stond in het teken van een bezoekje aan de fotograaf (voor een pasfoto voor het visum) en aan de Ambassade. Altijd leuk om weer even terug te zijn op plaatsen waar je vaak bent geweest. Menig leuk feestje gehad op de Ambassade, maar nu moest gewoon mijn paspoort geregeld worden.
Daarna hebben we nog even rondgereden door Washington. Wat blijft het een mooie stad. Ook de weg terug naar huis, al het groen, de hoge bomen. Ik mis dat wel in Texas, waar het dor, droog en vlak is.

Ik ben ook nog met Myrthe en kleine Alex gaan lunchen. Het Ritz Carlton in Tysons Corner had een nieuw restaurant geopend. America Eats. Een superleuk restaurant. Heel mooi aangekleed. Een leuke gezellige sfeer.

We namen allebei een soort van Filet American. Het was niet helemaal zoals wij dat in Nederland eten, maar best wel lekker. Een wijntje mocht natuurlijk niet ontbreken. Daarna zijn we naar Myrthe gereden waar we de gezelligheid hebben voortgezet. John kwam me daar ophalen en later zijn we weer richting het hotel gegaan. Ik ben natuurlijk ook nog gaan winkelen in Tysons Corner. John moest toch werken, dus ik heb me door de shuttle van het hotel bij de mall af laten zetten. Ik heb een middagje heerlijk genoten en geshopt. Later kwam John mij weer ophalen.

In die week hebben we ook nog 's avonds bij Myrthe en Dennis gegeten. Het was weer als vanouds. Ik besefte me des te meer dat ik de gezelligheid van Nederlanders erg mis in Texas. Ik ben blij dat er zo'n leuke vriendschap is gebleven en we hebben die avond veel herinneringen opgehaald, gepraat over het heden en natuurlijk veel gelachen. Dat doet een mens goed!

Zo kwam er aan die week al snel een eind en zijn we op vrijdag weer terug naar Texas gevlogen. Gelukkig heb ik een military spouse (echtegenoot) pas, zodat ik daarmee mocht vliegen. Ik heb mijn paspoort natuurlijk achter moeten laten. Thuis was Esmée ook weer blij dat we er waren. Wat mij betreft mogen dit soort tripjes vaker plaatsvinden. Ik heb genoten.

Voor meer foto's klik hier.