Het is vandaag donderdag en dat betekent mijn eerste bezoekje aan de kapper. Die afspraak staat in de middag gepland. Dat kwam goed uit, want vandaag kreeg ik Yolanda op de koffie. Zij is de vrouw van Arnoud (een collega van John). Ik had lekker appeltaart gehaald en met een lekker bakje (oplos)koffie hebben we gezellig zitten kletsen. Zij moest vandaag ook naar de kapper. Ze heeft nog een foto van mijn kapsel genomen als voorbeeld voor haar kapper. Ik ben benieuwd naar het resultaat. Na een paar uur namen we afscheid en maakte ik mij klaar voor de trip naar Alexandria. Daar gebruiken ze ook Davines en ik wilde graag dezelfde kleur die ik nu heb, dus met mijn briefje met de kleurnummers en hoeveelheden (met dank
aan Désirée) ben ik die kant op gereden. Ik rijd er in één keer naar toe. Dankzij de TomTom weliswaar; het zou ook stom zijn als ik verkeerd zou rijden. Ik heb goed naar de aanwijzingen geluisterd!
Na zo'n 50 minuutjes kwam ik aan bij de kapsalon. Van buiten ziet het er gezellig uit. Van binnen...tja, wat zal ik zeggen...ach, een suffige gezelligheid?
Maar goed, daar kijk ik doorheen en ik vertrouw op de kapper die mijn haar gaat kleuren. Wat kan er tenslotte fout gaan. Ik geef hem 'het recept' notabene op een briefje cadeau. Na besproken te hebben wat er moet gebeuren, gaat hij beginnen. Ik speel op safe en laten we eerst maar eens kijken hoe het kleuren er aan toe gaat. De highlights en knippen komt de volgende keer wel weer. Dat kan er nog best mee door.
Na een tijdje met de kwast en kleur in de weer te zijn geweest, mag ik op een andere stoel gaan plaatsnemen. Er wordt mij gevraagd wat ik wil drinken en ik kies voor een watertje. Je weet nooit hoelang de koffie al in de pot zit. Met een boekje erbij kom ik de tijd door. Hé, de wekker gaat. Ik mag aan de wasbak plaatsnemen en mijn haar wordt door een dame uitgespoeld. Ik mag daarna weer terug op mijn plaats gaan zitten, totdat mijn kapper klaar is met zijn andere klant. Ondertussen zie ik glazen wijn voorbij komen. Dat had ik dus ook kunnen krijgen. Zeggen ze als ik bijna klaar ben en nog van mijn verfrissende water zit te nippen. Ach, dat is voor de volgende keer. Nou ja, ik moet natuurlijk ook nog dat hele stuk terugrijden. Water is ook best lekker!
Ik mag weer plaatsnemen en hij gaat aan de slag met de fohn en borstel. Het stylen gaat beginnen. Oké, dat gaat er dus iets anders aan toe, als ik gewend ben. Met de fohn dicht op mijn haar, zonder 'mondstuk' erop, is mijn haar binnen no time droog. Tja, wat wil je. Het begint er al een beetje pluizig uit te zien. Vervolgens komt er een krulbortsel in beeld. Met een diameter van bijna 10 centimeter. Zou hij maar één borstel hebben. Nou ja, ik krijg al door dat het stylen geen succes gaat worden. Na een tijdje is hij klaar. Hij vraagt nog of er haarlak op moet, maar als ik naar mijn kapsel kijk, sla ik dat deze keer maar over. Met een goede kleur, maar beetje pluizige kop, verlaat ik de kapsalon. 115 Dollar armer, maar wel met de goede kleur. Ik heb zelfs nog een discount gekregen van 20%, vanwege mijn eerste bezoek aan de kapsalon. Hieronder de foto's van het resultaat. De foto's zoals ik laatst bij Désirée ben weggegaan en de foto's van mijn kappersbezoek hier....zoek de verschillen... 




Tja, dat mag duidelijk zijn, nietwaar? Al met al ben ik tevreden over mijn kleur, maar daar kon ook niet echt iets mis mee gaan. Het stylen daarintegen...was het stylen of alleen blowdryen? Geen idee, maar Natas gaat morgen weer lekker haar haartjes wassen en fohnen zoals zij het gewend is.
PS: Désirée, ik mis je hoofdhuidmassage, je kennis van het vak en gezelligheid nu al!